Posts tonen met het label stadsgedicht. Alle posts tonen
Posts tonen met het label stadsgedicht. Alle posts tonen

woensdag 19 maart 2014

Stadsdichter: Kasbah

KASBAH

Hier heeft saamhorigheid haar heil gevonden, ver
van de stad, het lege hart, nog voorbij de laatste

bouw: een oase, halflandelijk neergezet, eind-
bestemming van een lokale Marrakesh Express,

Stadsdichter: Metafoor

METAFOOR

Nog even over het vierkant in de toendra,
het scherp omlijnde beeld, bedacht voor

deze stad, op schrift gesteld,- waar is het
terug te vinden in de werkelijkheid van

alledag: duidt het op de plaats, op de kaart
gezet tussen venen en vennen, het eiland

donderdag 27 februari 2014

Stadsdichter: Algemene begraafplaats

ALGEMENE BEGRAAFPLAATS

Ze zijn nog zo aanwezig, de dierbaren die,
hoe dan ook, een laatste rustplaats vonden

hier, hun namen verzonken in zielloos steen
nabij die van Hazemeyer en Stork, ergens in

zondag 17 november 2013

Stadsdichter: Concertgebouw

CONCERTGEBOUW, 17 NOVEMBER 1969

Dit podium biedt al een eeuw onafgebroken
ruimte aan het theatrale leven, gebaren die

de schijn van een vreemde wereld bevolken,
af en aan, dankzij uiteenlopende handelingen,

terwijl het publiek gekluisterd vanuit het duister
toekijkt, kortom, het ritueel in elke schouwburg,

zaterdag 9 november 2013

Stadsdichter: jubileum Concertgebouw

Op 1 november 2013 is het precies 100 jaar geleden dat in Hengelo het Concertgebouw op feestelijke wijze in gebruik werd genomen. En op exact dezelfde plaats waar de huidige schouwburg, het Rabotheater, het stadsbeeld bepaalt.
Cultuur in Hengelo was in die tijd, net als in alle andere geïndustrialiseerde landen, een zaak van de plaatselijke elite.

De eerste voorstelling was een concertante uitvoering van de opera Carmen van Georges Bizet. Aanleiding voor het Rabotheater om de Reisopera en het Nederlands Symfonieorkest uit te nodigen om Carmen opnieuw uit te voeren bij het 100-jarig jubileum van de Hengelose schouwburg. Dit keer in de beroemde bewerking van Peter Brook.

zaterdag 26 oktober 2013

Stadsdichter: Man in de mode en Hymne voor Henny


MAN IN DE MODE

Vanuit Hotel Nationaal, de oude herberg van zijn jeugd,
trok hij, zijn stoutste schoenen aan, het werelds leven in,

waar betovering wordt gemaakt van stof, het elegante
schikken tussen kleurenspinsels, krijt et cetera, pasklaar

feestgedruis, met Max Heymans hand in hand, ook wel
bekend als Madame Chanel, de maître van de Hollandse

haute couture - de mannequins ‘doodchique’ - jaren samen
en plezier, maar vroeger nooit vergeten: Modehuis Holthaus

verrees naast het ouderlijk logement, de lijn was Twenty Seven,
menigeen die daarmee wegliep, dansend in de nacht,- voor even.


----------------------------------------------------------------
HYMNE VOOR HENNY

Door een ondoorgrondelijk lage bromtoon aangezet, zoals
het geluid dat de aarde doet bewegen, draaiend om haar as,

gaat deze renner op zijn kerosinewonder nog steeds tekeer,
ronde na ronde, een kampioen die niet van ophouden weet,

vele jaren Mister Speedway, met zijn Norton in het stadion,
zwart grint opspattend uit elke bocht waar hij in verdween,

dan al die halsbrekende toeren op de kermis, volksvermaak
dat voorbij leek, met zijn klassieke Indian in de steile wand,

hoog blijft hij cirkelen, de eeuwige rand in het vizier, vlakbij
de hemelreis,- man op motor, en knallend ooit de ruimte in.


John Heymans
Stadsdichter 2012 -2014

donderdag 26 september 2013

Stadsdichter: Stork



STORK

Geen ooievaar streek hier ooit neer, een Engelse
soortgenoot des te meer, alomtegenwoordig was

Dit woord dat, uit rondborstige tekens gesmeed,
tot blauw neon gebogen, de fabriekshal ontsteeg,

tegen vele gevels op en, boven alles uit, de witte
watertoren,- daar brandde jarenlang een reclame

die het leven van alledag in deze stad verlichtte,
de Londense mist tussen de huizen kreeg wat kleur,

maar een rode vlag werd gehesen, de letters dienden
plaats te maken en leeg liet het hoge nest ons achter.

John Heymans
Stadsdichter 2012 -2014

Voorgedragen tijdens de eerste Storklezing in de Storkzaal van Hotel 't Lansink


dinsdag 3 september 2013

Stadsdichter: Stadhuis

We zagen het helemaal voor ons: het stadhuis
en hoe de bouw daarvan had plaatsgevonden,

met al die stellingen, het was, alles bij elkaar
veel meetkunde, de toren van Palazzo Vecchio

uit Florence, in een streep over de Alpen heen
getrokken door een leger denkbeeldige slaven,

het raadhuis uit Stockholm, als een schip weg-
gesleept, rond een dorpse stip aan zee, naar

het Burgemeester Jansenplein, een ruimte die
nog open lag, wachtend op invulling, - de onze.

John Heymans

Geschreven naar aanleiding van verschijning boek Het huis van Hengelo (teksten: Marco Krijnsen en vormgeving: Paul Scheurink) op 3 september 2013. Ter ere van 50 jaar bestaan stadhuis Hengelo.

zaterdag 17 augustus 2013

Stadsdichter: In het voorbijgaan en Fietsenstalling

IN HET VOORBIJGAAN

Wie het spoor verkiest, het dwingend ritme
van vooruitgang, droomt al snel weg bij het

uitzicht van gedurig en voorbij glijdend land
en schrikt hij wakker van de tijding ‘Station

Hengelo’, dan rest er doorgaans weinig oog
voor het perron, eiland in een kathedraal van

duister licht, hemels overhuifd. Van daar dat hij
afdaalt naar de open lucht, kijkt niet om, maar

vooruit, over het plein heen, waar bestemming
uitgestippeld ligt,- onzichtbare sporen, stappen.


----------------------------------------------------------------------------------


FIETSENSTALLING

Geen pad zo ongedwongen om te komen
tot het begin van een gedicht als gezeten

op de fiets. Gestaag bewegen we ons voort
in een buurt die welwillend niet te veel van

onze aandacht vraagt, de langzame snelweg
langs het spoor, we laten onze geest maar

gaan, vrij naar de natuur, werktuiglijk aldus
bezijden het station beland, ons rijwiel gestald

bij een metafoor: al die brikken, een zee waarin

een kinderzitje drijft,- het begin van een gedicht. 


John Heymans

donderdag 1 augustus 2013

Stadsdichter: De "bekengedichten": Berflobeek , Drienerbeek , Elsbeek

BERFLOBEEK

Nog nauwelijks een beek, voelt dit water zich
zo ongedwongen in de vrije natuur, het gebied

buiten stadse staketsels, opgewekt geruis dat
aan een bosrand ontspringt, langs grootse essen

huppelt, spelenderwijs bij struikgewas, van daar
naar de bomen verderop, kronkelend van levenslust

de kreek die, eenmaal tussen huizen beland, o wereld-
vreemde aanplant, onafwendbaar wordt herleid tot

recht en haaks, groen uitgeslagen oevers van beton,
waar de stroom weinig meer rest dan stilstand en stank.


----------------------------------------------------------------------------------


DRIENERBEEK

Wat herinnert nog aan dit eenvoudig
water als ondergronds het verder gaat,

buiten beeld? Kunst en andere werken
duiden op diepere stromen: een staande

golf, sierlijk in een hellend maaiveld
weggezakt, lijkt eeuwig leeg te lopen,

azuurblauwe rimpelingen in een dreef,
vastgeklonken tussen klinkers, een brug-

leuning waaronder de kreek, opgedoken
na een heel stuk spoorloos, weer verdwijnt.


----------------------------------------------------------------------------------


ELSBEEK

Geen mooier voorbeeld van aangelegde natuur
dan het volgende: hoe de loop van dit water, ooit

verzonken, aan de oppervlakte werd gebracht,
zoals vroeger, maar in de vorm van een verse

bedding waar geen vis zich al waagde, geen golf
te gronde ging, een vreemde groeve, openlijk

slingerend door de serene ruimte van een grasveld,
een gaarde met stille bomen, en verder nog, een lege

beek die lag te wachten op de vervulling van eeuwig
stromen,- alsof het daarna nooit anders was geweest.


John Heymans

donderdag 4 juli 2013

Stadsdichter: Vrijheid 1, Vrijheid 2, Vrijheid 3 - John Heymans

VRIJHEID

Wie houdt ons tegen om terug te gaan
naar de dagen, zo ver van ons vandaan

inmiddels, vredig de plekken in het bos,
de paden langs de bomen, waar onze

honden uitgelaten sporen zoeken, en wij
in alle rust er achteraan, luisterend naar

de vogels, hooggestemd gezang dat, als
het ophoudt, een ogenblik stil, doodstil al

die soldaten oproept, wederom hier, nabij
de bevrijding,- oude geschiedenis tot leven.


VRIJHEID (2)

Niemand houdt ons tegen om te kijken,
met gesloten ogen, hoe hij terugkeerde

uit de oorlog, alles overleefd, de kampen,
de lange marsen, maar de slagvelden nog

steeds in zijn hoofd, strompelend ging hij
voort, langs weggevaagde wijken, plaatsen
waar uitgebeten bevelen, overal gebroken
lettergrepen, geen woord meer dat heelde,

rokende fabrieken aan de horizon, dolend
bleef hij in gestamel,- niet om aan te zien.


VRIJHEID (3)

Niets houdt ons tegen om na te denken
over het wezen van de hemelse vrede,

de dag dat lotgenoten na ’s lands ontzet
dansten op straat, luidruchtig vlagvertoon,

sterke verhalen alom, volkse samenzang,
liederlijk gewoon, verlost van de duistere

jaren, de vijand weggejaagd, het pad naar
de nieuwe vrijheid lag open: een paradijs

daagde, maar alle beproevingen ten spijt,
veel bij het oude,- altijd nog ergens oorlog .

John Heymans

donderdag 25 april 2013

Stadsdichter: Stationsplein

-Het centraal station van deze stad staat nog
altijd overeind, al meer dan een halve eeuw

onverwoestbaar, in de stijl van wederopbouw.
Zo ook de klokkentoren die in stilte zag gebeuren

hoe het plein steeds opnieuw ingevuld, geheel
naar de eisen van de tijd: de parkeerhavens voor

klassieke auto’s en bussen verdwenen, bomen ook,
kiosken bleven alleen op ansicht achter, een rotonde

uit vroeger dagen geruimd en de vlakte van marmer
niet te vergeten. O, rusteloze plek van komen en gaan.

John Heymans

Gepubliceerd in het magazine Hengelo van april 2013 van Bureau Hengelo


Stadsdichter: Blues voor Jarno



Was hij jaren eerder geboren, hij had geleefd
in een sprookjeswereld, droef van vrolijkheid,

het reizend circus van uitzonderlijke krachten
koesterde hem als sterkste man, een ware artiest,

naast het meisje zonder hoofd en de jongleur
die kon ademhalen met zijn ogen, een bestaan

steeds schraler onder de uitstraling van Reve’s
‘verrekijk’. Nu bleef hem niet veel anders over

dan het boomstam werpen op tv, emplooi voor
een sporter, slaaf van dit gespierde tijdsgewricht.

John Heymans
Geschreven in opdracht van Twentesport

woensdag 17 april 2013

Stadsdichter: Vice Versa


Ga met een blijmoedig hart naar Ghana
helemaal vanuit een negorij als Hengelo

op weg, tegen onderdanigheid in en de
wandel van Kwasi en Kwame, zondagse

neven, zo jong bij de Ashanti-stam weg-
gehaald voor een leven in het Avondland,

ga met een blijmoedig hart naar Ghana
om andersom te leren denken, de kids

te onderwijzen daar, opdat ooit van hen
de eerste hier zal komen: de nieuwe chief.

John Heymans
Geschreven in opdracht van SG Twickel voor hun project Weg naar Ghana.

zaterdag 30 maart 2013

Stadsdichter: Over het water



Al sinds 1992 treden Barry, Cesar, George en Rinus unplugged op in de Nederlandse theaters. Golden Earring is onverminderd populair. Plugged of unplugged, het is een feest, voor zowel publiek als band.
Dit gedicht is gemaakt naar aanleiding van het optreden van de Golden Earring op 22 maart 2013 in het Rabotheater.





OVER HET WATER

Het begon  met ‘The sound of the screaming day’,
uit zonnige transistorradio’s schalde deze song,

dansend in de open lucht van zwembad De Vliet,
de vele liedjes daaropvolgend vlogen als vreemde

vleugels over de oceaan, naar het beloofde land
waar heimwee wachtte, ‘Back home’ luidde toen

het parool,- sindsdien weerklinkt in elk uitzicht op
welk water ook, het geluid van onvervalste kracht

zwevend boven de golven, onder een albino maan,
wie luistert op de oever en daarna ‘Eight miles high’.

John Heymans

Stadsdichter: Metropool 25 jaar

Dit gedicht werd voorgedragen bij de opening van een expositie van Metropool-posters ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig bestaan van het pop- en cultuurpodium op 18 maart 2013.
Het stond ook op de videowall van Metropool.



METROPOOL

Deze stad, net zo klein soms als een dorp,
heeft de geschiedenis plaatselijk verrijkt,

een apart muziekpaleis, de glazen gevel
op de verschroeide plekken van weleer.

Eerst was Pink Floyd en tegen de cultuur
hier de mode, opgegaan in vuur en vlam,

vervolgens de preken van Johnny Rotten
en consorten, onder brand verstomd in

Babylon, geblakerde grond. Een podium
daarop beraamd,- dit wereldse paradijs.

John Heymans

woensdag 16 januari 2013

Stadsdichter: Een leven voor de kunst

Naar aanleiding van de sluiting van het kunstcentrum AkkuH in Hengelo schreef de stadsdichter John Heymans een gedicht en droeg dit voor tijdens de finissage van de allerlaatste expositie Exit.


EEN LEVEN VOOR DE KUNST

De dartele dame is dood. Na een leven vol
schone inspiratie ging ze in de late herfst

heen, de dagen nog lang niet moe, ieder
middel om haar hier te houden uitgeput,-

stekker uit de accu. In een vroege lente liet
deze dilettante, blijmoedig van geest, ooit,

haar kunsten zien, de triomf van de eerste
keer, daarna elke maand, vele jaren aaneen,

haar finale werk in een oude electra-fabriek,
vlak voor haar pensioen. Toen was het uit.


Voordracht van John Heymans te bekijken vanaf 16.16

Get Microsoft Silverlight


John Heymans

vrijdag 11 januari 2013

Stadsdichter: Optimisme

Dit stadsgedicht werd in opdracht van het gemeentebestuur van Hengelo geschreven voor haar nieuwjaarsreceptie op 10 januari 2013. Het is mede gebaseerd op de gelijknamige column die Bert Wagendorp op zaterdag 29 december 2012 in de Volkskrant publiceerde.


OPTIMISME

Droefgeestiger dan ooit zijn we aan het nieuwe
jaar begonnen, maar waarom toch zo somber?

Hebben we de volksverhalen met al dat geweld
niet overleefd, de komst van Karel de Grote,

de slag met de Saksen, het rampjaar, de brand
in de havezathe, hart van deze stad, de oude

poort verpatst, de laatste resten rook, de dag
dat de Duitsers de Dinkel overstaken en daarna

nog die finale, voor altijd verloren! Waarom niet
iets vrolijker dan als de dood voor de toekomst?


John Heymans

donderdag 29 november 2012

Stadsdichter: Moderniteit




Donderdag 22 november was de kick-off van de culturele kaart van Hengelo, een nieuwe frisse website die een overzichtelijk beeld geeft van wat Hengelo allemaal te bieden heeft op cultureel gebied, waaronder culturele organisaties, verenigingen, educatieve instellingen, podia, ateliers en galerieën.
De Hengelose stadsdichter John Heymans staat er (nog) niet op met een eigen website. Die volgt binnenkort. Tot zolang kun je zijn gedichten hier lezen.







MODERNITEIT

Ze staat gelukkig op de stoep, weggelopen
uit een wereld van tegels aan de wand, Delfts

blauw ingekleurd,- vrijmoedig het melkmeisje
dat de knecht van haar kinderjaren ten afscheid

had gekust, het ouderwetse glazuur achter zich
gelaten, op de nieuwste tijd af,  een  fiere deerne

van het land in de wildernis van de stad, verleid tot
shoppen bij de Apple Store , meegaan in het moderne

sprookje van E.T., ‘nu in 3-D’, en dan, op een hoek
van de straat, even een telefoontje,- naar huis.  Of niet.


John Heymans

vrijdag 16 november 2012

Zout - John Heymans

Gisteren was de presentatie van de nieuwe stichting Hengelo Lees (in oprichting) in de bibliotheek. De belangrijkste doelstelling is bekendheid geven aan initiatieven en activiteiten op het gebied van literatuur en poëzie.

Hengelo Leest wil hiermee verbindende rol spelen bij de vele lopende projecten die al in Hengelo bestaan, zoals de poëzie op het Sokkelproject Achter de basiliek van Heartpool, het stadsdichterschap, de poëzie- en verhalendag van Kunsten op Straat, Hengelo (O) hoort, de activiteiten in de bibliotheek en bij Broekhuis en het gedichten­bordjesproject in Groot Driene.
Maar ook nieuwe plannen:  een project om blinde muren te verfraaien met grafisch vormgegeven gedich­ten  en lege etalages in de binnenstad pimpen met poëzie. Hengelo Leest wil ook het stadsdichterschap promoten, zodat zich meer kandidaten voor deze functie melden.

Hengelo Leest is voor iedereen. De site www.hengeloleest.nl is één dezer dagen online.


Bij de presentatie van deze aanstormende stichting kreeg burgemeester Sander Schelberg, lid van het Godfried Bo­mans Genootschap, het eerste exemplaar van Feestelijkheden te Hengelo aangebo­den van Godfried Bomans.
Bomans beschrijft daarin de denkbeeldige en absurde feestregle­menten van de gemeente Hengelo ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Kon. Nederlandse Zoutindustrie in 1968.



Beeldend kunstenaar Jozef de Bot maakte de tekeningen voor het boekje, dat in een oplage van tweehonderd exemplaren is gedrukt. De vormgeving werd verzorgt door de Hengelose grafisch ontwerper Paul Scheuring.
Feestelijkheden te Hengelo kost € 9,95 en is verkrijgbaar bij boekhandel Broekhuis. 

Stadsdichter John Heymans las tijdens deze bijeenkomst het gedicht Zout voor, dat hij speciaal hiervoor geschreven heeft.


ZOUT

Op een dag en na miljoenen jaren van verduurde
druk raakte het zout bevangen door de diepere

 gronden van het bestaan, een gebalsemde rivier,
zo verborgen onder het Twentse maaiveld: kristal

dat zich liet meevoeren in een achtbaan vol water
en talloze avonturen later, te veel om hier te duiden,

vond het zichzelf terug op een hoog gedolven berg
bij de Boortorenweg, met uitzicht op het zwerk, maar

God noch ionen daar te bekennen,- een besef waarin
het witte goud afgevoerd, uitgestrooid als zilte sneeuw.