Joe Henry - Invisible Hour

Om deze prachtige plaat kun je niet heen. Zo. Dat staat er. Joe Henry maakte met 'Invisible Hour' weer een absolute top-cd. Al vanaf eind jaren 80, begin jaren 90 volg ik Joe Henry: als zanger en muzikant, maar later ook zeker als producer. Het album 'Shuffletown' is nog altijd één van mijn favorieten; 'Reverie' eindigde in mijn jaarlijstje van 2011 en ook deze nieuwe plaat duikt vast weer op aan het eind van het jaar.
Toegegeven, je moet een beetje houden van zijn stemgeluid en manier van zingen. Maar als dat je bevalt, heeft de muziek je in no time te pakken.

La vie d'une autre

Misschien ken je het wel. Je wordt wakker na een avond flink doorhalen, je kunt je niks meer herinneren van dat feestje, en je vrienden doen ineens heel raar tegen je. Heb je iets doms gedaan ofzo? Met het gegeven van geheugenverlies kun je interessante films maken, ik zag er al een paar. In La vie d'une autre kiest de schrijver voor een extreem geval. Een vrouw wordt op een ochtend wakker en is ineens 15 jaar opgeschoven in de tijd. Haar laatste herinnering is van de avond dat ze de liefde van haar leven ontmoet. Die eerste vonk, het eerste vrijen, dat gevoel van eeuwig geluk. Ze is weer 25 en verliefd.

Op Zoek Naar Julia - Jonathan Hull

Jonathan Hull is hoofdredacteur van Time Magazine en het boek 'Op Zoek Naar Julia' is zijn debuut. De hoofdpersoon van het boek, de Amerikaan Patrick Delaney, heeft als jongeman gevochten in de Eerste Wereldoorlog. Die periode is de eerste verhaallijn. Patrick raakt bevriend met Daniël, die sneuvelt aan het eind van de oorlog. Via Daniël komt hij tien jaar later Julia tegen, Daniëls verloofde; er ontstaat een romance tussen Patrick en Julia – de tweede verhaallijn.

Dit alles wordt verteld vanuit de derde lijn: het heden, waarin Patrick een oude man is die in een  bejaardenhuis woont en nog steeds worstelt met (geestelijke) littekens van toen.

Love In The Time Of Cholera

Spaanse les. We lezen een verhaal over Javier Bardem, in het Spaans uiteraard. Ik weet weinig van acteurs en hun rollen, heb me er nooit zo in verdiept en me er uiteindelijk maar mee verzoend dat ik dit simpelweg niet kán onthouden. En eerlijk gezegd, misschien is het ook wel een kwestie van net iets te weinig interesse hierin. Maar wonderlijk genoeg herkende ik deze acteur wél onmiddellijk en was de link naar de hoofdrol in een werkelijk prachtige film direct gelegd: 'Mar Adentro'.
Deze film, ooit gezien in het Filmhuis in Hengelo, trof me regelrecht in het hart. En wel zodanig dat ik na afloop heb gevraagd of ik de filmposter mocht hebben. En zo kon ik thuis de beelden nog maandenlang dichtbij me houden.

The Lego movie

Dit is al de tweede keer dit jaar dan ik over Lego blog! Even voor de duidelijkheid: ik ben geen nerd met een zolderkamer vol legosteentjes maar het is gewoon toeval hoor. Mijn vorige blog over het boek Steen voor steen ging over de innovatiekracht van Lego waardoor het nu een van de grootste speelgoedproducenten ter wereld is.

En die Lego innovatie slaat weer toe met The Lego movie! Een hilarische animatiefilm waarin alle legofiguren en werelden voorbijkomen, die leuk is voor alle leeftijden en met een krankzinnig verhaal dat helemaal voldoet aan het credo van Lego: "je fantasie is de enige beperking".

De grote eeuw - Jean Guillou

Hét grote voordeel dat je pas bij het derde deel een geweldige serie ontdekt, is dat je heerlijk kunt blijven doorlezen. En dat was zeker het geval bij de De grote eeuw, waarin Jan Guillou op meesterlijke wijze de geschiedenis van de twintigste eeuw vertelt aan de hand van het leven van drie broers, twee wereldoorlogen en één eeuw. Het verhaal begint met De Bruggenbouwers, gevolgd door Dandy uit het Noorden en met Tussen rood en zwart als derde deel.
In De Bruggenbouwers beschrijft hij het leven van drie broers die in een arm vissersgezin in Noorwegen opgroeien.

La meglio gioventù

Ruim twee jaar geleden beloofde ik te zullen schrijven over La meglio gioventù. nu is het dan zover. La Meglio Gioventù is een familie epos. Een familie epos, zoals alleen de Italianen (of laat ik zeggen de Latijnse landen) dat kunnen maken. Twee jaar geleden keek ik Novecento, ook een familie epos, lopend tot net na de Tweede Wereldoorlog. La Meglio Gioventù gaat verder waar Novecento eindigt. Wat tijd betreft dan, want het gaat om twee totaal verschillende verhalen.

Kom naar huis - Julie Kibler

Julie Kibler baseerde haar debuutroman Kom naar huis op haar eigen familiegeschiedenis, waarin haar oma verliefd werd op een zwarte man in een tijd en omgeving die een relatie tussen hen onmogelijk maakte. Een boek dat in een historisch perspectief romantiek en burgerrechten aan elkaar koppelt. Rassenscheiding speelt een grote rol in het verhaal. Zoveel ellende alleen omdat je huidskleur anders is. Wat het nog onbegrijpelijker maakt is dat iets wat in de ene staat strafbaar is, in de andere staat al jaren is toegestaan. En wat Isabelle doet opmerken: "Wie had kunnen denken dat ongeveer een kilometer over het water zo'n verschil kon maken?"

Stadsdichter: Bij MH17

Bij MH 17

Het zijn mensen die bedenken

de raket van macht en hoog bereik

hun doel heiligt de middelen

de knop wordt hoopvol ingedrukt

Handboek voor klein geluk

Dit jaar geen zomer met een verdwaalde wolf of vierkante komkommers. De wereld zit vol brandhaarden, er sterven dagelijks onwaarschijnlijk veel bijzonder gewone mensen een zinloze dood. Op het moment dat de passagiers van de MH17 hun veiligheidsgordels vastmaakten, sprak ik met één van de journalisten die bij ons in de bibliotheek huist. Dat je de krant nu zo snel uit hebt hè. Dat er niks gebeurt hè. Dat het weer echt zomer is hè. Sindsdien draait hij overuren. Behalve dat al het nieuws van deze dagen me triest en angstig maakt, zet het me ook aan het denken. Wat kan ik doen?

Landgoed Longbourn - Jo Baker

Ken je dat gevoel? Dat je personages gaat missen na het lezen van het boek? En dat je graag nog eens over hen zou willen lezen? Ik had dat met Trots en vooroordeel van Jane Austen. Om vervolgens bij toeval te ontdekken dat Landgoed Longbourn van Jo Baker de hele familie Bennett én Mr. Darcy en Mr. Wickham weer terugbrengt. Op een originele manier, namelijk beschreven vanuit het standpunt van de dienstmeisjes en de huishoudster. Oh jolly!

Opruimen, dat is de kunst

Sommige mensen vermaken zich het beste als het gezellig rommelig is. Anderen - ja, mensen zoals ik - gedijen beter als de boel een beetje is opgeruimd. En dan zijn er mensen - nou ja, in elk geval één - die orde tot kunst verheffen. Ursus Wehrli is een Zwitserse kunstenaar (en komiek!) met oog voor detail. Wat begon als een project om bestaande kunst 'op te ruimen', kreeg een vervolg in het sorteren van alledaagse situaties op kleur, vorm en grootte.

Bonsai - Alejandro Zambra

Omdat vandaag de dag de tijd zich snel lijkt vol te vreten. Omdat de intentie van het schrijven van een bieblog toch is dat men eerst een boek moet lezen alvorens er iets zinnigs over te kunnen zeggen. En omdat ik graag wil denken dat ik een goede ‘blogster’ ben. Maar bovenal omdat ik van het lezen, maar wellicht nog meer van het schrijven kan genieten. Daarom dit keer gekozen voor een relatief ‘dun’ boek. Welgeteld 86 bladzijden (nawoord en woordenlijst niet meegerekend). Tja, als de tijd niet ruim in zijn jasje zit, moet je creatief zijn met zowel de tijd maar zeker ook dat jasje. En het mooie van deze krappe jasjes en de iets wat gezette tijden is dat dit voor geheel nieuwe inzichten zorgt. Nu weet ik, voor een feit, dat een kort verhaal, ofwel een dun boek, zeker niet per definitie staat voor een minder vol verhaal.