donderdag 8 november 2012

Blue monday

Als ik dit schrijf vind ik het blue monday. De wintertijd is inmiddels  ingegaan, de wind joelt om het huis, de regen klettert tegen de ramen, de lampen moeten om 5 uur al aan en ik heb het de hele dag koud gehad.

Blauwe maandag is de letterlijke vertaling van blue monday, geschreven door Nicci French. Ik was een beetje Nicci French moe. Je kent dat vast wel, een schrijver heeft een format dat het goed doet en vervolgens bij de zoveelste jong-stel-waarvan-tenminste een-van-de-twee-een-dubieus-verleden-heeft-dat-langzaam-aan-het-licht-komt ben je er een beetje klaar mee. Spannend, dat wel, maar toch een heel klein beetje voorspelbaar.

Blauwe maandag is anders. Maak kennis met Frieda Klein. Frieda is psychoanalytica en haar werk en leven worden stevig neergezet. Geen doorsnee vrouw, maar ook geen doorsnee beroep. Ik vind Frieda helemaal oké. Frieda heeft een client die haar zijn fantasie vertelt. Deze fantasie vertoont veel raakvlakken met de verdwijning van een klein jongetje en hoewel dit een buitengewone stap is gaat Frieda naar de politie en legt haar verhaal voor. Wat zich vervolgens ontwikkelt is een verhaal waarin fantasie en waarheid door elkaar lopen. Een bijzondere bijrol is weggelegd voor een Oekrainse klusjesman die ze op een wel heel aparte manier ontmoet en die het verhaal extra smaak geeft. Dit is allemaal belangrijk, want ik heb begrepen dat Frieda terugkomt! Of misschien is ze al opnieuw verschenen, dat heb ik nog niet nagekeken (Ja, toch wel: Dinsdag is voorbij).

Met een beetje geluk zijn ook de andere delen met Frieda van die boeken waarbij je het gevoel hebt dat je bij het begin inademt en pas aan het eind weer uitademt.

Reserveer in onze catalogus

Geen opmerkingen: