De Ketter - Miguel Delibes

Sinds het midden van de twaalfde eeuw werd een groep Katharen (Grieks voor zuiver) sterk door pausen bestreden. In de loop van de geschiedenis werd het verbasterd tot ketter en was het van toepassing op al degene die als vijanden van de Katholieke kerk konden worden beschouwd.
De historische roman de Ketter van Miguel Delibes gaat over een kind, Cipriano Salcedo, dat geboren wordt in Spanje van de zestiende eeuw, op de dag waarop Martin Luther zijn stellingen aan de kerkdeur van Wittenberg spijkert. Salcedo wordt een welvarende koopman maar is ook lid van de reformatorische beweging waarop de inquisitie een heksenjacht uitoefent.

My old lady

Een berooide vijftiger uit New York erft van zijn vader een appartement in Parijs. Als hij er aankomt blijkt dat het bewoond wordt door een oude dame. Pas als zij overlijdt kan hij het huis verkopen. Fransen hebben een mooie term voor deze koop-huur-constructie: a viager. En dan maar hopen dat je verplichte huurder niet al te oud wordt... Helaas is de onverwachte 'old lady' niet de enige verrassing die bij de erfenis in zat.

Sam Goudsmit: zijn jacht op de atoombom van Hitler

Je moet er niet aan denken maar Hitler had een atoombom kunnen hebben. In 1939 ontdekken Duitse natuurkundigen de kernsplijting. Kort daarop breekt de 2e wereldoorlog uit en weet niemand wat de Duitsers met hun voorsprong aan kennis aan het doen zijn: maken ze een superwapen?

Amerika gaat als reactie hierop met man en macht aan de slag om een eigen atoombom te ontwikkelen hopend dat ze de nazi's voor zijn. In aansluiting op de invasie in Normandië in september 1944 wordt een militair onderzoeksteam opgericht dat op jacht gaat naar de atoombom van Hitler. Belangrijk teamlid van deze missie is de Nederlander Sam Goudsmit...

Dagelijks werk: een schrijversleven - Renate Dorrestein

Wat doe je als schrijver als je weet dat je waarschijnlijk niet meer lang te leven hebt? Toch nog een roman schrijven, terwijl je bijna zeker weet dat je deze niet kunt voltooien? Nee dus, in plaats daarvan stortte Renate Dorrestein zich op de selectie van een aantal teksten die niet in haar boeken terechtkwamen, maar wel onderdeel van haar dagelijks werk waren. Al die artikelen, inleidingen, lezingen en brieven die op de harde schijf staan opgeslagen en op een stapel oude diskettes, noemt ze haar ‘schaduwoeuvre’.

De veertig van Heytze: van Achterberg tot Wigman

Poëziebloemlezingen zijn er vele, met als ingang een thema bv. Familie duurt een mensenleven lang, De zee, de zee, of De 100 leukste dierengedichten. Van de VSB was er tot voor kort de reeks : ‘De beste gedichten van’ en dan een jaartal, zodat je snel een overzicht kon krijgen van toonaangevende poëzie die het vorig jaar was uitgekomen.

Geen thematische keuze in De veertig van Heytze. Het is gewoon een heerlijk klein boekje met veertig gedichten en daarnaast veertig kleine reflecties daarover. Mooi om elke dag zo’n duo te lezen.

Blijven ademhalen

Ik kreeg een boek van een vriendin. Dat verdween in de boekenkast. Pas ruim een jaar later pakte ik het er weer uit. Begon te lezen. En hield niet meer op. Mezelf zo nu en dan voor de kop slaand dat ik het zo lang had genegeerd. In Blijven ademhalen schrijft Hedi de Vree over hoe ze in haar persoonlijke reis via yoga belangrijke lessen leerde over liefde, verdriet en het leven. Om uit te komen bij een positievere levenshouding. Zoetsappig? Zeker niet!

Top of the lake

Neem een eigenzinnige, eigenaardige, eigengereide politievrouw, plaats haar in een woestmooi landschap, zet er wat schurken tegenover en enkele raadselachtige moorden met duistere achtergronden en ziedaar een nieuwe crimi is geboren. Gelukkig zitten daar juweeltjes tussen en Top of the Lake is er één van. Hoe kan het ook anders met Jane Campion (The piano) als regisseur en Elizabeth Moss (Mad men) als rechercheur Robin Griffin, een rol waarmee ze een Golden Globe won.

Een man die Ove heet

Ove is een weduwnaar van 59 jaar, rijdt in een Saab en staat bekend als de mopperkont van de buurt. Hij is van de regeltjes en verbodsbordjes en wie zich daar niet aan houdt kan rekenen op zijn ongezouten commentaar. Hij is niet bepaald geliefd, maar dat kan hem niks schelen.

Achter zijn chagrijnige façade schuilt echter een groot verdriet. Na de dood van zijn vrouw Sonja hoeft het van hem allemaal niet meer. Maar dan krijgt hij nieuwe buren, de hartelijke Parvaneh uit Iran met haar Zweedse man Patrick en hun 2 kinderen. Helaas is het eerste wat ze doen zijn brievenbus omver rijden...