maandag 29 juni 2009

Eindeloos verliefd: 3000 keer Bouquet-reeks

Deze maand bracht uitgeverij Harlequin de 3000ste Bouquet uit. In een speciale feesteditie krijg de lezeres het duizendste, het tweeduizendste en het drieduizendste verhaal in één boekje. De titel is, hoe kan het ook anders, "En ze leefden nog lang en gelukkig". Ruim een miljoen (!) vrouwen in Nederland lezen regelmatig een Bouquetje en er wordt veel geruild: gemiddeld wordt een boekje door 8 vrouwen gelezen voordat het bij het oud papier gaat.

Het concept is simpel: verliefd-obstakel-huwelijk. In pakweg 160 pagina leeft de lezeres mee met de gepassioneerde liefde van haar hoofdpersonen en ook met alle problemen. Want daar zit nu juist de spanning: krijgen ze elkaar?

Een verhaal kan over van alles gaan maar er zijn een paar ongeschreven wetten: de held is een beetje arrogant en niet al te handig met zijn gevoelens. Hij is altijd rijk, doortastend en minstens 10 jaar ouder. De heldin is jong, aantrekkelijk en succesvol. Ze heeft wel last van onzekerheden en is bang om zich aan haar verliefdheid over te geven. En niks geen vrijblijvende relatie: er wordt bijna altijd getrouwd. Seks komt niet echt aan de orde: het gaan meer om de aanloop ernaartoe. Als je dit leest dan snap je wel waarom Pride and Prejudice van Jane Austen al 2 eeuwen zo'n hit is.

In Bibliotheek Hengelo hebben we een uitgebreide selectie Bouquetjes. Dus gauw gaan inslaan voor de vakantie zou ik zeggen. Want wat is er fijner om weg te dromen en te hopen dat ze elkaar, ondanks alle problemen, toch krijgen.

Kijk in onze catalogus

Met dank aan Jorien de Lege

zaterdag 27 juni 2009

Ik haal je op, ik neem je mee - Niccolò Ammaniti

De achterflap
Een klein fictief dorp, Ischiano Scalo, aan de Italiaanse Rivièra, is het toneel voor twee adembenemende liefdesverhalen. Graziano Biglia is een veertigjarige playboy – met geblondeerd haar, zonnebankteint en strakke leren broek – die het buitengewoon met zichzelf heeft getroffen. Hij speelt gitaar en is een groot fan van de Gipsy Kings. Na veel gereis en talloze affaires is hij naar Ischiano teruggekeerd om zich te settelen met zijn ‘geliefde’ Erica, die alleen maar op zijn geld uit is.

Gloria en Pietro zitten in dezelfde klas: zij is van goede komaf, woont in een villa in de heuvels, is mooi en zelfbewust. Hij is een schuchtere, onzekere en dromerige jongen, die lijdt onder het explosieve karakter van zijn vader – een verknipte herder – en is het mikpunt van de treiterijen van andere jongens uit zijn klas. Wanneer Pietro door drie van zijn kwelgeesten gedwongen wordt in te breken in de school, en later, onder andere omstandigheden, ook thuis bij zijn lerares Flora – die een geheime verhouding heeft met Graziano – raken alle hoofdpersonen op dramatische wijze met elkaar verbonden.

Tranen en kramp in de kaken van het lachen had ik; wat een humor, wat een beeldende, treffende en komische beschrijvingen van situaties. Als ik alleen al terug denk aan de bouw en gebruik van de megagrote katapult begin ik vanzelf weer te lachen. En dat terwijl het verhaal af en toe toch ook echt droevig is. Je leeft met iedereen mee omdat je ze leert kennen zoals je vrienden in kleine dingetjes kent. Een verhaal dat mij raakte en niet snel zal vergeten! Ik haal je op, ik neem je mee is een heerlijk vakantieboek!


Ammaniti won in 2007 de meest prestigieuze prijs van Italië, de Premio Strega, voor zijn roman Zo God het wil. Ammaniti is ook auteur van de bestseller Ik ben niet bang, die werd verfilmd en bekroond met de Oscar voor beste buitenlandse film. L
iefhebbers van boeken van Sandro Veronesi zullen deze boeken ook weten te waarderen.

Reserveer Ik haal je op, ik neem je mee in onze catalogus
Reserveer Ik ben niet bang in onze catalogus
Reserveer Zo God het wil in onze catalogus

donderdag 25 juni 2009

Beaufort-Wes se Beautiful Woorde - Gert Vlok Nel

Woensdag 17 juni 2009, een zwoele avond waarop zo’n 250 mensen naar het Rabotheater gingen voor een Zuid-Afrikaanse poëzie en muziekavond. Georganiseerd door Raakruimtes, ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Breyten Breytenbach. Met optredens van Krijn Peter Hesselink uit Amsterdam en Charl-Pierre Naudé uit Zuid-Afrika en natuurlijk Breyten Breytenbach zelf.
Niet voor te stellen dat deze mooie man, die met warme en sonore stem een aantal van zijn gedichten voordroeg, ondersteund door improvisaties van Jeroen van Vliet, bijna 70 jaar is!

Gert Nel Vlok stond ietwat verlegen, introvert en zwetend in zijn zware leren jas op het podium. Zijn repertoire vind ik muzikaal niet echt spectaculair, en ook niet iets om een hele avond naar te luisteren….maar hij heeft wel een hele indringende manier van zingen!
Gert werd begeleid door een fantastische bassist/gitarist, hij leek wat voor zich zelf heen te neuriën over de pijn van het leven en de liefde die hem ontglipt in het verscheurde land.
De een stond, de ander zat, veel was er niet te zien. Maar wat er te horen viel, was verbeeldend genoeg. Een groot projectiescherm toonde tekstvertalingen. Als vanzelf droomde je weg en waande je je in Afrikaanse nachten met al hun ritmes. Ver weg klonk de muziek van Gert Vlok Nel, en tegelijkertijd zo dichtbij, vertrouwd en vreemd. Het lijkt idyllisch maar is het verre van. Luister maar eens goed naar zijn cd Beautiful In Beaufort-Wes!
Na de voorstelling bleek de avond nog zwoel te zijn, het was zelfs nog steeds een beetje licht. Een mooie avond om nog na te genieten met een (of meerdere) glas lekkere Zuid-Afrikaanse wijn op het theaterterras. Gert Vlok Nel was helaas al weg. Maar Breytenbach niet, hij omhelsde velen en werd omhelsd..




En als mooi commentaar stond bij dit filmpje Daai is rerig so beautiful, dit breek my, elke keer weer.

Reserveer in onze catalogus

maandag 22 juni 2009

Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Een paar jaar geleden kwam ik thuis met het boek Extreem luid & ongelooflijk dichtbij van de jonge filosoof Jonathan Safran Foer. Ik kan me niet meer herinneren waarom ik het kocht, ik weet nog wel dat ik het mooi vond. Het wordt deels beschreven door de ogen van een wat wijsneuzerig 9-jarig jongetje in New York, deels via brieven waarvan pas langzaam duidelijk wordt door wie en voor wie die geschreven zijn. Een wat moeilijke vorm dus, maar daar hou ik wel van.

Ik herinner me ook nog de grote lijn van het verhaal: de vader van deze jongen Oskar komt om bij 9/11, Oskar vindt daarna een mysterieuze sleutel tussen zijn vaders spullen en gaat op onderzoek naar de betekenis van deze sleutel. Uiteindelijk vindt hij meer dan hij had verwacht. En dan was er nog iets met zijn oma en die brieven. Grappig - of eigenlijk pijnlijk - is dat ik me er verder weinig van herinner, behalve dat ik altijd tegen mensen zeg dat die boeken van Safran Foer zo mooi zijn. Want ik las daarna zijn debuut Alles is verlicht en dat is ook een pareltje. Allebei vanwege de taal, de vorm, de humor en de filosofie.


We zitten nu midden in de vijfde Week van het Luisterboek. De door Jeroen Willems ingesproken luisterversie van Extreem luid is bekroond tot Luisterboek van het jaar 2009. Hoera! Een mooie gelegenheid om dit boek en luisterboeken in het algemeen hier even in het zonnetje te zetten.

Om me goed voor te bereiden op deze bijdrage heb ik ook maar eens wat stukjes van de cd beluisterd. Wonderlijk. Ik dacht dat ze dat vaak wat extra aankleedden, met wat muziek en soms zelfs achtergrondgeluiden ofzo. Niks hoor. Jeroen leest gewoon voor. Heel mooi, dat zeker, maar het is best een lastig boek. En door de vele visuele effecten in de vormgeving is het gewoon lekker om erin te kunnen bladeren. En helemaal raar... soms slaat hij zomaar een zin of een stukje tekst over. Ik heb echt geprobeerd te begrijpen waarom dat voor een luisteraar overbodige informatie zou zijn, maar ik kan er geen logica in vinden. Kortom, ik ben een onervaren luisterboekenluisteraar.

Vervolgens heb ik me ook weer even op de inhoud gestort en vond een mooie samenvatting en analyse van het verhaal. En dan volgt een tweede bekentenis: ik heb er echt helemaal niks van begrepen. Het eerste dat ik deze vakantie ga doen, is dit boek nog een keer opnieuw lezen. Het is het waard!

Reserveer het boek in onze catalogus
Reserveer het luisterboek in onze catalogus

vrijdag 19 juni 2009

Clifton

Ik heb veel strips gelezen vroeger. Nu iets minder (ik wacht natuurlijk wel op de Donald Duck die voor mijn zoon op de mat valt), maar onlangs kreeg ik de smaak weer even te pakken. Ik leende namelijk Jade van Rodrigue en De Groot, over de Britse geheimagent in ruste: Clifton.
In mijn lagere-school-tijd hield ik mij bezig met het completeren van de serie. Ik zag dat Jade alweer deel 18 is: ik loop er inmiddels dus een paar achter!
Wat is het dan dat zo leuk is aan deze strips? Voor mij: de droge Engelse humor, in combinatie met een vaak toch heel spannend en mooi uitgewerkt verhaal. Je zou het zo verfilmd zien!
Hoewel Jade zeker niet het beste album is (die kwamen toch van het duo Turk en De Groot; ook bekend van Leonardo en Robin Hoed), was het weer erg leuk om deel uit te maken van het leven van deze knorrige Engelsman. Ook leuk: de woordenwisselingen met zijn vaste huishoudster Miss Partridge...

Voor liefhebbers van thrillers en mooie gedetailleerde tekeningen (let op de auto's!) vol bijna verborgen geintjes is de serie van Clifton een echte aanrader!
Dus iedereen weer even aan de strips?

Reserveer in onze catalogus

woensdag 17 juni 2009

Schaduw - Karin Alvtegen

Op de cover staat: 'De beste Zweedse misdaadschrijfster van dit moment'. Als dit echt zo is dan belooft het wat!
Juni is al jarenlang maand van het spannende boek. Traditiegetrouw wordt er deze maand veel aandacht besteed aan Nederlandse misdaadauteurs. De laatste jaren zien we een sterke toename van het aantal (vrouwelijke)auteurs in het Nederlandse taalgebied. Saskia Noort, Esther Verhoef, Loes den Hollander, Marion Pauw, Simone van der Vlugt, Lieneke Dijkzeul allemaal schrijven ze in het misdaadgenre. De Scandinavische landen kennen al langer deze 'hausse' van misdaadschrijfsters: Liza Marklund, Inger Frimansson, Asa Larsson, Mari Jungstedt, Karin Fossum, Elsebeth Egholm, stuk voor stuk schrijfsters die voor heel wat uren leesplezier zorgen. En, eerlijk is eerlijk, van een niveau waar de Nederlandse misdaadschrijfsters (nog) niet aan kunnen tippen.

Zo ook Schaduw van Karin Alvtegen. Vanuit verschillende personages verteld komt langzaam maar zeker een verbluffend verhaal naar boven. Gedurende het verhaal heb ik meermalen gedacht te weten wat er aan de hand was, maar steeds opnieuw kwamen er stukjes van de puzzel tevoorschijn die uiteindelijk leidden tot een even gruwelijke als dieptrieste ontknoping.

Ze had naar haar handen gekeken en zich erover verbaasd dat het haar handen waren. Ze hadden haar instinct gevolgd, dat even oeroud was als de mens, de bereidheid om te doden en zo te beschermen wat van ons is.
Dat vermogen had ze zonder het zelf te weten in zich gehad.
Ze had zoveel opgeofferd en daar zo weinig mee bereikt. Een leven in de schaduw van degene die ze bewonderde. Voor dat weinige was ze in staat gebleken te doden.

Reserveer in onze catalogus

maandag 15 juni 2009

Delia Smith: keukengeheimen

Tussen al het geweld van hippe "celebrity" chefs als Jamie Oliver en Gordon Ramsay staat Delia Smith (68) al dertig jaar haar mannetje. Domweg bekend als "Delia" is zij de koningin van het Britse keuken. Ze heeft een beetje een tuttige reputatie maar weet met haar eenvoudige en niet te mislukken recepten nog steeds miljoenen Britten aan het koken te krijgen. Ze schrijft al sinds de jaren zeventig kookboeken en maak al vijfentwintig jaar kookprogramma's voor de BBC.

Als Delia weer op de TV is krijgen winkels in Groot-Brittannië te maken met het "Delia-effect". Dit begrip is in 2001 officieel opgenomen in het Collins woordenboek van de Engelse taal. Een voorbeeld van het "Delia-effect": ze was op tv enthousiast over een klein bakpannetje met als resultaat dat het zieltogende bedrijf, die er eerst maar 200 per jaar kwijt kon, extra personeel moest aannemen om in 4 maanden tijd 90.000 pannen te verkopen.

Delia heeft de briljante serie Keukengeheimen deel 1, deel 2 en deel 3 geschreven met daarin een basiscursus koken. Ze wilde het publiek duidelijk maken dat koken helemaal niet zo ingewikkeld en tijdrovend is als mensen vaak denken. Als Delia zegt basis dan bedoelt ze ook basis: ze begint met uit te leggen hoe je een ei kookt! Dan gaat het verder met pocheren, bakken, roereieren, omeletten etc., ieder manier weer gevolgd door recepten. Daarna komen brood, cakes, sauzen, aardappelen, rijst en pasta aan de beurt.

Ik ben niet zo'n keukenprins maar recepten van Delia lukken mij altijd en lijken ook nog op de foto's! Dus ik kan uit eigen ervaring Delia echt aanraden. Dus laat de trendy topkoks maar eens links liggen en ga voor kwaliteit: Delia!

Reserveer in onze catalogus:

Keukengeheimen deel 1, Keukengeheimen deel 2 en Keukengeheimen deel 3

zaterdag 13 juni 2009

Een fractie van het geheel - Steve Toltz

Zin in een lijvig boek om je eens lekker in te verliezen? Dan moet je beslist Een fractie van het geheel van Steve Toltz lezen!

Het is een verhaal over de verhouding tussen vader Martin en zoon Dean, dat door beiden wordt verteld. Vader Martin, een maniakale onaangepaste filosoof, vertelt Jasper zijn levensverhaal. De reden waarom vader Dean is wie hij is heeft te maken met de invloed van zijn broer Terry, een beruchte Australische topcrimineel.

Zoon Jasper tracht een eigen leven te leiden, maar hij komt maar niet los van zijn vader: ze blijven tot elkaar veroordeeld. Het lot voert vader en zoon van Parijs naar Sydney en van de Australische rimboe naar de Thaise jungle.
Twee boeiende levensverhalen in prachtige zinnen, rake observaties en in lekker pittig tempo geschreven. Een bijzonder origineel en humoristisch debuut van een heerlijk gekke auteur.



donderdag 11 juni 2009

Pesten op school

Donderdag 4 juni gaf drs. Bob van der Meer een lezing in Bibliotheek Hengelo over pesten op school. Tijdens het zichzelf voorstellen ging hij terug in de tijd, om te eindigen bij een pestincident waar hij op zijn eerste schooldag als jonge leraar lichamelijke opvoeding getuige van was. Daardoor zat de zaal binnen vijf minuten in het hart van de problematiek. Want zo groot is dat probleem dus en zo machteloos kun je zijn.

Omdat hij tijdens zijn opleiding nooit iets had geleerd over hoe je omgaat met pesten, is hij zich toen zelf in de materie gaan verdiepen. Dat resulteerde eind jaren 80 in een eerste publicatie over het zonderbok-fenomeen. Ondanks alle reactie die dat opriep, zorgde Zondebok in de klas niet direct voor een pestbeleid in het onderwijs. Het verbaasde me om te horen dat zelfs vandaag de dag scholen niet wettelijk verplicht zijn om een pestprotocol te voeren. Gelukkig wordt de ernst van het probleem inmiddels wel onderkend, mede dankzij alle goede jeugdboeken over dit thema.

Bob van der Meer spreekt over de hele wereld en helpt scholen bij calamiteiten. Zijn 5-stappenplan om het pesten aan te pakken is niet eens zo ingewikkeld, maar vergt wel inzet en discipline van het hele team én alle kinderen. De eerste twee stappen waren al een eye-opener: 1. het mobiliseren van de zwijgende middengroep (zij die niet pesten, maar ook geen stelling nemen tégen de pester) en 2. hulp aan de pester. Ja natuurlijk, je hoeft direct niet het slachtoffer op sociale vaardigheidstraining te sturen. Het is die pester die moet leren wat wel en niet kan.

Het werd een intieme avond, met kleine noodkreten van bezorgde ouders en docenten. Hun vragen waren de leidraad voor Van der Meers verhaal, dat bleef boeien en hele praktische antwoorden gaf. Na afloop sprak ik iemand die Bob van der Meer jaren geleden heeft ontmoet. Het eerste wat ze zei was: "Lacht hij nog steeds zo leuk?" En ja, de avond had ook iets bijzonders vanwege het meest ontwapenende en aanstekelijkje lachje dat ik ooit heb mogen meemaken. Bedankt!

Jeugdboeken

Reserveer bovenstaande titels door in onze catalogus op de knop zoek&boek te klikken.

maandag 8 juni 2009

Une liaison pornographique

Voordat je denkt: "Welke kant gaan ze nu op met dit blog..." Ondanks dat de titel anders doet vermoeden, is Une liaison pornographique in de eerste plaats een film over mensen. En over liefde.

Zij en hij (de namen blijven onbekend) delen een bepaalde erotische fantasie en ontmoeten elkaar wekelijks, om na een kopje koffie in een vast café die fantasie uit te voeren in een vast hotel. Twee acteurs, twee locaties. Lekker low budget! En van dat hotel zien we meestal alleen de kamerdeur, want wat zich daar achter afspeelt laat de regisseur over aan onze eigen fantasie. Volgens mij bevat de trailer zelfs alle seks uit de film, die in de Amerikaanse versie zelfs is verzacht tot Une liaison d'Amour.

Maar ik vergis me, er is nog een derde ingrediënt: een onzichtbare interviewer, misschien wel documentaire maker. Zij en hij vertellen - jaren later - onafhankelijk van elkaar het verhaal van hun 'liaison' aan deze persoon. Een mooie vertelvorm, want daardoor zien wij dat zij en hij soms een ander beeld hebben van wat er is gebeurd en dat zij en hij het zeker anders hebben beleefd. Verder wordt er gewoon lekker veel gepraat, zoals dat hoort in Franse films.

Wat begint als een seksuele relatie verandert als er onbedoeld en onverwacht toch liefde in het spel komt. De toon van de gesprekken veranderen, er komen problemen, zij en hij krijgen koudwatervrees... Je kunt zeggen dat ze weer neerdalen in het 'gewone leven'. En daar zit dus ook de kracht en ontroering van deze film. Want wie het bij de afloop droog houdt, heeft volgens mij nog nooit de pijn van een gebroken hart gevoeld.




Helaas is deze dvd alleen nog aanwezig in de verzamelbox Sex & Cinema. Een plek waar hij volgens mij helemaal niet thuis hoort, gezien het thema en de overige film in deze box. Excuus daarvoor.

Reserveer de verzamelbox in onze catalogus

zaterdag 6 juni 2009

Band Of Heathens 2



Ik ben teruggeworpen in de tijd. Een tijd die ik, als een relatief jong iemand met een muzieksmaak van ver voor mijn tijd, nooit gekend heb. Ik maakte al eerder melding van The Band Of Heathens.
Vanavond waande ik mij bij een concert van The Band, of van Little Feat, of toch van The Allman Brothers Band... Of gewoon van alles een beetje? De geur van wierook zit nog in mijn neus...
Ik kan niet anders dan nogmaals wijzen op deze band: nu ik ze live heb mogen zien, wordt het nóg meer genieten van de muziek! En hoewel ik een liefhebber ben van de wat treuriger nummers, blijven de opgewekte deunen hangen.
"You're the sugar in my black coffee..." Heerlijk, ook al drink ik mijn koffie al jaren helemaal zwart...

Reserveer via onze catalogus bij Muziekweb

woensdag 3 juni 2009

Cornelia Funke


Het eerste boek dat ik van Cornelia Funke las was 'De dievenbende Scipio'. Ik wist weer van niets, had er nooit van gehoord, maar het bleek een gouden (of liever een zilveren) greep, want het boek ontving de zilveren griffel en dat was niet zomaar. In 'De dievenbende van Scipio' vertelt Cornelia Funke een verhaal, dat zó vanuit een kind geschreven is dat je identificeren met dat kind haast vanzelfsprekend is. Als volwassene waande ik me weer kind, mijn kinderen waanden zich de grote held en beleefden de avonturen van Prosper en zijn jongere broer Bo in Venetië alsof ze er zelf rondliepen. Nu hadden ze kort daarvoor in Venetië rondgelopen, dat maakte het wel nóg iets interessanter, maar ook zonder Venetië te kennen, denk ik dat ze zich er een voorstelling van hadden gemaakt die Venetië eer aan doet. Cornelia beschrijft de stad, zoals ik haar het liefst ervaar: stille grachten, grote palazzo's, rijke historie, mysterieuze steegjes en midden in de drukte van de stad altijd die plekjes waar je je opeens alleen op de wereld waant of ineens overweldigd wordt door een intense stilte.

'De dievenbende van Scipio' is een fantastisch avonturenboek van de Duitse schrijfster Cornelia Funke over twee broers, Prosper (12) en Bo (5). Hun moeder is overleden en tante Esther wil alleen Bo in huis nemen. Prosper moet naar een internaat, maar wil natuurlijk niet van Bo gescheiden worden. Ze vluchten naar Venetië, de mooie stad waar hun moeder over vertelde. De jongens voelen zich er al gauw thuis. Bo vindt vooral de marmeren draken, gevleugelde leeuwen en reusachtige gouden paarden erg mooi.

De broers vinden onderdak bij de dievenbende van Scipio in een verlaten bioscoop. De raadselachtige Scipio - gehuld in lange jas, vogelmasker en hoge laarzen - is niet zomaar een jongen. Scipio is de Dievenkoning! Hij brengt zijn bende regelmatig nieuwe buit, die de vijf diefjes verkopen aan gierige dikzak Ernesto Barbarossa. Zo overleven zij zonder volwassenen.
Door dit verhaal heen is knap een ander avontuur geweven. Scipio krijgt namelijk van een oude graaf de opdracht een geheimzinnig voorwerp te stelen. Door dit voorwerp ontrafelt de dievenbende een mysterie dat hen helemaal tot aan het geheime eiland 'Isola Segreta' leidt. Daar heeft al jaren niemand voet aan wal gezet. Of toch wel?

In 'De dievenbende van Scipio' blijft van begin tot eind spannend of het de broers zal lukken bij elkaar te blijven. De andere kinderen uit de bende, de eigenwijze Wesp, koppige Riccio, knutselaar Mosca en Scipio die zo graag volwassen wil zijn, worden je vrienden en het is moeilijk om weer afscheid te moeten nemen.

Als je dan toch afscheid moet nemen kun je gerust beginnen aan de trilogie 'De wereld van inkt' bestaande uit 'Het hart van inkt', 'Het web van inkt' en 'De nacht van inkt'. Eveneens juweeltjes van en voor de fantasie!

Reserveer in onze catalogus

dinsdag 2 juni 2009

Into the wild

Stel je voor: knip je creditcards door, maak al je spaargeld over naar een goed doel en verbrand het geld in je portemonnee. En dan ga je zwerven door verlaten natuurgebieden in Amerika. Dat is precies wat Christopher McCandless deed na zijn diploma-uitreiking van de universiteit en 2 jaar later was hij dood...

Jaren geleden las ik het boek Into the Wild (vertaald als De Wildernis in) van John Krakauer en dat maakte veel indruk op me. Krakauer is in Amerika een bekende journalist, schrijver en bergbeklimmer. Van een tijdschrift kreeg hij de opdracht om een verhaal te schrijven over een 24 jarige jongen (Christopher McCandless) die diep in de wildernis van Alaska dood was gevonden. Hij raakte steeds meer door die jongen gefascineerd. Hij gaat op zoek naar een verklaring voor de drijfveren van Chris, reconstrueert zijn reis en spreekt met mensen die hem onderweg hebben ontmoet. Het wordt uiteindelijk een indrukwekkend verhaal van een raadselachtige jongen die op een rigoureuze manier breekt met het normale leven om op zoek te gaan naar de ultieme vrijheid en het beleven van de ongerepte natuur. De wildernis in werd in de jaren negentig een bestseller in Amerika.

De acteur en regisseur Sean Penn heeft na jarenlang contact toestemming gekregen van de ouders van Chris om het boek te verfilmen. Het is een prachtige film geworden die het boek volledig recht doet wat mij betreft. Kijk voor een indruk op de filmsite van Into the Wild. Wrang detail: de foto bij dit bericht is het laatste zelfportret van Christopher McCandless dat is gevonden in zijn camera.

Reserveer in onze catalogus:

Het boek: "De wildernis in" door John Krakauer
De DVD: "Into the Wild" door Sean Penn