Het verloren meisje

Soms vind je een boek waar je maar niet van los komst. Het verloren meisje van Eve Chase is zo'n boek. De voortekenen waren goed; de ondertitel van 'Het verloren meisje' luidt: Applecote Manor ziet er op het eerste gezicht idyllisch uit, maar de geruchten over het huis worden steeds onheilspellender…, maar het blijft altijd afwachten of een boek aan je verwachtingen voldoet. Dat kwam dus helemaal goed en niet in de laatste plaats door de mooie, poëtische schrijfstijl van Eve Chase.

De ringen van Saturnus

Soms kom je via rare omwegen bij een boek terecht. Ik volg de schrijver Robert Macfarlane op Twitter en over hem heb ik al een keertje geblogd. Hij heeft meerdere fantastische boeken geschreven over reizen en de natuur en doceert Engelse literatuur aan de universiteit van Cambridge.

Nu heeft hij het geinige idee om een leesgroep te starten op Twitter over het boek De ringen van Saturnus van W.G. Sebald. Ik had nog nooit van dit boek of deze schrijver gehoord maar Macfarlane is er erg enthousiast over en dat is voor mij genoeg aanbeveling. Dus boek gekocht en in één ruk uitgelezen. En inderdaad: een bijzonder boek door een bijzondere schrijver.

Wat het hart verwoest - John Boyne

Af en toe is niets heerlijker dan opgaan in een levensverhaal van een ander. Lijden met iemand anders, lachen met iemand anders en huilen met iemand anders kan prettig zijn, als is het maar om je eigen zorgen voor even te vergeten. De roman Wat het hart verwoest van John Boyne, over het levensverhaal van Cyril, de jongen die niet verwekt mocht worden, is zo’n boek.
Als lezer volg je Cyril vanuit Ierland naar Amsterdam en New York om dan weer terug te keren naar zijn geboorteland.
Deze historische roman begint in de jaren ’40 in Ierland en eindigt in 2015. Over een Ierland dat door de jaren heen toleranter is geworden en de homogemeenschap heeft geaccepteerd.

Ondanks de zwaartekracht

Ik heb genoten van zowel het boek als de voorstelling van Het Pauperparadijs van Suzanne Jansen. Daarom begon ik aan haar nieuwe boek Ondanks de zwaartekracht met het idee dat ik op eenzelfde manier een persoonlijke geschiedenis ingetrokken zou worden. Maar eerlijk gezegd viel dat een beetje tegen. Suzanne verweeft in dit boek drie levensverhalen uit de vorige eeuw: die van de Amsterdamse stadsarchitect Cornelis van Eesteren (1897-1988), van de balletdanseres Steffa Wine (1913-1991) en die van haarzelf.

‘Ik ben vertrouwd met de geur van de dood.’

Rondom de strijd om Troje spelen zich vele verhalen af. Eén daarvan is het verhaal van Klytaimnestra die, samen met haar dochter Iphigeneia, door haar man Agamemnon naar Thauris wordt gelokt.
Colm Tóibín, de gevierde Ierse schrijver die met zijn boeken al verschillende prijzen won, maakte van deze klassieker een eigentijds verhaal: Het huis van de namen. Het oorspronkelijke verhaal komt uit de Griekse mythologie. Er zijn verschillende versies van verschillende grote Griekse tragedieschrijvers overgeleverd. En nu is er dus deze versie van Tóibín, die start met de intrigerende zin ‘Ik ben vertrouwd met de geur van de dood.’

Alles komt goed: over Wim Brands

‘Iedereen kende Wim, Wim kende iedereen- maar niemand helemaal’. ‘Alles komt goed!´ Wim riep het vaak, op het moment dat hij wegfietste. Hoe het zou goedkomen, ‘zou hij je later wel eens uitleggen’. Kenmerkende woorden, door veel van de schrijvers in deze bundel geciteerd. De eerste alinea van de inleiding eindigt met de wrange zin dat ‘Wim Brands zichzelf op 4 april 2016 ten lange leste weersprak.’ Het kwam niet goed.

In deze bundel met bijdragen van vrienden en collega’s blikken zij, een jaar na zijn ‘zelfgekozen dood’ terug op hun contact met hem, hun herinneringen, op zijn werk als interviewer en dichter. Het boekje schetst een beeld van Wim Brands, met zijn tegenstrijdigheden, eigenaardigheden en talenten.

Zondagskind - Judith Visser

Er zijn vele boeken over mensen met autisme, over de kenmerken ervan en welke impact autisme op iemands leven heeft én dat van hun omgeving. Sinds 2017 is er het tv-programma Het is hier autistisch, waarin Filemon Wesselink mensen die autisme hebben interviewt en hen volgt in hun dagelijkse leven. En dan heb je nog tv-series met iemand met autisme in de hoofdrol, zoals The Good Doctor en The Bridge.
Maar een roman waarin mensen zonder autisme daadwerkelijk kunnen voelen hoe het is om overprikkeld te raken kende ik nog niet. Tot ik Zondagskind van Judith Visser las.

Paterson

Soms kom je tussen alle filmische hoogstandjes vol drukdoenerij ineens in een heerlijke verstilling tegen. Paterson is voor mij zo'n film. Om eerlijk te zijn, er gebeurt niks, maar je verveelt je geen moment. Regisseur Jim Jarmusch laat hier zien dat in een voortkabbelend leven juist de schoonheid van het onopvallende gaat opvallen. Je moet het alleen wel willen zien.