The Bros. Landreth - Let It Lie

Het is mijn favoriete plaat deze week: Let It Lie van The Bros. Landreth. Soms gebeurt het dat je een album dat al een tijdje uit is pas laat in het vizier krijgt. Zo had ik de naam van de band al eens gelezen in recensies her en der. Maar pas vorige week lag de cd in mijn cd-speler. En daar ligt 'ie nu nog steeds. Want een cd die opent met een nummer zoals 'Our Love' wil je iedere keer opnieuw opzetten. En iedere keer met het volume iets hoger opgedraaid...

"In de Bros. Landreth zitten voor de verandering eens echt twee broers. Die bovendien ook echt Landreth heten: Joey (gitaar, zang) en David (van alles en zang). Beiden verdienden de afgelopen 10 jaar afzonderlijk de kost als sidemannen in de Canadese muziekscene (David o.a. als bassist bij Romi Mayes). Op dit debuut, Let It Lie, zijn ze voor het eerst samen te horen. De vanuit Winnipeg opererende Bros. Landreth worden gecompleteerd door drummer Ryan Voth en toetsenist Alex Campbell. Hoewel opgenomen tijdens een van de koudste weken van januari in een studio in zuidelijk Manitoba, horen we een mooi warm geluid. Het kwartet grossiert in aanstekelijke melodieën die, zeker bij luid afspelen, keer op keer  uitnodigen tot meezingen. Zoals de Eagles dat in hun pre-Hotel California-tijd ook deden. Daar zit dus wel een puntje: de liedjes op Let It Lie zijn zo toegankelijk dat het bijna glad wordt. Nee, het wordt gewoon soms glad. En ik vind dat lekker, yes sir. Dit is langharig en bebaard tuig, maar wel keurig gecoiffeurd. Fijne schoonzonen met neusringen. Maar dan wel met z´n vieren in een verrot busje om in bars en jukejoints in achterafgehuchten van het Canadese platteland te spelen. Sympathiek dus." (AltCountry.nl)

Ik zal wellicht ook concerten in Nederland gemist hebben... Maar spreek hierbij de hoop uit dat dit kwartet nog eens afreist naar de lage landen, en bij voorkeur naar het oosten van de lage landen. Tot die tijd draai ik de cd gewoon grijs. Jaarlijstmateriaal mensen!


Reserveer in onze catalogus