Geschonden

Op gezette tijden bevind ik mij op het station. En zoals dat gaat op stations, ik sta er vaak te wachten op de trein. Om de tijd te doden lees ik alles wat los en vast zit en wat ik zo onderweg tegenkom. Nou hangen er op het station vaak van die hele grote affiches en soms gaan die over boeken. Enige tijd terug riepen deze affiches mij aan alle kanten toe: Geschonden Amy MacKinnon. Tsja, is het dan de moeite waard om zo'n boek te lezen? Of trap ik in een slimme marketing truc?

Oké, ik ben het gaan lezen. En: het is meer dan de moeite waard! Dit is een prachtig boek.

Dit is zo'n boek dat me van meet af aan bij de strot greep. Het is het verhaal van Clara Marsh. Zeer knap geschreven, in de ik-vorm, waarbij we telkens een beetje meer te weten komen over Clara. Clara is begrafenisondernemer en wordt nog steeds achtervolgd door het Lieve Kind, dat ze enkele jaren daarvoor begraven heeft, dat nooit een naam heeft gekregen, omdat het door niemand werd vermist en dat op een gruwelijke manier was toegetakeld.

Een boek dat uit móest en vervolgens nog dagen door mijn hoofd is blijven spelen. En nu ik dit aan het schrijven ben voel ik weer de beklemming en toch ook wel droefheid als ik denk aan al die kinderen in onze wereld die geen kans krijgen om echt kind te zijn.
En slaat de titel van dit boek op deze kinderen of op Clara of toch op allebei?

Reserveer in onze catalogus