Vogelvrij, zo vrij als een vogel

Zestig professionele beeldende kunstenaars, werkend in de regio Hengelo, hebben zich voor het project Vogelvrij, zo vrij als een vogel aangemeld. Een project waarbij hen is gevraagd om dit thema met behulp van een nestkastje te visualiseren in het kader van zestig jaar universele mensenrechten.

Medewerkers van de SWB hebben voor de zomer zestig houten nestkastjes gemaakt. De zestig kunstenaars die hadden aangegeven mee te willen doen, hebben zich de afgelopen maanden uitgeleefd; de één heeft het nestkastje in prikkeldraad gewikkeld, een ander heeft het helemaal aan stukken gezaagd. Eén van de vogelhuisjes heeft vleugels gekregen, maar er is ook een verbrand exemplaar. Het is een prachtig en heel divers geheel geworden.

Deze nestkastjes worden tentoongesteld van 1 december tot en met 20 december in de bibliotheek. De expositie is georganiseerd door Amnesty Hengelo en Art.1 Overijssel.

TC Tubantia schreef afgelopen week al verschillende keren over deze expositie; een aankondiging in dit artikel, maar artikelen zoals deze en deze over een de kunstenares Guusje Beverdam die het nestkastje niet verwerkt heeft in haar kunstwerk.

De nestkastjes kunnen gekocht worden. Dit kan vanaf 2 december door een bod uit te brengen via de website van Art.1. De inzet is vanaf 100 euro per nestkastje. De hoogste bieder krijgt bericht dat hij/zij eigenaar is geworden van het nestkastje. De opbrengst wordt beschikbaar gesteld aan Amnesty ten behoeve van één van haar projecten.

Tijdens de Internationale Mensenrechtendag op woensdag 10 december wordt een tentoonstelling geopend waar de nestkastjes te zien zijn. In de bibliotheek vindt vanaf 20.00 uur de opening plaats van Vogelvrij, zo vrij als een vogel. Janneke Oude Alink,wethouder van de gemeente Hengelo en Mw. Lisette Pelsers, directeur RijksmuseumTwenthe openen de expositie. Deze avond wordt ook de catalogus gepresenteerd.

Huub van der Lubbe

Dinsdag 18 november trad Huub van de Lubbe op in de bibliotheek. Het eerste deel van de avond werd hij geïnterviewd door Ingrid Bosman; een interview met gedichten èn humoristische anekdotes. Over zijn muzikale carrière die ooit begonnen was met een Beatmis in de katholieke kerk in Krommenie, waar zijn vader kapelaan was. En hoe hij elke gelegenheid - geboorte van zijn zusje, Sinterklaas - aangreep om een gedicht te schrijven.
Maar mooie overpeinzingen waren er ook. "De zegen van schrijven is dat je het helemaal zelf mag weten. Heerlijk." En: "Het eerste couplet van een lied kun je vrijwel altijd weggooien." En: "Met een gedicht ben je koning in je eigen rijkje."
Ingrid leest een stukje voor uit de column van haar collega Theo Hakkert Niet de prutser maar de dichter waarin Theo eindigt met de vraag: "Kan Van der Lubbe niet Dichter des Vaderlands worden?" Hij voelt zich gevleid maar zelf relativeert Van der Lubbe liever zijn dichterschap. "Ik moet nog een hoop leren. Ik ben er nog lang niet."Met het verschijnen van Gerrit Komrij's bloemlezing van de Nederlandse poëzie, op de Gedichtendag 29 januari 2007, kreeg Huub van der Lubbe zijn Dichtdiploma uitgereikt, want hij stond erin. "Met drie gedichten! Ook nog hele lange!" Een van die gedichten is Recht door zee. "Dat is super natuurlijk," zei Van der Lubbe. Natuurlijk doe je het er niet voor, maar in de dikke Komrij staan, hoort tot de aangename dingen." Voor de uitreiking van de bloemlezing had hij een gedicht gemaakt.
Hij heeft het ook nog voorgelezen: ik citeer alleen de laatste regels van dit gedicht:
Niets is zomaar hengel, dobber
vis en aas, zoals weer blijkt
want vandaag krijgt deze tobber
zijn dichtdiploma uitgereikt

Huub heeft Komrij gevraagd of hij, als voorzitter van het poëziecomité, het wilde ondertekenen en dat heeft hij gedaan. Het hangt nu bij Huub op het toilet, in een gouden lijstje.
Na de pauze volgde het muzikale deel van de avond. Van der Lubbe grijnst stoer en ondeugend de zaal in voordat hij zichzelf op akoestische gitaar begeleid. Ook zonder de toeters en bellen van De Dijk blijven de nummers overeind staan, al vind ik de verhalen achter de nummers soms nog mooier. Nummers van o.a De Dijk werden afgewisseld met poëzie. Teer en ontroerend soms, maar o zo mooi.

Huub kan gevoelig zingen over de liefde. Mijn Van Straat Geredde Roos van de cd Brussel is daar een mooi voorbeeld van. Ook dit lied zong hij deze avond.Het begon met Barry Hay die hem op een avond in Paradiso een roos gaf: "Kijk, Huub, die heb ik voor jou van straat gered." Dat beeld is in zijn hoofd blijven hangen, al gaat het inmiddels over een meisje dat door hem van straat geplukt wordt.
Af en toe ging een nummer de mist in, dan maakte hij een geintje en begion opnieuw. Het werd hem vergeven door het publiek. Hij kreeg een staande ovatie!

Reserveer in onze catalogus

Bibliotheek Hengelo gaat bloggen!

Vanaf 1 januari 2009 gaat dit weblog van Bibliotheek Hengelo officieel van start... Lees, luister en kijk met ons mee!