De andere helft leeft

Wat doet een titel van een boek met je? Bij mij heel veel, merk ik. Soms roept het spanning op, soms heeft een titel iets poetisch en soms maakt een titel gewoon nieuwsgierig. Dat laatste was het geval met 'De andere helft leeft'. Welke andere helft? Gaat het over een tweeling of ligt er een diepere gedachte aan ten grondslag, gaat een deel van één en dezelfde persoon dood en is het symbolisch gebruikt? Hoe dan ook, samen met de kaft en de tekst op de achterflap is het de titel die mij ertoe verleidt een boek te gaan lezen.

Ik heb al eens eerder een boek van Sophie Hannah gelezen (en er hier over geschreven) en ook dat droeg bij aan mijn keuze voor dit boek.

Evenals in 'Gevarenzone' wordt het verhaal vanuit twee perspectieven verteld. Soms is Ruth aan het woord, en wel in de ik-vorm, soms volgen we Charlie Zailer of haar vriendje SimonWaterhouse vanuit de derde vorm. Een verrassend vertelperspectief, omdat de schrijfster hierdoor in staat is vanuit verschillende invalshoeken een verhaal bloot te leggen dat steeds meer raakvlakken vertoont. De opening is origineel (wat denk je als je grote liefde je vertelt dat hij iemand vermoord heeft en jij weet dat deze persoon persoon springlevend is?), de plot is weer waanzinnig goed en je blijft dus lezen.

Het blijft echter wel een beetje worstelen met Charlie en Simon en hun onderlinge verhouding. Die had van mij wat meer op achtergrond gemogen, maar daar moet je ook weer niet teveel over zeuren als je met zo'n pageturner op de bank zit.

Reserveer in onze catalogus

De Facebookmoorden - Bart Debbaut

Ik heb een nieuw boek aan mijn wensenlijstje toegevoegd: 'De Facebookmoorden' van Bart Debbaut lijkt me ontzettend spannend. Veel Belgische thrillerschrijvers ken ik nog niet, maar de recensies her en der van dit boek zorgen er in ieder geval voor dat ik het graag wil lezen. Geen eigen bevinding in deze post dus, maar meer het delen van enthousiasme. En over delen gaat het in dit boek ook: het gebruik van Facebook krijgt een prominente rol in dit verhaal.

Van 'Crimezone.nl':
"Bart Debbaut is allang niet meer onbekend. In België is zijn naam gevestigd en geniet hij van een nog steeds groeiende fanschare. In Nederland is het merk Debbaut langzaam bezig een plaatsje te verwerven tussen het rijtje bekende auteurs die door lezers van de lage landen zo gekoesterd worden. Met zijn derde De Leijssens en Van Cattendyck thriller bewijst hij de duurzaamheid van goede vaste karakters.
Beide sympathieke speurders uit Leuven doen in De Facebook moorden hun uiterste best hun imago naar ongekende hoogten te laten stijgen. En dat gaat goed komen! Zeker en vast!
Ellen Maenhout wordt gewurgd en verminkt gevonden nadat op een site van Facebook eigenaardige berichten verschijnen die een moord enigszins hebben voorspeld. John Leyssens en zijn partner Mieke Van Cattendyck starten een onderzoek en volgen de ontwikkelingen op Facebook uiterst nauwgezet. Wanneer een suggestief bericht verschijnt, wordt kort daarop het lichaam gevonden van Thomas, de broer van Ellen Maenhout. Ook zijn lichaam is op een zodanige wijze verminkt dat het door kan gaan als een boodschap van de moordenaar. Een moordenaar die anoniem wenst te blijven maar wel worstelt met een ervaring uit het verleden en daar definitief mee af wil rekenen".

Dit soort berichten, samen met de bloederige trailer op YouTube (moet je tegen kunnen), maken mij als spannende-boeken-wurm erg nieuwsgierig...
Heeft iemand dit boek al gelezen? Wat is jullie mening? Daar ben ik ook benieuwd naar. En wellicht een leuk idee om die meningen te ventileren op onze Facebookpagina? Het liefst wel zonder doodsbedreiging natuurlijk...

Reserveer in onze catalogus

Harlan Coben: Verzoeking

Ik heb al eens eerder gemeld dat ik niet zo'n liefhebber ben van Amerikaanse thrillers. De reden kan ik niet goed benoemen of het moet zijn dat de omgeving waarbinnen deze thrillers zich afspelen minder herkenbaar is voor mij als Nederlandse Europeaan. Ik vind Amerikaanse thrillers vaak een beetje schreeuwerig en oppervlakkig. Je ziet de cowboylaarzen en de trailerparken bij wijze van spreken van de bladzijden afspringen. Lees de columns van Sylvia Witteman uit haar VS-tijd en je begrijpt welke sfeer ik bedoel. Dat wil niet zeggen dat ik er nooit één lees, want als veel mensen lovend zijn over een boek wie ben ik dan om het niks te vinden.

Een auteur die door velen wordt bewonderd, onzettend veel succes heeft met zijn boeken en er de nodige prijzen mee heeft gewonnen is Harlan Coben. Ooit was ik al eens in een boek van hem begonnen (ik weet echt niet meer welke titel) en nu heb ik dan 'Verzoeking' gelezen. Meteen (de eerste pagina's) werd ik weer getroffen door het ik-houd-niet-van-Amerikaanse-thrillers gevoel, maar ik heb doorgelezen en het was spannend en verrassend! Wat ik direct heel kenmerkend vond in dit boek waren de dialogen. Het boek bestaat uit bladzijden lange dialogen en misschien is dat wel kenmerkend voor de

Amerikaanse thrillers. Ik heb het nog niet nader onderzocht.

'Verzoeking' speelt zich af in New Jersey en kent twee verhaal verhaallijnen die in de loop van het verhaal bij elkaar komen. Het eerste verhaal gaat over een man die als pedofiel publiekelijk aan de schandpaal wordt genageld en het tweede verhaal gaat over een 17-jarig meisje dat spoorloos verdwijnt. Het verhaal kent een proloog en een epiloog en daarin zit de verrassing. De plot is erg interessant al ben ik een te vluchtige lezer om me er voldoende in te verdiepen of alles wat me voorgeschoteld wordt ook waar kan zijn. En,en dit geheel in tegenspraak met de vorige zin, tóch houd ik meer van 'onze' Europese thrillers waarin diepgang en bschouwing mij meer aanspreken dan de snelle dialogen in deze thriller. Maar vel vooral je eigen oordeel!

Reserveer in onze catalogus

Lars Kepler: Hypnose

De afgelopen weken heb ik lui uitgestrekt aan het zwembad en dobberend op een luchtbedje doorgebracht. Af en toe een uitstapje naar een door de zon overgoten stadje. Uitbundig bloeiende oleanders, de zacht grijsgroene blaadjes van de olijfbomen en uitgestrekte wijngaarden die tegen de hellingen aangevleid liggen. En veel, heel veel, lezen. Bijvoorbeeld Hypnose van Lars Kepler. Achter het pseudoniem Lars Kepler schuilt het Zweedse schrijversechtpaar Alexandra Coelho Ahndoril en Alexander Ahndoril. Van beide schrijvers verscheen al eerder werk in vertaling. Nu debuteren beiden in het misdaadgenre met Hypnose als de Zweedse tegenhanger van Nicci French. Een spraakmakend debuut dat in Zweden gepaard ging met de nodige opwinding en speculaties in de media over de identiteit van de schrijver die schuilging achter het pseudoniem Lars Kepler. Zij stuurden het boek anoniem in naar een uitgeverij waarna het grote raden kon beginnen, want is was van meet aan duidelijk dat men hier niet te maken had met een beginnende schrijver.

Op de achterkant van Hypnose staat: 'Lars Kepler betovert zijn lezers zoals Stieg Larsson dat doet'. Bij dit soort uitspraken word ik altijd een beetje achterdochtig. Dat het boek vervolgens ook maandenlang op nummer 1 in de Zweedse toptienlijsten heeft gestaan maakte dat ik toch wel nieuwsgierig werd. Nou, Stieg Larsson is het niet, maar spannend is het wel. Het boek is voornamelijk in de tegenwoordige tijd geschreven waardoor ik het gevoel had er heel dicht bij betrokken te zijn. De verhaallijnen zijn bijzonder knap in elkaar gevlochten. Op kleine punten twijfelde ik wel eens aan de geloofwaardigheid. Hoe kan een zwaargewonde jongen van 15 ontsnappen uit een ziekehuis en zich verplaatsen en zichzelf onderhouden op een manier waar een gezond iemand al moeite mee zou hebben? Het heeft me er niet van weerhouden het verhaal geboeid en in één ruk uit te lezen. Een uitstekend boek dus voor naast het zwembad!

Hypnotiseur Erik Maria Bark heeft tien jaar geleden gezworen nooit meer iemand onder hypnose te brengen. Maar als inspecteur Joona Linna hem vraagt haar te assisteren bij een moordzaak waarbij de levens van een jongen en zijn zus op het spel staan, heeft Erik geen andere keuze. Hij doet wat hij heeft afgezworen en brengt de patiënt onder hypnose. Maar al snel wordt duidelijk dat Erik de prijs moet betalen voor zijn verbroken belofte. Erik wordt getroffen door een serie gewelddadige en onverklaarbare gebeurtenissen. Gebeurtenissen die ook zijn gezin meesleuren in een vreselijke nachtmerrie.

Reserveer in onze catalogus

Het zevende sacrament

Als je wel eens in Rome bent geweest dan weet je dat wat je boven de grond ziet slechts een deel van Rome is. Onder de huidige gebouwen liggen vele gangen en catacomben die in de loop van de eeuwen overwoekerd en overbouwd zijn. Rome bestaat in feite uit meerdere lagen en hoe dieper je komt, hoe (vanzelfsprekend) ouder het wordt. Voordat het Christendom de algemene godsdienst werd werden er vele goden vereerd. Een belangrijke cultus was die van het Mithraïsme. De god Mithras werd vooral vereerd door soldaten en de cultus kende vele ceremonien die alleen voor gelovigen / ingewijden toegankelijk waren.

De verering van Mithras en de opgravingen die in Rome zijn blootgelegd vormen de leidraad in Het zevende sacrament van David Hewson.

Dit is al weer het vijfde deel waarin de rechercheleden Leo Falcone, Nic Costa en Peroni de hoofdrollen vertolken, en niet te vergeten de eigenzinnige pathologe Teresa Lupo. Als je niet zo houdt van de historische achtergrond en als je de privé perikelen storend vindt in een verhaal dan is het wellicht niet iets voor je. Maar de spanning wordt goed opgebouwd, houdt de aandacht vast en vraagt om verder lezen. De ontknoping vond ik uiteindelijk wat vergezocht, maar ook wel weer verrassend.

Ik heb nog niet alle delen gelezen, dus gaat er zeker één (of misschien wel twee!) mee in de vakantiekoffer.

Reserveer in onze catalogus

Sabine Thiesler - Dodenakker

Je hebt van die boeken die, zodra je er in bent begonnen te lezen, je constant aankijken alsof ze willen zeggen: lees me verder, lees me uit.
Zo ’n boek is 'Dodenakker' van Sabine Thiesler.

De hoofdpersoon Magda komt er achter dat haar man Johannes een relatie heeft met Caroline en dat pikt ze niet.
Elk jaar brengen Magda en Johannes de zomer door in hun huisje in Toscane. Dit keer reist Magda vooruit. Johannes moet zogenaamd op zakenreis naar Berlijn, maar ligt te rollebollen met Caroline.
Eenmaal in Italië vermoordt ze haar man, begraaft hem in hun moestuintje en geeft hem op als vermist.
Als de broer van Johannes, Lukas, naar Toscane komt om Magda te helpen en haar steun te bieden, merk je al lezende dat bij Magda de stoppen steeds verder beginnen door te slaan.

Gebeurtenissen uit haar jeugd en het overlijden van haar zoon zijn hier mede de oorzaak van.
Het blijft niet alleen bij de moord op Johannes, want Magda krijgt de smaak te pakken...

Wie de ander bedriegt, heeft geen leven meer.

Deze zin geeft weer waar het in dit boek om draait: een bedrogen echtgenote die niet alleen het recht in eigen handen neemt, maar bovendien de dood van haar man zodanig verdringt, dat ze diens broer voor haar man aanziet.

Knappe thriller die je een blik gunt in de gestoorde ziel van een gekwetste vrouw. Vlot leesbare page-turner, die zo goed is opgebouwd dat je het de auteur vergeeft dat zeker naar het einde toe de toevalligheden zich een beetje opstapelen. Leesvoer voor liefhebbers van Esther Verhoef, Saskia Noort en Simone van der Vlugt.

Anita

Reserveer in onze catalogus

Kwade wil - Karin Fossum

Schreef ik eerder al over Karin Altvegen, nu is het de beurt aan Karin Fossum. Steeds als er nieuw boek van Karin Fossum uitkomt sta ik vooraan om het te lezen. Nee, je wordt er niet vrolijk van en dat kan ook niet van boeken waar moord en doodslag het hoofdthema zijn. Je wordt er wel wijzer van, of in ieder geval stemmen ze altijd tot nadenken.
Zo ook Kwade wil. Kwade wil gaat over fatsoen.

Ze moest aan iets denken dat ze in Jons dagboek had gelezen. 'Hij schaamde zich zo vreselijk', zei ze. 'Hij ging gebukt onder schuld en schaamte. Hij schreef alsof hij het recht niet had om te leven'. [...] 'We hebben fatsoen nodig. Zonder fatsoen kunnen we geen goede levens leiden. En dat was Jon verloren, zijn fatsoen'

Kwade wil gaat ook over het maken van keuzes en de gevolgen die dit kan hebben.

Karin Fossum schreef meerdere psychologische thrillers met Konrad Sejer als inspecteur en Jacob Skarre als zijn assistent. Twee wat melancholische mannen die mondjesmaat hun levenswijsheid prijsgeven. Het knappe in de boeken van Fossum is de eenvoud waarmee ze zulke treffende uitspraken kan doen en die het lezen van haar boeken zo waardevol maken en die je het gevoel geven dat je na het lezen van een boek van 200 pagina's een boek van 400 pagina's uit hebt en er dan nog niet genoeg van hebt.

Reserveer in onze catalogus

Woody Allen: 2x anders

Ik ben helemaal niet zo'n Woody Allen fan. Ik vond hem eigenlijk vooral fascinerend vanwege z'n consequente zwart-wit films. Maar om eerlijk te zijn begreep ik alle diepere lagen ook niet echt. De laatste jaren slaat hij echter een andere toon aan. Misschien omdat hij een nieuwe muze heeft gevonden in Scarlett Johansson en niet meer altijd zelf meespeelt. Kijk, dat levert dan gelijk een paar bijzondere films op. Ik noem er graag twee.


Vicky Cristina Barcelona
In alles een luchtige film: twee Amerikaanse vriendinnen brengen een zomer door in Barcelona, waar natuurlijk 'de man' en 'de liefde' voor de nodige perikelen zorgen. Als je niet verder kijkt dan dat, is het eigenlijk best een serieuze maar wel rare film. Die man is een recht-voor-z'n-raap macho, die meiden zijn wel erg dromerig en de ex brengt wel heel heet Spaans leven in de brouwerij. Maar als je weet dat Woody Allen hier achter zit, dan zie je ineens hoe de humor en de zelfspot er vanaf druipen. Er komt maar geen eind aan die zomer, altijd zon en wijn, overal schoonheid en het wereldje van de kunstenaars, dichters en filosofen wordt subtiel te grazen genomen. En dat allemaal rondom dat ene levensthema: de liefde. Het was even wennen, maar dan is het toch wel smullen geblazen met deze film. Oh ja, en dat muziekje, briljant.





Match Point
Van een hele andere orde is de wereld die Woody Allen hier weet te verbeelden. Niet de high society van Manhatten dit keer, maar de upper class van Londen. Een ex-prof tennisleraar weet zich via de dochter van de baas hoog op te werken in het bedrijfsleven. Het wordt allemaal een beetje ingewikkeld als hij moet kiezen tussen dat luxe maar voorspelbare leventje en de verleidelijke lusten van een Amerikaanse blonde. Humor en zelfspot heb ik er niet uitgehaald. Wel een briljant plot. En daarna de behoefte om alles nog een keer te zien, de dialogen nog beter te volgen en de 'overwegingen' aan het eind even stil te zetten. Ja, diepere lagen in overvloed, maar dit keer snap ik ze wel. Van mij mag Allen dit soort film blijven maken, en dan mét Scarlett Johanssen graag!


De trailer die mij naar het filmhuis lokte is subliem, maar helaas alleen in het Italiaans te vinden. Deze Engelstalige heeft een andere toon, maar laat wel meer van de film zien.




Reserveer Vicky Cristina Barcelona in de catalogus
Reserveer Match Point in de catalogus