Posts tonen met het label Feestelijkheden te Hengelo. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Feestelijkheden te Hengelo. Alle posts tonen

vrijdag 16 november 2012

Zout - John Heymans

Gisteren was de presentatie van de nieuwe stichting Hengelo Lees (in oprichting) in de bibliotheek. De belangrijkste doelstelling is bekendheid geven aan initiatieven en activiteiten op het gebied van literatuur en poëzie.

Hengelo Leest wil hiermee verbindende rol spelen bij de vele lopende projecten die al in Hengelo bestaan, zoals de poëzie op het Sokkelproject Achter de basiliek van Heartpool, het stadsdichterschap, de poëzie- en verhalendag van Kunsten op Straat, Hengelo (O) hoort, de activiteiten in de bibliotheek en bij Broekhuis en het gedichten­bordjesproject in Groot Driene.
Maar ook nieuwe plannen:  een project om blinde muren te verfraaien met grafisch vormgegeven gedich­ten  en lege etalages in de binnenstad pimpen met poëzie. Hengelo Leest wil ook het stadsdichterschap promoten, zodat zich meer kandidaten voor deze functie melden.

Hengelo Leest is voor iedereen. De site www.hengeloleest.nl is één dezer dagen online.


Bij de presentatie van deze aanstormende stichting kreeg burgemeester Sander Schelberg, lid van het Godfried Bo­mans Genootschap, het eerste exemplaar van Feestelijkheden te Hengelo aangebo­den van Godfried Bomans.
Bomans beschrijft daarin de denkbeeldige en absurde feestregle­menten van de gemeente Hengelo ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Kon. Nederlandse Zoutindustrie in 1968.



Beeldend kunstenaar Jozef de Bot maakte de tekeningen voor het boekje, dat in een oplage van tweehonderd exemplaren is gedrukt. De vormgeving werd verzorgt door de Hengelose grafisch ontwerper Paul Scheuring.
Feestelijkheden te Hengelo kost € 9,95 en is verkrijgbaar bij boekhandel Broekhuis. 

Stadsdichter John Heymans las tijdens deze bijeenkomst het gedicht Zout voor, dat hij speciaal hiervoor geschreven heeft.


ZOUT

Op een dag en na miljoenen jaren van verduurde
druk raakte het zout bevangen door de diepere

 gronden van het bestaan, een gebalsemde rivier,
zo verborgen onder het Twentse maaiveld: kristal

dat zich liet meevoeren in een achtbaan vol water
en talloze avonturen later, te veel om hier te duiden,

vond het zichzelf terug op een hoog gedolven berg
bij de Boortorenweg, met uitzicht op het zwerk, maar

God noch ionen daar te bekennen,- een besef waarin
het witte goud afgevoerd, uitgestrooid als zilte sneeuw.