Posts tonen met het label in het voorbijgaan. Alle posts tonen
Posts tonen met het label in het voorbijgaan. Alle posts tonen

zaterdag 17 augustus 2013

Stadsdichter: In het voorbijgaan en Fietsenstalling

IN HET VOORBIJGAAN

Wie het spoor verkiest, het dwingend ritme
van vooruitgang, droomt al snel weg bij het

uitzicht van gedurig en voorbij glijdend land
en schrikt hij wakker van de tijding ‘Station

Hengelo’, dan rest er doorgaans weinig oog
voor het perron, eiland in een kathedraal van

duister licht, hemels overhuifd. Van daar dat hij
afdaalt naar de open lucht, kijkt niet om, maar

vooruit, over het plein heen, waar bestemming
uitgestippeld ligt,- onzichtbare sporen, stappen.


----------------------------------------------------------------------------------


FIETSENSTALLING

Geen pad zo ongedwongen om te komen
tot het begin van een gedicht als gezeten

op de fiets. Gestaag bewegen we ons voort
in een buurt die welwillend niet te veel van

onze aandacht vraagt, de langzame snelweg
langs het spoor, we laten onze geest maar

gaan, vrij naar de natuur, werktuiglijk aldus
bezijden het station beland, ons rijwiel gestald

bij een metafoor: al die brikken, een zee waarin

een kinderzitje drijft,- het begin van een gedicht. 


John Heymans