Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Note to myself: er staan nog veel te weinig jeugdboeken op ons bieblog! Ten onrechte, want er zijn echt heel veel mooie boeken geschreven voor onze jonge lezers. Vandaag zet ik dat wonderbaarlijke boek van Mark Haddon dan ook maar eens in het zonnetje.

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht vertelt het verhaal van Christopher, een vijftienjarige jongen die een vorm van autisme heeft. Hij is heel goed in wiskunde, maar blinkt niet echt uit in het onderhouden van menselijke relaties. Hij houdt van lijstjes, patronen en de waarheid. Hij heeft een afkeer van geel en bruin, wil niet aangeraakt worden en heeft de grootste moeite met uitspraken die niet letterlijk genomen mogen worden en met het afleiden van gevoelens uit gezichtsuitdrukkingen.

Christophers wereld is niet zo groot, hij is nooit verder geweest dan het einde van zijn straat. Wanneer blijkt dat iemand de hond van de buurvrouw heeft vermoord, gaat hij, tegen de wil van zijn vader in, op onderzoek uit. Daardoor stoot hij op een aantal feiten die zijn gestructureerde leven helemaal overhoop gooien.

Dit boek heeft niet voor niets vele prijzen gewonnen. Haddon schetst namelijk op een ontroerende, overtuigende en vooral grappige wijze de wereld van een autistische jongen. De crux zit hem volgens mij in het vertelperspectief, dat ligt namelijk bij Christopher zelf. Je ervaart het leven en dit avontuur dus door zijn ogen. Daardoor krijgt zijn gedrag, dat voor een buitenstaander vrij onbegrijpelijk is, z'n eigen logica. En in korte, bespiegelende hoofdstukjes - tussen de grote verhaallijn door - geeft de jongen zijn eigen visie op het leven. Verfrissend.

Deze vorm en de mooie taal waarmee alles wordt verteld leverden mij twee wonderlijke inzichten op: hoe ingewikkeld onze wereld is voor iemand met autisme en hoe irritant ‘gewone’ mensen kunnen zijn. Verhelderend!

Reserveer nu in onze catalogus.

Eddie Izzard - Dress To Kill

Eddie Izzard (1962) is een Britse cabaretier. Zijn cabaretshow 'Dress To Kill' werd bekroond met twee Emmy’s, voor het script en voor zijn optreden.
Aan het begin van zijn carrière huurde Izzard een theater af en maakte zijn shows tot een succes. Eddie Izzard verschijnt vaak verkleed als vrouw op het podium. Hij noemt zichzelf weleens een mannelijke lesbienne, of een lesbienne gevangen in een mannenlichaam. Naar eigen zeggen is hij geen homoseksueel.

Eddie Izzard staat bekend om ideeën en normale situaties op een bizarre, absurde en surrealistische manier te vertellen.
Oplettende lezers van dit blog hebben hem al eens voorbij zien komen...
Een tijd geleden vereerde Izzard Nederland met een bezoek; een fragment van Eén Vandaag geeft een leuk verslag van de voorbereidingen. Jammer dat ik het toen gemist heb, want ik zou er graag een keer live bij zijn!
Gelukkig is er nog deze dvd van de show die door de kenners nog steeds als zijn beste wordt beschouwd. Wat me vooral boeit is het tijdloze van zijn humor: het maakt eigenlijk niet uit of je oude of recente fragmenten van hem ziet. Struin YouTube maar eens af, er is genoeg te vinden (en te lachen)!
Have fun!



Reserveer in onze catalogus

The Duchess

Onlangs werden de drie delen van The Pirates of the Caribbean op TV herhaald. In deze films speelt Keira Knightley Elizabeth Swann en is ze de tegenspeelster van Captain Jack Sparrow. En toen kwam ik deze dvd tegen waarin Keira Knightley opnieuw een hoofdrol speelt en die zich wederom afspeelt in een tijd waar de corsetten strak werden aangetrokken.

Als je van mooie, oud-engelse kostuums houdt dan is The Duchess een must. Prachtige gewaden, torenhoge pruiken, strakke corsetten het komt allemaal voorbij. Maar ook als je van Engeland houdt moet je deze film gezien hebben.

De film gaat over Georgiana Spencer die op haar zeventiende in het huwelijk treedt met de hertog van Devonshire. Al snel is ze mateloos populair in de hoge kringen van het 19e eeuwse Engeland. De hertog is een stugge man die maar om één reden met haar is getrouwd: hij wil een zoon. Zwanger wordt onze hertogin wel, maar ze baart de ene na de andere dochter die door de hertog met geen blik waardig worden gekeurd. En dan valt zijn oog op Lady Elizabeth Foster, een vrouw die al een paar zoons heeft. En jawel die zoons krijgen uiteindelijk meer aandacht dan zijn bloedeigen dochters. Georgiana ontmoet ondertussen de liefde van haar leven en zij komt met een voor ieder acceptabel voorstel zou je denken: hij zijn minnares, zij haar minnaar. Maar ja, zo ging dat niet in die tijd. Het werd natuurlijk hij wel zijn minnares en zij haar kinderen of helemaal niets. Tja, en welke keuze maak je dan?

In de aankondigingen van de film werd vaak de vergelijking getrokken met het leven van Lady Diana en dat is niet zo verwonderlijk. Beide vrouwen waren het stijlicoon van hun tijd, kregen overal hordes mensen achter zich aan en waren naïef in het huwelijk getreden met een man die niet van ze hield. Beide echtgenoten waren zo publiekelijk ontrouw dat ze geluk zochten bij iemand anders.

Wat inhoud betreft kan deze film makkelijk over de schreef gaan, maar dat gebeurt niet. Dit heeft zeker te maken met de acteerprestaties van de hoodrolspelers, maar zeker ook met de prachtige beelden. De film is een lust voor het oog.

Reserveer in onze catalogus

Nextopia: Micael Dahlén

Soms lees je een boek dat je zo pakt dat je er hardop uit gaat voorlezen aan huisgenoten. Nextopia van Micael Dahlén is zo'n boek! Het zit vol rake observaties, interessante onderzoeken en verbazingwekkende toekomstbeelden. Micael Dahlén is een jonge hippe Zweedse professor van nog geen veertig die geldt als een autoriteit op het gebied van consumentengedrag, creativiteit en marketing.

In Nextopia analyseert Dahlén de expectations society: de tijd waarin we leven en waar alles uitsluitend draait om de dag van morgen en waar onze toekomstverwachtingen centraal staan. Binnenkort is een synoniem van nu geworden. De hele wereld ligt voor het grijpen, geluk en succes zijn binnen handbereik, het is niet je vorige prestatie die telt, maar je volgende.

Hij gebruikt de verkiezing van Barack Obama als een voorbeeld hoe de expectations society werkt: Obama zei weinig over zijn prestaties in het verleden maar positioneerde zich als de president van de toekomst. Het lukte hem zelfs om tot de populairste president aller tijden te worden gekozen en wel 2 maanden voor de verkiezingen! Tijdens de eed aflegging hecht 83% van de Amerikaanse bevolking zijn goedkeuring aan hem maar honderd dagen later daalt dit tot een recordlaagte van 28%. Typisch expectations society gedrag: de droom, de verwachting telt het meest en is deze bereikt dan is het niet interessant meer: op naar de volgende.

Een bedrijf dat slim inspeelt op de expectations society is Apple met de lancering van de Iphone en Ipad. Ze zijn meesters in het bespelen van de verwachtingen van het publiek: eerst is het product een legendarisch gerucht (Steve Jobs doet een aankondiging), dan zorgen ze er voor dat het moeilijk te verkrijgen is (de lanceringsdatum uitstellen, mogelijk maken om vooruitbestellingen te doen) en het product er eindelijk is (met al zijn beperkingen) beloven dat het een update is verwijderd van perfectie. Briljant!

Dahlén weet met sterk argumenten en onderzoeksgegevens heel aannemelijk te maken dat onze maatschappij aan het veranderen is. Flashforwards i.p.v. flashbacks, nowcasting i.p.v. broadcasting. De enorme invloed van de sociale media op de maatschappij: de opstand in de Arabische wereld is iets wat helemaal past in zijn maatschappij visie. Kortom Nextopia is een zeer verhelderend boek en een echte aanrader! Volg ook zijn blog.

Reserveer in onze catalogus

Vaslav - Arthur Japin

Van de achterflap
Op het hoogtepunt van zijn roem staakt de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski zijn optreden, richt zich tot zijn publiek en zegt: “Nu is het kleine paardje moe.” De rest van zijn leven, nog 31 jaren, brengt hij door zonder te dansen en zonder te spreken. Hoe komt iemand tot zo’n beslissing en wat betekent dit voor de mensen om hem heen, zijn voormalige geliefde, zijn vouw en dochtertje, en hun bedienden?

Eigenlijk is Vaslav veel meer het verhaal van drie mensen die dichtbij hem stonden, en wier leven sterk door Vaslav Nijinski werd beïnvloed. Zij vertellen over die noodlottige dag 19 januari 1919, elk vanuit een volstrekt ander perspectief. En dankzij hun verhalen leer je Vaslav steeds beter kennen.

Het verhaal begint met Peter, de bediende van de Nijinski’s. Ik vond hem de meest aandoenlijke van de vertellers. Hij was, voor hij in dienst kwam bij de Nijinski’s, nog nooit buiten zijn bergdorp geweest en heeft totaal geen verstand van dansen. Op een nuchtere toon laat hij weten hoe hij zich verbaast over de naïviteit van zijn werkgever. Zijn verhaal is in real time opgetekend op de dag dat Vaslav voor het laatst zal dansen.

Romola, Vaslavs echtgenote, vindt dat de geschiedenis een verkeerd beeld van haar geeft. En wil dit, dertig jaar later, recht zetten. Haar verhaal heeft niet zozeer met Vaslavs dramatische laatste dans te maken, maar als historische vertelling wordt het verhaal er wel completer door.

Diaghilev, Vaslavs ex-geliefde, vertelt over de opkomst van het dansfenomeen en welke prominente rol hij daarin heeft gespeeld. Een zelfingenomen snobist voor wie het koesteren van rancuneuze gevoelens een tweede natuur is.
Het verhaal eindigt ook met Peter. Dankzij de dramatische beslissing van zijn meester durft ook hij zijn eigen leven radicaal om te gooien. Het is een kwestie van durven, meer niet.

Wederom een bijzonder mooi boek van Japin, met prachtige sfeerbeelden.
En mocht je het erg jammer vinden dat je dit boek uit hebt….voor de liefhebbers van dans en ballet is het boek Danser van Colum McCann ook een aanrader. Danser is een indrukwekkend verhaal, gebaseerd op biografische gegevens, over het leven van Rudolf Noerejev (1938-1993). De grootste balletdanser van de twintigste eeuw en altijd in één adem genoemd met Vaslav Njinsky.

En natuurlijk kun je Arthur Japin woensdag 9 maart ontmoeten in Bibliotheek Hengelo.



Reserveer Vaslav in onze catalogus

Het Ros Van Twente - Claus Brockhaus

Onlangs verscheen een boek voor liefhebbers van spanning én van de eigen regio: 'Het Ros Van Twente' van Claus Brockhaus.  
Waar het over gaat?

"Een oude textielbaron Helmich van Delden wordt vermoord in een sauna. In zijn testament bepaalt hij, dat zijn kinderen, Mats en Daphne, de nalatenschap moeten gebruiken voor de ontwikkeling van de Twentse regio. Mats wil een internationaal hippisch centrum op de plek van het Twentse vliegveld, Daphne en haar man willen wellness-centra opzetten. Er ontbrandt een strijd tussen de kinderen, waarbij moord niet wordt geschuwd. Laura Droste, de nietsvermoedende dochter van Helmichs vroegere rechterhand, blijkt een cruciale rol te vervullen. Het verhaal komt wat traag op gang, maar desondanks is het een leuk boek, met goed uitgewerkte karakters, en met een verrassend plot, geheel gesitueerd in een herkenbaar Twente, dat op een subtiele manier wordt gepromoot. Actualiteiten zoals het zoeken naar een nieuwe functie van Vliegveld Twente, het kampioenschap van FC Twente en de ontwikkeling van wellness-centra worden niet uit de weg gegaan. De uit Twente afkomstige schrijver heeft al diverse thrillers op zijn naam staan, maar dit is de eerste uit een reeks die gesitueerd is in Twente." (NBD Biblion)

Of Twente echt zo 'subtiel' gepromoot wordt waag ik te betwijfelen, maar als je hier in de regio woont is het toch erg leuk om een spannend verhaal te lezen dat bij wijze van spreken plaatsvindt in je eigen achtertuin.
Enfin: lenen, lezen en uw eigen oordeel vellen, da's mijn advies!

Reserveer in onze catalogus

Bienvenue chez les ch'tis

Het is Valentijn! Tijd voor iets luchtigs en liefs, een avondje zorgeloos onderuit en vermaakt worden. Dan ben je bij deze Franse kaskraker aan het juiste adres. Alhoewel, helemaal onderuit is niet aan te bevelen. Je moet echt wel even opletten. Het gaat namelijk snel, heel snel. Voor je het weet heb je het gevoel te zijn meegezogen in een draaikolk of windtunnel en verlang je naar een rustige Engelse detective ofzo. Hoezo?

In Bienvenue chez les ch'tis wordt een postbode uit het zonnige zuiden overgeplaatst naar het vergelegen, onbarmhartige, ijskoude hoge noorden van Frankrijk. Daar waar het altijd regent en geen hoop is op een gelukkig leven. Daar waar de mensen (of liever gezegd les ch'tis) geen Frans praten, maar een onverstaanbaar soort spraakgebrek hebben. Zij praten namelijk Ch'ti en dat verstaat een gewone Franse postbode niet. Dat moet een hele klus zijn geweest voor de ondertitelaars van deze film. Een voorproefje komt al in de trailer voorbij en dit gaat ongeveer 100 minuten zo door!

Daarnaast stapelt misverstand zich op misverstand en volgt de ene kolder de andere komische situatie op. Maar dat heeft het noordelijke kustplaatsje Bergues zeker geen windeieren gelegd! Met een grote liefde voor mensen, Frankrijk en film is dit verhaal in elkaar gezet. En om alles echt gesnapt en gezien te hebben druk je na afloop gewoon op repeat. En repeat. En repeat...




Reserveer in onze catalogus.

Amos Lee - Mission Bell

Volgens Written in Music is 'Mission Bell' van Amos Lee zijn mooiste album tot nu toe. En na een aantal keren luisteren ben ik het daar van harte mee eens. Zoals iedereen van mij gewend is, ben ik alweer bezig met mijn jaarlijstje van dit jaar: dit album gaat ongetwijfeld hoog eindigen. Er komt nog genoeg moois natuurlijk, maar toch..

Zijn titelloze debuutalbum is alweer van zes jaar geleden en verscheen destijds op het Blue Note label. Ik kreeg het album destijds voor mijn verjaardag, omdat iemand dacht dat ik dit wel aardig zou vinden. En dat klopte dus! Er volgden nog twee albums en nu ligt dus de vierde in de schappen.

Dat Lee nog veel meer in petto had was al snel duidelijk. Met de hulp van de mannen van Calexico, de band die als geen ander country, folk en mariachi op een bijzonder sfeervolle manier weet samen te smelten, komt Lee nu op Mission Bell tot grote hoogten. Calexico’s Joey Burns zat voor het album achter de knoppen en speelt mee op, net als zijn maatje John Convertino. Daarnaast zijn er fijne gasten, zoals Lucinda Williams, Priscila Ahn, Sam Beam (Iron & Wine) en Willie Nelson uitgenodigd om de songs van Lee te verfraaien. Maar het gaat natuurlijk om de songs van Lee en die worden over de jaren alleen maar beter en rijker. (writteninmusic.com)

Op de plaat wordt soul moeiteloos met country gecombineerd: genres waarbij de stem van Amos Lee goed tot zijn recht komt.  Ik merk zelf de laatste tijd dat juist die vocalen vaak de doorslag geven en het verschil maken tussen een muzikale parel en gewoon een leuke plaat.
Amos Lee maakt dat verschil: meesterwerk!
Op 9 maart staat Amos Lee in een (helaas al uitverkocht) Paradiso!

Kijk hier naar een optreden in de talkshow van Ellen Degeneres:




Reserveer in onze catalogus

Ontdek Europa

Ons jaarlijks stedentripje met vrienden is weer in aantocht. Als je Rome, Barcelona, Berlijn, Parijs en Londen hebt gehad dan ga je nadenken waar de volgende reis ons naar toe zal brengen. Natuurlijk, er blijft genoeg over. Wat dacht je van Madrid, Praag, Stockholm en Boedapest. Wij hebben met onze vrienden inmiddels 10 steden bezocht en daar hoorden ook de minder gebruikelijke steden bij als Dresden en Lissabon (geweldige stad!). En Istanbul niet te vergeten.

In de weekendbijlage reizen van de Volkskrant staan vaak tripjes voor een lang weekend weg of een tussenstop. In Ontdek Europa zijn 33 reportages gebundeld van Volkskrantjournalisten, die door heel Europa zwierven. De ondertitel van het boek luidt niet voor niets '33 eigenzinnige stedentrips' want wat te denken van Stavanger of Vilnius? Ga eens naar Belfast, Dundee of Reykjavík. En hoe lijkt je Ferrara, maar een klein eindje verder dan Venetië? Want zoveel mooie steden heeft Europa, en zoveel zijn er nog onbekend.

De inleiding van deze bundel begint al goed:

Dit is geen gids om mee te nemen op reis. Leg hem thuis op tafel, en begin dan rustig met bladeren. Blader van Sint-Petersburg naar Cádiz en van Tallinn naar Reykjavík en besluit waar je naartoe zult gaan: dit is een rijke inspiratiebron voor de stedentripper.

Het aardige van deze bundel is dat elke journalist heeft geprobeerd het karakter van de stad te vangen in een korte reportage. Daarnaast vind je in een apart kader gevarieerde tips en een apart deel doen&laten waarin o.a. staat hoe je er kunt komen, waar je kunt slapen en eten etc. En de reisgidsen die je wél meeneemt op je trip haal je gewoon in de bieb. Snuffelen op de afdeling 'reizen' kan overigens ook heel inspirerend werken.

Op de achterkant van het boek vind je nog het volgende:

WAARSCHUWING: HET LEZEN VAN DIT BOEK ZET AAN TOT REIZEN!

Wij gaan overigens dit jaar naar Sevilla en daar is ook heel wat te zien.

Reserveer in onze catalogus

In Parijs: Olivier van Beemen

Met de fiets op weg naar het gymnasium in Haarlem werd Olivier van Beemen altijd ingehaald door de nachttrein uit Parijs. Toeval of niet maar na een studie Frans en een minor in journalistiek is het zijn droom om correspondent in Parijs worden. Dat een correspondentschap bij de meeste kranten een erebaan is, een beloning voor jarenlange trouwe dienst, houdt hem niet tegen. En als hij net 23 jaar is krijgt hij, tot zijn eigen verbazing, het voor elkaar om in 2002 voor het Parool als correspondent in Parijs aan de slag te gaan.

In zijn boek In Parijs beschrijft hij zijn ervaringen van de eerste 7 jaren van leven en werken in de Franse hoofdstad en daarbuiten. En hij maakt wat mee: op bezoek bij rechtse nationalist Le Pen, op de fiets naar de notoir lastig te interviewen schrijver Houellebecq, naar de beruchte banlieue waar hij in elkaar wordt geslagen, etc, etc. Hij vertelt ook over zijn eigen persoonlijke belevenissen zoals het zoeken naar woonruimte (dienstmeidenkamers van tien vierkant meter en huisbazinnen from hel), de kick om te fietsen in Parijs en zijn liefdesleven.

Zijn boek is aan de ene kant een amusant avonturenverhaal van een jonge, razende reporter. Tegelijkertijd weet hij een helder beeld te schetsen van de Franse samenleving in het début de siècle. Hij verbaast zich over het Franse systeem met problemen als een permanente hoge werkloosheid, verzet tegen hervormingen en afzakkend naar de Europese economische middenmoot. Maar er gaat ook veel goed en er is ook veel moois te melden over Frankrijk. Heb je iets met de Fransen, Frankrijk en met Parijs dan is dit een erg leuk boek!    

Reserveer in onze catalogus 

Vinexvrouwen - Naima El Bezaz

Van de achterflap

Het leven in een Vinexwijk verloopt niet altijd soepel. Daar weet Naima El Bezaz, die zelf al bijna tien jaar in zo’n buurt woont, alles van. In haar autobiografische roman Vinexvrouwen beschrijft zij het wel en wee van haar gezin in deze typisch Nederlandse nieuwbouwwijk. Als Marokkaanse kijkt zij met een fris oog naar de Hollandse gewoontes, al speelt er nog iets anders mee: de Vinexwijk wordt bevolkt door heel wat meer nationaliteiten. Terwijl haar dochter op school christelijke liedjes leert, verbaast El Bezaz zich over de Nederlanders. Ze snapt eigenlijk niets van hen. Hoog tijd dat zíj eens een inburgeringscursus volgen!

"Ik ben een Marokkaan in een Vinexwijk", zo begint het boek Vinexvrouwen van Naima El Bezaz waarin ze op humoristische en recht-voor-z’n raap manier haar leven en dat van haar autochtone blanke buren in een Vinexwijk beschrijft.

Onder het motto “L’enfer, c’est les autres” van de Franse filosoof Jean-Paul Sartre (De hel, dat zijn de anderen) begint het gedonder al. Want die hel speelt zich af in “fantasieloze, razendsnel gebouwde huizen die gemaakt lijken van beton”. Als de buurman tien deuren verderop boort, is het “alsof de tandarts met mijn verstandskies bezig is”.

Het is duidelijk dat Naima de controverse niet schuwt. Haar boeken roepen heftige reacties op. "Toen ik in het programma van Jack Spijkerman een stuk voorlas uit Minnares van de duivel kreeg ik de gereformeerden over mij heen. Na De verstotene kwamen de moslims en nu dus mijn buren".

Vinexvrouwen vind ik niet echt een roman maar meer een verzameling columns. De 38 hoofdstukken vormen elk een eigen verhaal over kapotte huwelijken, depressies, alcohol, partnerruil, pillen, drugs en huiselijk geweld. Dingen die je in elke stad en elk dorp tegenkomt, maar kennelijk meer bij de vinex horen dan bij welke andere wijk ook.

Het is een boek waarmee ze niet alleen confronterend of taboe-doorbrekend wil zijn, maar vooral ook de lezers wil laten lachen.

Robert Vuijsje zei er al over: "Even geestig als beklemmend, geschreven in een aanstekelijk uit-de-losse-pols-stijl, die ervoor zorgt dat je wilt blijven lezen."

Binnen een week was Vinexvrouwen vier keer herdrukt en zijn de film- en tv rechten aan filmmaatschappij BosBros verkocht.

Ze lijkt mij een (h)eerlijk mens en heb zin aan donderdag 17 februari, dan komt ze vertellen over haar boek Vinexvrouwen in de bibliotheek.

Reserveer Vinexvrouwen in onze catalogus

Reserveer Minnares van de duivel in onze catalogus

Reserveer De verstotene in onze catalogus

De nacht van de das - Peter Tremayne

'De Nacht Van De Das' van Peter Tremayne is het twaalfde deel in de zuster Fidelma serie. Het zijn misdaadverhalen die zich af spelen in het midden van de zevende eeuw na Christus. 

Historische detectives vormen een variant op de gewone historische roman. Je hebt ze grosso mode in twee soorten: boeken waarin het thrillerelement overheerst en boeken die je meer leren, meer inzicht geven in een bepaalde tijd. De minder goede doen dat door hun kennis schoolmeesterachtig uit te stallen, de beste strooien hun wetenswaardigheden organisch door het geheel, zonder pedanterie en zonder de vaart van het verhaal te hinderen. 

De zuster Fidelma-boeken behoren tot de tweede categorie, net als de broeder Cadfael verhalen van Ellis Peters, waarmee ze vaak vergeleken worden. Ze voeren ons binnen een totaal vreemde wereld. Vrijwel niemand weet dat Ierland veertien eeuwen geleden een -zelfs in onze ogen- zeer geëmancipeerde samenleving was. 

Wereldwijd is er lof voor deze historische detectives.

The International Sister Fidelma Society organiseert voor fans regelmatig een Zuster Fidelma-festival in Cashel in Ierland. Leden van deze vereniging ontvangen de nieuwsbrief  “The Brehon”.

Zuster Fidelma is niet alleen maar een non, ze is ook een gediplomeerd dálaigh. Dat is een hoge functionaris van het zeer oude Ierse rechtssysteem, dat bekend stond als de wetten van de Brehons.  Ze komt uit de koninklijke familie, haar broer Colgú is koning van het Ierse koninkrijk Muman. Fidelma  lost samen met haar Saksische partner Eadulf, een monnik, complexe misdaadmysteries op. 

In dit deel onderzoeken ze de moord op drie jonge vrouwen bij volle maan. De dorpelingen verdenken een groep vreemdelingen die in het naburige klooster logeren, maar zuster Fidelma’s onderzoek levert ook andere verdachten op. Door speurwerk en logisch nadenken lost zij uiteindelijk de moorden op. Tijdens de rechtszitting in het laatste hoofdstuk vallen de puzzelstukjes voor de lezer op hun plek/plaats. De uitkomst was voor mij wel een verrassing.  En dit deel eindigt met een cliffhanger. Ik blijf zo nieuwsgierig naar het volgende deel...

Tremayne vertelt veel over de historische achtergrond, maar ik vind het niet storend.  Elk deel bevat voorin historische achtergrondinformatie, een kaartje van het Ierse koninkrijk Muman, informatie over de uitspraak van de Ierse woorden en een lijst van de belangrijkste personages. 

Veel meer over zuster Fidelma is te vinden op haar website.
Series lees ik graag op volgorde en de uitgever De Leeskamer heeft een overzicht.

Joke

Reserveer “De nacht van de das” in onze catalogus. 

Julie & Julia

Ik blogde al eerder over een film waarin eten een hoofdthema was. Dit keer weer zo'n verrukkelijke film, gebaseerd op twee waargebeurde verhalen! Julie and Julia.

Julia Child brak in de jaren 60 door met haar vuistdikke kookboek Mastering the Art of French Cooking, waarmee ze het Franse koken introduceerde bij het Amerikaanse publiek. Mede door haar kookprogramma's op tv en haar bijzondere persoonlijkheid werd ze echt een fenomeen. Julie Powell is een jonge vrouw met een leuke relatie, maar onbevredigend werk als telefoniste. Ze wil graag een uitdaging in het leven, ze wil weten dat ze bestaat en dat ze er toe doet.

Julia was in de jaren 50 eigenlijk niet meer dan 'de vrouw van'. Ook zij zocht naar een soort doel en haar man herinnerde haar aan datgene wat ze werkelijk het aller liefst doet: eten. Julie stelt zichzelf diezelfde vraag. Ze houdt van eten en koken, ze adoreert Julia Child en ze hoopt altijd nog een keer door te breken als schrijfster. Dan ziet ze voor zichzelf de perfecte uitdaging: het koken van alle 524 recepten uit Childs kookboek in 365 dagen en er elke dag over bloggen,

Kijk, dan heb je mij te pakken. Over discipline gesproken. Nu voel ik me niet direct aangetrokken tot het uitproberen van een heel kookboek, maar jezelf opleggen om elke dag over een bepaald onderwerp te bloggen komt me niet helemaal onbekend voor. Ik kan die blogteugels inmiddels wel wat laten vieren, maar voor het project van Julie heb ik niets dan Groot Respect. Want die recepten zijn echt geen sinecure. En haar dag bestaat dus een jaar lang uit werken, boodschappen doen, koken, opeten, opruimen en bloggen. Waarbij ze volgens mij ook nog dagelijks een keuze moet maken uit wát ze precies gaat klaarmaken, gewoon van bladzijde 1 naar 734 lijkt me niet de meest smakelijke route.

Kortom; twee bijzondere vrouwen met doorzettingsvermogen, die langzaam maar zeker in hun eigen kunnen beginnen te geloven. De film toont afwisselend het leven van Julia Child in de aanloop naar de publicatie van het boek - gebaseerd op haar memoires - en het uitdagingsjaar van Julie, met alle ups en downs. Dat ze uiteindelijk honderden volgers kreeg en dat haar blog door een uitgever werd gepubliceerd en ze sindsdien een gevierd schrijfster is, geeft haar project een gouden randje. En dat beide personages in deze film echt briljant worden gespeeld, maakt hem des te leuker. Kijken en smullen dus!

Oh ja, en het blog van dit Julie/Julia project is natuurlijk nog altijd online.



Reserveer de dvd nu in onze catalogus
Meer boeken van Julie Powell in onze collectie
Kookboeken van Julia Child in onze collectie