1000ste bieblogpost - terugblik

Scheherazade kende al de kracht van verhalen; om aan haar noodlot te ontkomen vertelde ze de sultan elke avond een verhaal. 1001 nachten hield ze dat vol tot de sultan haar gratie schonk en ze zijn vrouw kon blijven.

Ik zeg niet dat het altijd makkelijk is. Ik zeg niet dat ik altijd wel iets voor handen heb. Het blijft een boeiend gegeven, waar ga ik over schrijven. Het heeft er voor gezorgd dat ik boeken ben ga lezen die ik waarschijnlijk anders niet zo snel gepakt zou hebben. Mijn titels haal ik vaak uit de nieuwste aanwinsten van onze Bibliotheek. Makkelijk hoor, kun je je gewoon op abonneren en dan krijg je ze elke week keurig op een rijtje, inclusief cover en korte inhoud, in je mailbox.

Het Puttertje

Donna Tartt staat niet bekend om haar omvangrijk oeuvre. In 1993 verscheen De verborgen geschiedenis (een titel die er om schreeuwt gelezen te worden) en in 2002 verscheen dan eindelijk De kleine vriend. Nu nog eens ruim tien jaar later de derde grote roman: Het Puttertje.

De Verborgen Geschiedenis vond ik een magistrale roman die ik ademloos in één ruk heb uitgelezen. Dat ik nog leef mag een wonder heten, want ik heb het over ruim 600 bladzijden. Ook De Kleine Vriend is een omvangrijk werk van Donna Tartt. Het vreemde met dit boek was dat ik er in ben begonnen, maar er op de een of andere manier geen grip op kreeg. Ik heb het dan ook nooit uitgelezen.

En dan nu Het Puttertje. Opnieuw lekker dik met 900 pagina's, maar laat je niet afschrikken. Van mij hadden het er nog twee keer zoveel mogen zijn.