Overige bestemmingen: 20 verrassende weekendtrips

Het is vakantie! Manlief en ik gaan lekker een paar weekjes fietsen en uitwaaien langs de Loire. Maar ook als je niet een paar weken weg wilt of kunt met vakantie, zijn er nog verrassende mogelijkheden voor een paar daagjes weg.
Komend najaar staat er nog twee keer een weekje vrij gepland (ja ja) en al zoekend naar een bestemming voor een lang weekend weg ontdekte ik dit boekje:
Overige bestemmingen : 20 verrassende weekendtrips
Degenen die veel reizen en al wat jaartjes meegaan, hebben de meeste hoofdsteden van Europa wel eens bezocht. En aangezien manlief en ik passen in beide doelgroepen is dit boekje van Renate van der Bas erg interessant voor ons. Je leest over heel veel leuke en originele weekendtrips naar steden in Europa zoals Zagreb, Malmö, Biarritz, Cognac, Pau, Gerona of Luzern.
Haar persoonlijke ontdekkingen zetten de toon in de stadsbeschrijvingen: bijzondere winkels, aparte musea, speciale restaurants, een hotelsuggestie, muziek voor de iPod enz., samen met een globaal kaartje en korte reisinformatie over afstand, vervoer en websites.

En wat ook plezierig is …allemaal niet toeristisch. En dat laatste vinden wij een hele plezierige bijkomstigheid! Nu nog eens worden waar we naar toe gaan. Jullie lezen het nog wel welke bestemming het geworden is.

De Boekenmakers aan tafel met Renate van der Bas

Reserveer hier Overige bestemmingen in onze catalogus

Handboek voor het bouwen van je eigen luchtkasteel

Ik heb er sinds kort een nieuw idool bij. Ze heet Barbara Sophia Tammes en ze maakt geweldige tekeningen en teksten. Via haar 'kleinkunst' nodigt ze je uit om je bewust  te worden van verborgen gedachten, wensen, verlangens en gevoelens.
In haar Handboek voor het bouwen van je eigen luchtkasteel doet ze dat in de vorm van een tocht door de verschillende kamers van een luchtkasteel, waarbij serieuze levensvragen op een speelse manier aan de orde komen.

Een luchtkasteel is een plek om jezelf gelukkig te fantaseren en om in te verdwijnen. Iets wat we sinds onze kindertijd een beetje zijn verleerd. Maar een luchtkasteel is ook een middel om met verbeeldingskracht de werkelijkheid en jezelf opnieuw vorm te geven. En daar helpt Barbara je op creatieve wijze bij. Want aan het eind van dit boek heb je helemaal jouw eigen unieke luchtkasteel gebouwd. Om daarna opnieuw te verschijnen.

Jouw luchtkasteel bestaat uit 25 kamers: een suite voor schaamte, een kamer voor geluk, een traanzaal voor verdriet. Elke kamer kun je naar eigen inzicht ontwerpen en inrichten door een aantal keuzes te maken en via vragen als: "Waar heb ik werkelijk verdriet om, waar ben ik trots op, wat zou ik graag anders willen?" Het boek zet aan om je gedachten vorm te geven, om te fantaseren en om de binnenkant van je hoofd de mooiste plek op de wereld te maken. Tja, en wie wil daar nu niet wonen?

En het leuke is, dit luchtkasteel heeft ook een bibliotheek. Daarin huist je intuïtie, die je kunt raadplegen als je met een probleem zit. Ik dwaal altijd graag even door dit luchtkasteel. Als ik wat triest ben en vastloop, of als ik juist blij en gelukkig ben. Het geeft me weer de hoop en lichtheid die ik zoek, of het bevestigt hoe leuk het leven eigenlijk is. Als je je huis maar een beetje leuk inricht!

Dus lees dit boek (of bekijk eerst deze inspirerende trailer), en verhuis met me mee!



Reserveer in onze catalogus.

Wild : over jezelf verliezen, terugvinden & 1700 kilometer hiken

Voor als je nog op vakantie gaat en overweegt om wat lange afstanden te lopen is dit een aanrader. Je hoeft er geen 1700 km voor te lopen, dat is natuurlijk wel een beetje veel. Dat dacht Cheryl Strayed ook toen het plan in haar vorm begon te krijgen, maar kom, een beetje voorbereiding en dan moest het toch lukken. Voor Cheryl betekende op pad gaan iets doen in een leven waar ze tot dan toe vooral mislukkingen had ervaren. Na de dood van haar moeder was ze steeds verder weggegleden in een zelfdestructieve manier van leven waar de mensen die ze liefhad ook nog eens in meegezogen werden. Eigenlijk had Cheryl niets meer te verliezen en 1700 km lopen was zowel een beginpunt als een eindpunt. Ze zou gewoon gaan lopen en aan het eind van het pad diende zich vanzelf wel haar toekomst aan.

Op haar 27e loopt ze 1700 km over het Pacific Crest Trail in de VS. Ze begint in juni 1995 in Mojave, Californië om 3 maanden later in Cascade Lakes, Oregon bij de Brug der Goden te eindigen. Onderweg komt ze andere 'hikers', ratelslangen, een beer en vooral zichzelf tegen.

Cheryl kwam op het idee toen ze in een winkel een boek vond dat haar direct enorm intrigeerde en dat de Pacific Crest Trail berschrijft. Cheryl bestudeerde het boek tot in den treure en dacht dat ze wist hoe ze het moest aanpakken. Dat was de eerste fout die ze maakte (er zouden nog meerdere volgen).
Al direct, nog voor Cheryl een meter had gelopen, werd ze geconfronteerd met een veel te zware rugzak. Ze laat zich niet kennen en vindt haar eigen manier om 'monster', zoals ze haar rugzak al snel gaat noemen, op haar rug te hijsen.

In 'Wild' beschrijft Cheryl haar tocht. Ze beschrijft tegenvallers en teleurstellingen, angstige momenten en momenten waarbij de uitputting zo groot is, dat ze niet meer weet hoe ze verder moet. Ze beschrijft ook prachtige zonsop- en -ondergangen, uitzichten vanaf bergtoppen, de bloemen en vlinders en haar ontmoetingen met, soms na dagen van eenzaamheid, medelopers. Ze vertelt ook over spierpijn, blaren, rugpijn en hoe ze soms zo moe is dat werkelijk niets er meer toe doet, alleen nog in haar slaapzak in het
tentje kruipen.

Tussen dit verslag door kom je steeds meer te weten over het leven van Cheryl van vóór haar tocht. Over de hechte band met haar moeder en de ongelofelijke pijn en het verdriet als haar moeder overlijdt aan kanker.

Ik vond het zo'n mooi boek. Cheryl neem je aan de hand mee over de trail en haar terugblikken op haar leven tot dan toe worden nergens sentimenteel of ongeloofwaardig en vormen natuurlijke intermezzo's. Want wat gebeurt er anders met je als je in grote eenzaamheid, volledig op jezelf teruggeworpen, en met geen enkel comfort? Je gaat nadenken. Nadenken over wie je bent en hoe je geworden bent tot wie je bent en wie allemaal belangrijk waren en zijn en wat uiteindelijk echt belangrijk is.

Reserveer in onze catalogus

Niet alles is te koop

We leven in een tijd waarin bijna alles te koop is of verkocht kan worden, bijvoorbeeld de diensten van een Indiase draagmoeder ($ 6.250) of het recht om een met uitsterven bedreigde zwarte neushoorn dood te schieten ($150.000). Ook kun je op allerlei nieuwe manieren geld verdienen bijvoorbeeld door je hoofd verhuren voor een reclameboodschap met een tijdelijke tatoeage ($777) of tegen betaling een boek lezen als leerling op een slecht presterende basisschool ($2).

De afgelopen decennia is marktwerking op steeds meer levensgebieden een rol gaan spelen en volgens de Amerikaanse filosoof Michael Sandel is dat een van de grootste morele vraagstukken van onze tijd. In Niet alles is te koop kijkt hij kritisch naar het heilige geloof in marktwerking en de steeds toenemende economische benadering van het menselijk bestaan. Want hij laat zien dat de markt is doorgedrongen in de zorg, onderwijs, overheid, kunst en sport en zelfs in het gezinsleven en persoonlijke relaties. En je kunt afvragen of we zo blij moeten zijn met een samenleving waarin alles te koop is.   

In zijn boek neemt hij verschillende vormen van bestaande marktwerking onder de loep waarvan je je kunt afvragen of dat eigenlijk wel kan. Bijvoorbeeld geld voor sterilisatie: elke jaar worden er honderdduizenden baby`s geboren van drugverslaafde moeders. Sommige baby`s komen verslaafd ter wereld en een groot deel van deze kinderen wordt mishandeld of verwaarloosd. Barbara Harris, oprichter van Project Prevention in North Carolina, bedacht hier een op de markt gebaseerde oplossing voor: drugverslaafde vrouwen krijgen $300 als ze zich laten steriliseren. Meer dan 3000 vrouwen zijn op haar aanbod ingegaan sinds de start van het programma in 1997.

Het boek staat vol met andere voorbeelden van marktwerking waar je vraagtekens bij kunt zetten. En dat is precies wat Sandel ook doet en hij komt overtuigende argumenten dat een onbeperkte marktwerking niet zaligmakend is en dat we daar met z`n allen kritisch over moeten zijn. Een helder en interessant boek!

Reserveer "Niet alles is te koop" in onze catalogus.

Hoogteverschillen - Julian Barnes

Hoogteverschillen van Julian Barnes is een liefdesverhaal van hemzelf en Pat Kavanagh.
Op schitterende wijze schrijft Barnes over het verlies van de liefde van zijn leven. 'Verdriet verandert de structuur van de tijd, zijn lengte, zijn weefsel. De ene dag betekent niets meer dan de andere, dus waarom zijn ze dan onderscheiden en van andere namen voorzien? Het verandert ook de structuur van de ruimte. Je bent een nieuw gebied binnengegaan'.

Dertig jaren waren ze samen. Vier jaar na haar dood schreef hij met Hoogteverschillen een 'in memoriam'. Maar het is geen herdenking geworden in traditionele zin. Barnes geeft geen details over hun relatie, hij noemt niet eens haar naam. De essentie van hun relatie beschrijft hij als volgt: 'We zijn dertig jaar samen geweest. Ik was tweeëndertig toen we elkaar leerden kennen, tweeënzestig toen ze stierf. Het hart van mijn leven, het leven van mijn hart'.

De wereld veranderde voor hem door haar 'Je voegt twee dingen samen die nog niet eerder zijn samengevoegd. En de wereld is veranderd'. Zo begon Barnes dit boek over drie ballonnen en drie liefdes: van Sarah en Fred,  pioniers van de ballonvaart, van Nadar en zijn vrouw, en van Julian en Pat. Bijzonder hoe Barnes het beschrijven van zijn verlies, de woede, de eenzaamheid, de onhandige reacties van de mensen om hem heen weet te koppelen aan een geschiedenis van de ballonvaart en de luchtfotografie. En vooral ook ontroerend hoe hij zoiets verdrietigs zo mooi kan verwoorden.

Reserveer hier Hoogteverschillen in onze catalogus

V staat voor Vergelding

Oké, nog eentje dan. Ik mocht een maand geleden starten met onze serie 'spannende boeken' en sluit hem op deze eerste dag van de niet meer zo spannende maand graag af. Ik herinnerde me namelijk dat er toch één spannende boekserie is waar ik wel degelijk fan van ben, en dat ik het laatste deel uit die serie nog steeds niet had gelezen. Een beetje een slapende fan dus. Ik schreef er bijna vijf jaar geleden ook al over op dit blog, maar deze nieuwe ervaring is zo anders, dat ik het er toch nog een keer op waag.

Ik las dus de laatste Sue Grafton over Kinsey Millhone: V staat voor Vergelding. Met nog altijd dezelfde alleenstaande en soms eigenwijze privédetective Kinsey, die zich als een pitbull in een zaak kan vastbijten als ze denkt dat ze het bij het rechte eind heeft. Of als ze het niet uit kan staan dat ze de puzzelstukjes niet op de juiste manier in elkaar gelegd krijgt. Dit keer wordt ze door een rouwende man ingehuurd, die niet geloofd dat z'n verloofde zelfmoord pleegde. Zoals hij ook niet gelooft dat ze werkte voor een professionele bende winkeldieven, als de puzzelstukjes eenmaal die kant op lijken te vallen. Ondertussen zijn er nog allerlei andere verhaallijnen en personages, die uiteindelijk allemaal met elkaar verweven zijn. Natuurlijk. Er valt weer genoeg te beleven.

Maar toch zit me iets dwars. In m'n vorige blog was ik nog nostalgisch over het feit dat de verhalen zich zo lekker in de jaren tachtig afspelen. Geen mobiel, geen laptop, geen wifi, het leven lijkt veel overzichtelijker. Kinsey's systeem bestaat uit een typemachine met doorslagvel en een set indexkaartjes. Daar komt trouwens wel verandering in, want de boevenbende introduceert in dit boek een eerste computer, jaja. Maar er begint me wel iets anders te storen, of laat ik zeggen op te vallen.

Kinsey bakt er eigenlijk helemaal niks van in dit verhaal. Ze benoemt regelmatig wat ze - achteraf gezien - over het hoofd heeft gezien. Soms snap ik ook niet waarom ze op het ene moment iets zegt of doet waarvan ik denk 'joh, dat is misschien niet zo slim' en op een ander moment niks doet terwijl de deur volgens mij wagenwijd open staat. Ook weet je als lezer eigenlijk al precies hoe het zit, omdat je met alle verhaallijnen en personages mee groeit. Een manier van verklappend schrijven die ik me van de andere delen eigenlijk niet herinner. En goh, het kabbelt toch best wel langzaam voort. Er is uiteindelijk wel een spannende ontknoping, maar ik krijg als lezer veel minder een band met Kinsey dan voorheen. Ze doet d'r ding, wordt tegengewerkt en getreiterd, lost het op, maar zoals ik voorheen weer een periode van haar leven met haar doorbracht, zo voel ik me nu veel meer een toeschouwer. 

Ik vind het gek. Zou ik dan inmiddels zo verwend zijn door de snelheid en het complotdenken van schrijvers als Dan Brown? Of zouden die andere boeken uit deze alfabetserie ook gewoon niet zo best zijn geschreven? Ik weet het niet zeker. Wat ik wel weet is dat Sue Grafton niet echt piepjong meer is en dat ze nog vier boeken te gaan heeft. Op haar website lees ik dat de W in september 2013 verschijnt. Heel fijn. Voor de rest zou ik haar de tip mee willen geven dat ze een beetje vaart gaat maken met schrijven, op meerdere vlakken! Want dat ik ze gewoon allemaal blijf lezen staat natuurlijk niet ter discussie. Wat dat betreft ben ik van de A staat voor Alles-of-niets.

Reserveer in onze catalogus.

Nicci French - Bezeten Van Mij

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

Een literaire thriller ten top!
Nou kan ik het hier simpelweg bij laten, maar er zullen ongetwijfeld lezers onder jullie zijn die net even wat meer argumentatie nodig hebben dan deze enkele beknopte zin.
Tevens kan ik hier beginnen met het overschrijven van de achterflap, maar om iets letterlijk over te nemen gaat me net even wat te ver en de mensen die dit werkelijk graag willen lezen raad ik een bibliotheek en/of boekenwinkel aan.
Well, here it goes!

'Bezeten van mij' van Nicci French gaat over een jonge vrouw genaamd Alice. Alice heeft het ogenschijnlijk allemaal goed voor elkaar; een lieve vriend, een goede baan en een hechte vriendenkring. Al met al een vrij gestructureerd leven. En dan, na een doodnormale werkdag, loopt ze hém tegen het lijf: bijzonder aantrekkelijke Adam. Vanaf dat moment staat haar leven totaal op zijn kop en laat ze zich onderdompelen in zijn wereld. Alles draait om Adam en haar oude leven lijkt ineens mijlenver bij haar vandaan. Adam is sexy, woest aantrekkelijk en geheimzinnig. Hij is perfect. Te perfect...
Alice raakt dieper en dieper verstrikt in zijn wereld, en wat ze in eerste instantie zo aantrekkelijk aan hem vond wekt bij haar nu een vreemd soort angst aan. Zo gauw ze hem vraagt naar zijn verleden, raakt hij in zichzelf gekeerd of geïrriteerd. Volgens Adam draait het om het nu; zij tweeën in één kamer, genoeg hebbend aan elkaar. Wanneer ze lichtelijk obsessief zelf in zijn verleden gaat wroeten komen er steeds vreemdere dingen aan het licht en intuïtief voelt ze aan dat er iets helemaal fout zit..

Gedurende het verhaal sluipt er een spanning naar binnen die je niet meer loslaat. Het bouwt zich meesterlijk op zoals alleen French dit kan, met absoluut een verrassend plot!

Manon ter Avest

Het boek is ook verfilmd onder de titel 'Killing me softly':

Reserveer in onze catalogus
Reserveer de film in onze catalogus

Verboden te lezen

Ik moet eerlijk bekennen dat ik eigenlijk niet zoveel heb met moderne thrillers, ik vind ze nogal slaapverwekkend en voorspelbaar (o nee, niet weer een seriemoordenaar). Beetje lullig om daar tijdens de Maand van het Spannende boek mee aan te komen, maar het is niet anders. Maar historische thrillers (die afspelen in het verleden of met historische link naar het verleden) vind ik dan vaak wel weer boeiend. En daar zijn er deze maand gelukkig plenty van besproken op onze blog! Ook nu wil ik er graag eentje onder de aandacht brengen: Robert Goddard met Verboden te lezen.

De werkloze Lance Bradley uit Glastonbury krijgt het verzoek van de excentriek zus van zijn oude vriend Rupe om deze te gaan zoeken. Want Rupe lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen. Lance gaat met tegenzin op zoek en merkt dat er meer mensen geïnteresseerd zijn in Rupe en vooral in een brief die hij gestolen heeft van zijn Japanse verloofde. De brief bevat een historisch geheim dat zo groot is dat kennisname van de inhoud levensgevaarlijk is. Net als Lance vindt dat het allemaal te link voor hem wordt, is het te laat om zich terug te trekken, want ook op hem wordt er nu jacht gemaakt. Hij moet op reis, een tocht die hem voert naar Berlijn, Japan en Californië. Uiteindelijk leiden alle sporen terug naar Wilderness Farm, nabij Glastonbury, waar in 1963 een mysterieuze moord heeft plaatsgevonden.

Robert Goddard schrijft thrillers met historische elementen (hij heeft geschiedenis in Cambridge gestudeerd) en zijn verhalen zijn vaak gesitueerd in Engelse provinciale dorpjes en stadjes maar kunnen daarna, zoals in Verboden te lezen, ook de hele wereld overgaan in combinatie met veel plotwendingen. Hij schrijft ieder jaar een boek waarvan de meesten in Groot-Brittannië op de bestsellerlijsten terecht komen. De formule die hij vaak gebruikt is die van de eenling die langzaam een geheim of samenzwering ontrafelt met een connectie met het verleden. Robert Goddard houdt er lekker de vaart in en weet mij met zijn verhalen altijd te boeien. Dus probeer hem eens uit!

Reserveer Verboden te lezen in onze catalogus

Zeemansbruid - Judith Visser

Voor mijn gastblog ben ik op zoek gegaan naar een thriller van een Nederlandse auteur. Getuige deze brief  van Alex van Galen, ligt het namelijk nogal gevoelig om buitenlandse thrillers te promoten tijdens de Maand van het Spannende Boek, de maand die dit jaar voor de 25e keer wordt gehouden en ooit in het leven is geroepen om een maandlang de aandacht te vestigen op spannende boeken van eigen bodem. Afijn, daar zit wel wat in natuurlijk.
Mijn keuze ging naar het boek Zeemansbruid van Judith Visser, een van de thrillerauteurs die twee jaar geleden een gastblog heeft geschreven over haar favoriete thriller, hier op dit Bieblog.

RealDoll
De term zeemansbruid slaat - leer ik - op de poppen die matrozen meenemen op hun lange reizen op zee. Zo hebben zij toch nog wat vrouwelijk gezelschap. De zogenaamde RealDoll is daar een extreem realistische vorm van. Ooit zag ik de film Lars and the real girl. Lars gebruikte de pop niet zozeer om zijn seksuele fantasie op los te laten, maar ziet haar zelfs als zijn echte vriendin. Vreemder dan dat wordt het niet... Ik vind het persoonlijk wel intrigerend wat deze poppen bij sommige mensen kunnen losmaken en daarom koos ik voor dit boek.
Het boek gaat over een jongeman die er nogal vreemde fantasieën op nahoudt, die zonder enige rem worden uitgevoerd en tot in de (gore) details worden beschreven. In eerste instantie lijken zijn daden relatief onschuldig te zijn, maar al gauw kom je erachter dat hij geen grenzen kent. De vrouwelijke hoofdrolspeelster gaat op jacht naar deze vrouwonvriendelijke viezerik. Getergd om hem te pakken, maakt ze af en toe wat vreemde keuzes.

Voorspelbaar?
Een origineel thema, maar wel redelijk voorspelbaar geschreven allemaal. Al gauw snapt de lezer hoe het zit en na zo’n 120 pagina’s had het boek al afgelopen kunnen zijn, ware het niet dat er nog een aantal bijzondere plotwendingen voorkomen. Een beetje onnodig en vaak nét wat te toevallig. Moet je tegen kunnen. Waar je ook tegen moet kunnen is de flinke portie lugubere details. Dat maakt het verhaal gelukkig wel spannend. Dit zorgt ervoor dat ik toch wel positief ben. Het verhaal hopt van het ene naar het andere perspectief, constant wisselend met korte hoofdstukken. Dit zorgt ervoor dat het boek zeer goed leesbaar is. Ik ging er echt in sneltreinvaart doorheen. Prima boek voor op vakantie! Toen ik ‘m uit had, was ik echter wel toe aan wat zwaardere kost.

Auke van der Meer

Reserveer in onze catalogus

Nacht in Parijs - Michael Berg

Liefhebbers van series kunnen hun hart ophalen aan de Chantal Zwart serie van Michael Berg. Met het vierde deel, Nacht in Parijs, won Michael Berg dit jaar De Gouden Strop

Wie kan er nou beter dan Michael Berg zelf vertellen waar het boek over gaat.....



Ik moet altijd even wennen als hoofdstukken worden geschreven vanuit verschillende perspectieven. Hier vertellen zowel Chantal, Naomi, de mysterieuze moordenaar als waarnemend hoofdcommissaris Auguste Jarre hun verhaal. En het waarom van de dagboekfragmenten van mevrouw Andrée Giraud werd gelukkig gaandeweg het verhaal ook duidelijk.

De vaart zit er wel meteen in;  filmisch, spannend met telkens weer onverwachte situaties en lekker snel geschreven. Michael Berg haalt er actuele Franse thema’s bij; ultrarechtse politici, Roma-zigeuners en rokkenjagende politici en corruptie en doofpotten spelen een grote rol. Ietsje teveel van het goede maar dat mocht de leespret niet drukken. En een spectaculair einde op de place de Caroussel met een onverwachte  dader.

Nacht in Parijs is het eerste boek van Michael Berg dat ik gelezen heb. Maar daar gaat verandering in komen. Het boek is heel goed zelfstandig te lezen zonder dat je de eerste drie delen met Chantal Zwart hebt gelezen. Aanraders voor in de vakantiekoffer!

De eerste drie boeken van Michael Berg rond radioreporter Chantal Zwart zijn Twee zomers, Blind vertrouwen en Een echte vrouw

Reserveer hier Twee zomers in onze catalogus
Reserveer hier Blind vertrouwen in onze catalogus
Reserveer hier Een echte vrouw in onze catalogus
Reserveer hier Nacht in Parijs in onze catalogus

De Dag Van De Jakhals - Frederick Forsyth

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

De omloopsnelheid van een boek is hoog. Zeker als het om een thriller gaat. Elke twee dagen verschijnen er drie nieuwe titels. Ze zijn stuk voor stuk meeslepend, meedogenloos en majestueus. Volgens hun uitgeverijen. Maar van de meeste zie of hoor je na enkele weken niets meer. Soms jammer, vaak terecht. Een thriller die werkelijk beklijft, die je probleemloos om het jaar kunt herlezen, die kom je maar weinig tegen. De dag van de Jakhals is zo’n boek. Met dit meesterwerk debuteerde de Brit Frederick Forsyth (1938) in 1971. Hij overtrof zichzelf nooit meer.

Aanslag
Het verhaal speelt zich af in 1962. De Franse generaal Charles de Gaulle heeft zojuist een door de Organisation de l'Armée Secrète georganiseerde aanslag overleeft. De OAS is vastbesloten een nieuwe poging te doen om hem voor eeuwig het zwijgen op te leggen. Hiervoor schakelen ze een feilloze huurmoordenaar in, slechts bekend onder de naam ‘de Jakhals’. Door de minutieuze voorbereiding van de Jakhals kan de aanslag niet mislukken. Maar ook de Franse politie is met een zeer gedegen speurtocht bezig. De Jakhals is hen echter steeds een stap voor, waardoor ze geen enkele kans van slagen hebben. Of ziet hij toch iets over het hoofd?

Frustratie
De dag van de Jakhals ontstond vanuit een (financiële) frustratie. Als journalist maakte Forsyth vaak ruzie met zijn opdrachtgevers, waardoor een chronisch tekort aan inkomsten ontstond. Als lezer ergerde hij zich aan het gebrekkige onderzoek dat voorafging aan de meeste thrillers. Hij besloot van zijn noden een deugd te maken en schreef in slechts enkele weken zijn angstig realistische debuut. Het boek werd met anatomische precisie samengesteld. ‘Elk detail moest kloppen,’ vertelde Forsyth meermalen in interviews. Hij is erin geslaagd feiten en fictie op een dermate weergaloze wijze te combineren, dat de lezer waarheid en verzinsel niet kan ontwarren. Hiermee legde hij en passant de basis voor het tot op de dag van vandaag succesvolle thrillergenre ‘faction’.
De dag van de Jakhals is een klassieker. Het levensechte verhaal, de historische achtergrond en de indrukwekkende hoofdpersonen maken het tot een boek waar geen enkele moderne thriller aan kan tippen. Of ik moet iets gemist hebben in die spannendeboekenberg...

Remko Meddeler

Kijk hieronder naar de officiële trailer van de verfilming van het boek uit 1973:

Reserveer in onze catalogus
Reserveer de film (1973) in onze catalogus

Overkill - Escober

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

“Heb jij 50 tinten grijs al geleend?” mijn collega staat me veelbetekenend grijnzend aan te kijken met haar armen over elkaar. “Nwmah , nee”, stamel ik. “Nou…haha, ik heb het mijne  uitgeleend aan Jorien, die gaat een heeeel speciaal weekend tegemoet”, zegt ze. “Of lees jij niet zo graag? Wát lees jij dan?”
Ik lees graag literaire thrillers. Spannende boeken zeg maar. Een boek waarin de karakters levensecht zijn en de motieven voorstelbaar.


Daarmee was mijn keuze voor 'Overkill' van Escober goed te verklaren. Eerlijkheidshalve kan ik hier  misschien wel toegeven dat het boek geen vrijwillige keuze was. Ik heb het zelfs niet geleend in de bibliotheek. Ik heb mijn boek gewonnen! Gesigneerd en wel, met een twitteractie van Boekhandel Broekhuis.
Overkill is met recht een spannend boek. Het heeft de elementen die ik hierboven op mijn verlanglijstje plaatste. En veel meer. Ook spannend op de manier die mijn collega wenste (Jaha en er komt ook seks in voor. Maar dan rauw en wrang.) Maar ook op nog een manier. Dit boek is spannend op het morele vlak.

Gerechtigheid
In het boek worden de grenzen van het begrip gerechtigheid opgezocht en overschreden. De grenzen van Reinier, rechter-commissaris. De grenzen van Ronny, een superfitte lustige beveiligingsexpert. Maar vooral mijn eigen grenzen.  Aan het eind van het boek kom ik tot de conclusie dat ik enorm aan het denken ben gezet. Wat is gerechtigheid. Hoe ver kan je gaan binnen en buiten de wet als je vindt dat je in je recht staat. Wie bepaald eigenlijk of je in je recht staat? Als docent maatschappijleer laat ik mij graag aan het denken zetten. U zou dat ook moeten doen! Ik denk dat het voor onze samenleving heel fijn is wanneer wij ons allen vaak aan het denken laten zetten….. Maar nu draaf ik misschien door.
In Overkill staat in elk hoofdstuk een ander persoon centraal. Daardoor komt het verhaal langzaam, in super 3D tot leven. Laagje voor laagje kom je als lezer bij de kern van het verhaal. Ondertussen worden ze mij ook allemaal even lief. Ik leef met ze mee en kan daardoor niet wachten om verder te lezen over elk van hen. Daardoor wordt het een echte page-turner.

Elske Mooijman

Reserveer in onze catalogus

Inferno

Wat een timing: kort voor de start van de Maand van het Spannende boek verscheen de nieuwste thriller Inferno van Dan Brown. En volgens mij kun je gerust stellen dat het hele proces om dat boek in de winkels te krijgen al thriller op zich was. Brown wordt namelijk constant achtervolgt door mensen die speculeren over het plot. Dus als afleidingstactiek doet hij niet alleen veldonderzoek naar kunstwerken en gebouwen die werkelijk een rol zullen spelen in z'n nieuwste verhaal, maar ook naar dingen die we nooit meer terug zien. Lekker op het verkeerde been zetten. Vervolgens is het manuscript (in donkere kelders) onder grote geheimhouding én strenge bewaking gelijktijdig vertaald in dertien talen. En het is echt een unicum dat een boek over de hele wereld op hetzelfde moment wordt gelanceerd. Ik las ergens dat de uitgeverij daarvoor koos, omdat - mocht het boek toch een flop worden - iedereen in elk geval een gekocht slecht boek in de kast zou hebben staan.

Nou, ik denk dat hij daar niet bang voor hoeft te zijn. Ik vind het een boek om je vingers bij af te likken. Het is een typische Dan Brown, waarin de kunsthistoricus Robert Langdon (die we al kennen van z'n vorige drie boeken) weer aan de bak moet om codes en symbolen te ontcijferen en geheime doorgangen te ontdekken, om de wereld te redden van één of andere mafkees met een slecht plan. Het is een typische Dan Brown, waarin de lezer gratis college krijgt over de geschiedenis van kunstenaars, kunstwerken en stedenbouw. Ook al rennen de hoofdpersonen voor hun leven en wordt er op ze geschoten. Ik doe daar niet moeilijk over, kom maar op met die colleges.

Maar deze Dan Brown is zelfs nog beter. Het probleem is dat het lastig is daar iets over te vertellen zonder de boel te verklappen. Mijn probleem is ook dat ik er alleen over kan praten met iemand die het boek óók al gelezen heeft. En daar heb je na het lezen echt heel erge behoefte aan. Want hij haalt nogal wat aan in dit plot. De mededeling dat 'alle kunstwerken, alle boeken en geschriften, alle wetenschappelijke beweringen en historische gebeurtenissen in dit boek' waarheidsgetrouw zijn, stelt me dan ook niet erg gerust. Ik ben vooral benieuwd naar de discussies die zullen ontstaan naar aanleiding van zijn theorieën en genoemde 'oplossing'. Wat gebeurt er straks op fora, in de media, op blogs, in leeskringen? En hoe lang duurt het nog voordat dat begint?

Eén recensent noemde het 'Browns gewaagdste boek'. Dat klopt. Het is gewaagd, omdat het kán. De hel uit Dante's Goddelijke komedie is minder ver en onwaarschijnlijk dan we denken. De toon wordt wat dat betreft gezet door het openingswoord, dat later ook door één van de personages wordt gezegd: "De donkerste plekken in de hel zijn voorbehouden aan hen die zich afzijdig houden in tijden van morele crisis". Brown stelt een problematisch mechanisme aan de orde, dat op kleine schaal kleine schade aan kan richten, maar op grote schaal desastreus kan zijn: ontkenning. Ontkenning als een essentieel onderdeel van de manier waarop ons brein omgaat met stress.

Oh ja, en het meest geniale aan deze Brown vind ik de truc die hij gebruikt om op ongeveer driekwart van het verhaal alle zorgvuldig gereconstrueerde puzzelstukjes weer allemaal door elkaar te schudden, zodat je ze opnieuw en in een andere puzzel moet gaan leggen. Voor mij betekent dat in ieder geval dat ik nu met smart wacht op de luxe geïllustreerde editie en het dan zeker nog een keer ga lezen. Want met de kennis achteraf lees je de tweede keer een compleet ander boek. Briljant.

Reserveer nu in onze catalogus.

Håkan Östlundh - De Indringer

"Zeker weer een Scandinavische thriller?", zo luidde het commentaar van een van mijn zeer gewaardeerde mede-bloggers. En jawel. Het is er inderdaad wéér eentje. 'De Indringer' van de Zweedse auteur Håkan Östlundh heb ik onlangs in een behoorlijk rap tempo uitgelezen: de spanning in het boek is al snel voelbaar en  houdt je vast. En laat dat nou net datgene zijn wat er voor zorgt dat je door wilt blijven lezen. En mensen die mij kennen, weten ook dat ik mij als regelmatig Zweden-bezoeker een beetje 'thuis voel' in deze thrillers. Dat heeft (gelukkig) meer te maken met het land, de plaatsen en de natuur, dan met de gebeurtenissen die beschreven worden...

"De uitgelaten vakantiestemming is op slag voorbij als Henrik, Malin en hun twee jonge kinderen bij thuiskomst op Fårö de gezinsfoto terugvinden met gaten op de plek van hun ogen. De onrust groeit door de anonieme dreigbrieven die volgen en ontaardt zelfs in regelrechte paniek als hun dochtertje op haar eerste schooldag na de vakantie tijdens de lunchpauze wordt ontvoerd. En dat blijkt nog maar het begin … Inspecteur Fredrik Broman en zijn collega`s van de recherche in Visby nemen de zaak zeer serieus, maar hebben aanvankelijk geen enkel aanknopingspunt. Speelt een oude familievete op het kleine eiland een rol? Of is de dreiging eerder afkomstig van het Zweedse vasteland? En waarom is Henrik, een internationaal bekend fotograaf, eigenlijk vanuit Stockholm teruggekeerd naar zijn geboortedorp? Vaststaat dat het gezin ernstig wordt bedreigd. Terwijl de herfst over Fårö valt en het steeds vroeger donker wordt, is er iemand die het gezin voortdurend in de gaten houdt en geduldig zijn tijd afwacht - wacht op het juiste moment om een rekening te vereffenen."

Laat ik eerlijk zijn: het is geen topper zoals Mankell of de Noorse schrijver Jo Nesbø, maar het boek leest als een trein. Het plot had wellicht nog net even iets spannender gekund, maar dat mag iedereen uiteraard zelf uitvinden. Ik vind Östlundh het lezen meer dan waard!

Bekijk hieronder de Zweedse trailer over het nieuwste boek (dat nog niet in Nederland is verschenen):


Reserveer in onze catalogus

Het stroeve touw

Het is zo'n boek waarvan je denkt als je het ziet liggen: wat moet ik er mee. Toch moet je zo'n boek af en toe eens proberen en je laten verrassen. Ik deed dat met 'Het stroeve touw' van Alan Bradley. Zeg nu zelf, pak jij dit boek als je het ziet? Wat mij intrigeerde was de combinatie van het echte Engelse plattelands leven, de jaren vijftig van de vorige eeuw en, het verrassende, een heldin van 11 jaar, Flavia de Luce.

Flavia is hoogbegaafd en heeft een voorliefde voor allerhande scheikundige proefjes. Die voorliefde heeft ze geërfd van haar grootvader en laat deze grootvader nou in het landhuis, waar Flavia met haar vader en twee oudere zussen woont, een fantastisch laboratorium hebben nagelaten. Flavia is ook een beetje een wilde meid, die het liefst rondstruint in het gezelschap van haar fiets 'Gladys'.

In 'Het stroeve touw' stuit Flavia in het dorp op Rupert en Nialla. Rupert is een bekende poppenkastspeler, die een populair programma heeft op de BBC. De dominee van het dorp krijgt het voor elkaar dat Rupert 2 gratis voorstellingen in het dorp geeft. Tijdens de eerste voorstelling is Flavia, samen met een groot deel van de toegestroomde dorpsbewoners, getuige van de moord op Rupert. De slimme Flavia heeft direct door dat Rupert is geëlektrocuteerd. Als bijdehand, maar vooral zelfverklaard, hulpje van inspecteur Hewitt gaat ze op onderzoek uit. Ze rent door het hele dorp, op zoek naar de waarheid en stuit op een aantal geheimen. Uiteindelijk leidt dit niet alleen tot de oplossing van de moord op Rupert, maar komt ook de dood van een jongetje, jaren eerder, in een ander daglicht te staan.

Het is razend knap, zoals Bradley zich in Flavia weet te verplaatsen. Hij creëert een perfecte combinatie van een jonge hoofdrolspeelster die haar leeftijdsgenoten ver vooruit is en met de nodige humor, scherpheid, intelligentie en een vleugje mystiek de wereld om haar heen tegemoet treedt. En, zeker het vermelden waard, zussen Daphne en Ophelia, haar vader, tante Felicity zijn minstens even intrigerend neergezet als Flavia.
'Het stroeve touw' is het tweede deel waarin Flavia de hoofdrol speelt. Deel 1, 'De smaak van venijn' en deel 3, 'De kunst van het liegen' zijn ook te leen en er volgen nog meer delen!

Reserveer in onze catalogus

Praag fataal

Ik ben een grote fan van de Bernie Gunther serie: ik heb daar 4 jaar geleden (!) al eens over geblogd. Ondertussen is de auteur, de Schot Philip Kerr, gewoon doorgegaan met het afleveren van ijzersterke thrillers die zich afspelen in het Duitsland van vlak voor, tijdens en na de 2e wereldoorlog. De tragische held Bernie Gunther is van het type "ruwe bolster, blanke pit" en afhankelijk van de tijd waarin je de serie oppikt inspecteur bij de Berlijnse politie, privédetective of kapitein in het Duitse leger. Eigenlijk is hij een "goede Duitser" die een hekel heeft aan de Nazi`s maar geen kant op kan. De Nazi`s op hun beurt vertrouwen hem niet, maar Bernie is wel een hele goeie speurder: eentje die resultaten behaald.

In Praag fataal (nummer 8 in de serie) is hij net terug van het oostfront als hij het bevel krijgt om zich in Praag te melden bij de beruchte SS-er Reinhard Heydrich, de Reichsprotektor van Bohemen en Moravië. Deze voelt zich bedreigd en als Bernie net is gearriveerd in het buitenhuis van Heydrich wordt een adjudant vermoord in een van binnen afgesloten kamer. Aan Bernie de schone taak om deze moord op te lossen met louter Nazi- en SS-kopstukken als verdachten. En Reinhard Heydrich is niet het type die met een mislukking genoegen neemt.

Zoals in alle boeken van Philip Kerr in deze serie zijn de historische achtergronden van het verhaal weer gebaseerd op zorgvuldig onderzoek. Hij weet op overtuigende manier de oorlogssituatie in Berlijn, het dagelijkse leven van de gewone Berlijner en de joden en de situatie in Praag te beschrijven. En natuurlijk is Reinhard Heydrich een boeiend karakter als het prototype van de wrede en meedogenloze SS-er met charmante bijnamen als "het blonde beest" en "de slager van Praag". Philip Kerr weet heel knap echte historische gebeurtenissen te verweven in zijn verhaal en dat maakt zijn boeken voor mij alleen maar sterker. Een aanrader!

Reserveer Praag fataal in onze catalogus     

Bloedlijn - Corine Hartman

Gelukkig verschijnt deel twee Glashard, van de Jessy Haider-serie pas dit najaar want ik weet niet of dat nu al durf te lezen.
Wat een bloedlink boek is Bloedlijn van Corine Hartman.

Van de achterflap
In dit eerste deel van de Jessy Haider-serie maakt Jessy kennis met een geheime club van experts in het oplossen van misdaden die een allesbeslissende rol zal gaan spelen in haar leven. De organisatie komt in actie als de rechtsstaat ontoereikend is; ze velt vonnissen en voert straffen uit. Als dienaar van de wet is Jessy fel gekant tegen het spelen voor eigen rechter. Maar dan heeft ze nog niet oog in oog gestaan met haar grootste kwelgeest…

De onconventionele rechercheur Jessy Haider beleeft na de dood van haar zoon perioden van intens verdriet en rouw, maar ook van machteloze woede. Nick werd vermoord door een psychopaat die zij jaren eerder achter de tralies liet verdwijnen en de man lijkt sinds zijn ontsnapping nog maar één doel te hebben: haar leven ruïneren.

De zestienjarige dochter van een kwekersgezin lijkt zelfmoord te hebben gepleegd. Jessy grijpt de dood van het meisje aan om na een gedwongen verlof te bewijzen dat ze haar werk weer aan kan. Het meisje had alle reden om te leven en de rechercheur gelooft niet in zelfmoord. Maar Jessy heeft een verborgen agenda: ze grijpt de zaak aan om de kwelgeest op te sporen die haar zoon vermoordde.
Het is het begin van een kat-en-muisspel op leven en dood.

Jessica Haider is bepaald niet een politievrouw zoals je zou verwachten, ze snuift coke, is dol op kinky seks en gaat een flinke portie geweld bij het vangen van boeven niet uit de weg.
En toch mocht ik haar wel. Helemaal nu ik vermoed wat haar te wachten staat, na het lezen van het laatste hoofdstuk.
Het verhaal gaat in hoog tempo door met steeds weer verrassende wendingen. En net als je denkt dat het allemaal goed afloopt, zorgt het laatste hoofdstuk voor nog weer een  verrassing.
Dus ja...ik heb even tijd nodig om weer tot mijzelf te komen voordat Glashard verschijnt. En die lijkt mij nog spannender, na het lezen van hoofdstuk 1 uit de voorpublicatie.

Reserveer Bloedlink in onze catalogus

Christopher Sansom - Het Zwarte Vuur

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

De geur van intrige in 16e-eeuws Londen
Op zijn website zegt de schrijver: “Ik heb maar één vaste regel: wijk, als het maar even kan, nooit af van aanvaarde historische feiten”. Dat is prettig voor de lezer van zijn historische misdaadromans, want het betekent dat je de beschreven achtergronden kunt vertrouwen. En in dit boek zijn dat politieke intrige, het wrede (en smerige) dagelijkse leven in 16e-eeuws Londen, en een hittegolf.


Het Zwarte Vuur is het tweede boek van Christopher Sansom waarin de gebochelde advocaat Matthew Shardlake werkt voor Thomas Cromwell. Deze meedogenloze eerste minister van koning Hendrik VIII liet alle rijke kloosters onteigenen nadat de Engelse kerk zich had afgesplitst van Rome.

Thomas Cromwell
(Holbein)

In de vroege zomer van 1540 neemt Shardlake de zaak op zich van het meisje Elizabeth, dat haar twaalfjarige neefje vermoord zou hebben. Ze dreigt tot vreselijke martelingen veroordeeld te worden, maar door ingrijpen van Thomas Cromwell zelf krijgt Shardlake nog twaalf dagen de tijd om haar onschuld te bewijzen. In ruil daarvoor draagt de eerste minister hem op om binnen diezelfde twaalf dagen de gestolen formule van Grieks Vuur op te sporen. Cromwell is uit de gratie geraakt sinds hij koning Hendrik adviseerde te trouwen met de lelijke Anna van Kleef, en hij hoopt door het aanbieden van dit verloren gewaande wapen de koning weer aan zijn kant te krijgen. Onder steeds hogere tijdsdruk wordt Shardlake samen met zijn assistent Jack Barak heen en weer geslingerd tussen zijn zorgen om Elizabeth en zijn loyaliteit aan de wankelende Cromwell.

Voordat Christopher Sansom besloot zich fulltime op het schrijven te richten was hij niet alleen historicus, maar ook een sociaal bewogen advocaat. Die twee kennisgebieden heeft hij prachtig weten te combineren tot een kleurrijk en levensecht beeld van de politieke intriges, het rechtssysteem en het dagelijks leven in Londen in die periode. Je ziet en ruikt de stad in beschrijvingen van half afgebroken kloosters, de vieze Theems, en de omstandigheden in de rechtszaal. Als advocaat heeft de hoofdpersoon contact met alle standen in de hiërarchische Engelse maatschappij, waardoor de lezer het ene moment binnenkijkt in een groezelige kroeg, en het volgende moment bij een deftig diner. De plot is niet heel ingewikkeld, maar goed doordacht, en Sansom sleept je vakkundig mee in een verhaal dat tot het einde toe spannend blijft. Het is wel een beetje jammer dat de vertaling nogal slordig uitgevallen is.

Ondanks de ik-vorm blijft het innerlijke leven van Shardlake wat onderbelicht. We komen er bijvoorbeeld niet achter wat het met hem doet om geminacht te worden vanwege zijn bochel. Nu zal een 16e-eeuwer inderdaad niet zo geneigd zijn tot zelfreflectie, maar mijn 21e-eeuwse nieuwsgierigheid wordt zo niet helemaal bevredigd. Misschien komen we in de volgende delen van de serie meer te weten.

Dit is een goed geschreven misdaadroman die ik met veel plezier heb gelezen. De personages hadden iets meer diepgang kunnen hebben, maar de spannende plot en de levendige beelden van Londen maken alles goed.
Het Zwarte Vuur won in 2005 de Ellis Peters Historical Dagger van de Britse Crime Writers Association.

Bregtje de Geus

Reserveer in onze catalogus

Almar Otten - Jeugdzonde

De hele maand juni is het de Maand van het Spannende Boek: dit jaar voor de 25e keer! Dat vieren we met een hele maand vlijmscherpe THRILLERBLOGS op ons Bieblog. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we onze lezers gevraagd met ons mee te bloggen: hieronder één van de gastbijdragen!

Bibliotheek Hengelo voert al jaren een prachtig Bieblog: wekelijks verschijnen drie door collega's geschreven recensies. En in november vieren ze met dit Bieblog hun vijfjarig bestaan. Wie snel rekent: dat zijn 750 recensies! Petje af dus.
Als Deventernaar kan ik in deze maand natuurlijk niet om Almar Otten heen. Almar Otten die al de Dan Brown van Oost-Nederland is genoemd.
Almar Otten schreef eerder Blauw Goud en De Afstammeling.


Hoofdpersoon in zijn nieuwste boek 'Jeugdzonde' is opnieuw bibliothecaresse Lineke Tesinga, een stoer meid met een passie voor historische boeken en werkzaam bij de Stadsarchief en Athenenaeumbibliotheek in Deventer.
Zoals ook in de vorige boeken kruisen het heden en verleden elkaar. In het heden wordt de christelijke televisiepresentator Jan-Kees Kreupel ontvoert. Jan-Kees Kreupel is een oude leraar Nederlands van Lineke. Van die school gaat het verhaal dat er een pervers en geheim boek circuleerde. Heeft dat boek iets te maken met de ontvoering?
De verhaal lijn uit het verleden grijpt terug op de bekende Deventernaar Johannes van Vloten een oud-rector van het Athenauem Illustre, die destijd op discutabele wijze is ontslagen. Van Vloten - medevormgever van het modern humanisme - voelde zich sterk verwant aan Baruch Spinoza - de geleerde die enkele eeuwen eerder om soortgelijke redenen uit de joodse gemeenschap werd verwijderd. Een joodse man wijst Lineke erop dat dat een deel van de collectie van Van Vloten ontbreekt waaronder een heel bijzonder boek. Heeft ook dat boek iets te maken met die ontvoering?

De geschiedenis wisselt zich af met de suspense van de thriller. Aan het eind van het boek wil ik weten hoe het zit met de geschiedkundige feiten. Kijk, dat heeft Almar Otten dan weer bereikt. En al zoekend op internet vind je dan een lezenswaardig artikel over het ontslag van Van Vloten van het Historisch Centrum Overijssel.

Wie van Dan Brown houdt kan moeiteloos overstappen op Almar Otten. Wie van geschiedenis houdt, is bij Otten aan het goede adres. Wie graag leest over een stadje in de buurt is bij Otten aan het goede adres en tja, wie houdt van bibliotheken, kan ook bij Otten terecht. Kies uw reden en lees Jeugdzonde van Almar
Otten.

Lees meer bij Crimezone

Mark Deckers

Reserveer in onze catalogus

Het Mozartcomplot

En dan krijg je als vrije redacteur en blogger ineens de opdracht om te schrijven over een spannend boek. Omdat ons Bieblog de hele maand meedoet met dat thema. Leuk idee, maar niet echt mijn stijl. Dus ik overleg nog even met een medeblogger. "Wat voor soort boek moet dat zijn dan?" Zijn antwoord maakt de opdracht niet eenvoudiger. "Doet er niet toe, als er maar iemand dood gaat!" En bedankt.

Ik trok op goed gevoel een boek uit de kast dat er niet té zwart uitzag en waarvan de titel enige hoop gaf: Het Mozartcomplot. Tja, ik blijf toch een klassiek musicus hè. Of er iemand dood gaat? Me dunkt, ze vallen bij bosjes! Het merendeel van de slachtoffers is niets meer dan in het zwart gehulde, anonieme moordmachines. Datgene wat me juist altijd zo tegen staat aan dit soort boeken en films. Ze verschijnen uit het niets, hebben geen naam of verhaal, zijn alleen gefocust op de opdracht die ze van één of andere opperschurk hebben gekregen. En dat betekent meestal dat er iemand - maakt hun echt niet uit wie - moet verdwijnen.

Maar goed, de schrijver heeft het wel voor elkaar gekregen. Ik las het boek in één mooie Hemelvaartsdag uit. Een pageturner dus. Waarin een soort James Bond-achtige voormalig SAS-agent, met de verwachtingsvolle naam Benedict Hope, een vriendin helpt om het mysterie rond de moord op haar broer op te lossen. Een moord die was afgedaan als een ongeluk, maar die een staartje krijgt als de zus (en beroemde operazangeres) in een interview vertelt dat ze het boek van haar broer wil afmaken. Voor dat boek deed hij onderzoek naar de dood van Wolfgang Amadeus Mozart. Sindsdien zijn allerlei in het zwart gehulde mannetjes erg geïnteresseerd in de aantekeningen die hij achterliet. In het bijzonder een laatste brief van Mozart en een video-opname van een rituele moord. Tja, en als je in zo'n avontuur één dominosteen omstoot, dan heb je uiteindelijk echt alle poppen aan het dansen.

Achteraf blijkt - sorry fans, ik ben een groentje - dat die Ben Hope de vaste special agent is in alle boeken van Scott Mariani. En ze zijn ongetwijfeld allemaal even spannend. Het werkt goed om een vaste hoofdpersoon te hebben. Je krijgt een band en kunt allerlei verwijzingen in je verhaal weven. Voor mij was het heus geen straf om te lezen. Ik ben dol op oude brieven, mysterieuze ordes zoals de vrijmetselaars, vermeende symbolen en noem maar op. Waar ik eigenlijk het meeste last van heb, is als het verhaal me zo vasthoudt, dat ik het echt niet meer weg wil leggen. Zonde van die mooie dag! Goed boek.

Reserveer nu in onze catalogus.