De Houdbare Man

"Wil je het strakke lijf en de tomeloze energie van een jonge hond? Dat kan! Deze geactualiseerde en uitgebreide zevende druk van De houdbare man, geschreven door Pim Christiaans, bevat de nieuwste wetenschappelijke feiten die iedere man moet kennen om fit en fris te blijven en zelfs fysiek jónger te worden. In dit populaire mannenboek vind je geen strenge diëten, Spartaanse trainingsprogramma's en ingewikkelde schema's. Wel eenvoudige tips die direct van top tot teen effect hebben."

Nou, dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Ja, dat wil ik! Deze titel viel me op in het nieuwe aanbod van de bibliotheek: streaming e-books. Digitale boeken online lezen, zonder te downloaden. Eén van de manieren om digitaal te lezen via de bibliotheek.

Enfin: eens even een paar tips langslopen..

'Sport kort maar krachtig'. Aha, ik kan in ieder geval concluderen dat ik aan de helft van deze opdracht zonder meer voldoe. 'Fanatiek sporten is ongezond': mooi, da's een tip naar mijn hart...
Ok, we gaan verder: 'Versterk je spieren; verbrand vet in je slaap'. Dit boek begint steeds leuker te worden zeg! Zeker als ik op een volgende leefregel stuit: 'Eet als een Griek'. Geen probleem natuurlijk! Wordt dan wel weer gevolgd door 'Slik als een Amerikaan'. Daar heb ik dan weer wat minder mee..
'Red je haar', 'Strijk je rimpels glad' en 'Geniet van het leven'. Ik ben verkocht. Even deze blogpost tot een goed einde brengen, en direct online doorlezen.
Bij de veelgestelde vragen achterin vraag ik me wel heel even af of deze vragen echt vaak gesteld worden: 'Verhoogt tribulus de testosteronspiegel?' Altijd al willen weten natuurlijk.
Da's net zoiets als: 'Waar vind ik een handig online te lezen boek voor mannen die meer energie willen hebben, een strakkere buik willen hebben, een betere seksdrive willen en met minder stress willen leven'?
Nou, hier dus.
Succes mannen!

Log in en kies het boek uit de online boekenkast!

Yentl

Ik kom ik er maar eerlijk voor uit: ik hou van musicals. Van die film waarbij ze midden in een scène ineens beginnen te zingen, liefst ook nog met het betere danswerk erbij. Ik ben van de generatie Fame, Staying Alive, Flashdance, Dirty Dancing... en ik zag ze - laat ik zeggen - meer dan eens. Tot zover mijn ontboezeming.

Uit die periode komt ook de film Yentl, die ik speciaal voor dit blog weer eens in de player stopte. Een verhaal zonder dans, maar met de betere muzikale hoogstandjes. Door die vrouw met dat bijzonder gezicht en die gouden stem: Barbra Streisand. Ik heb de lp toentertijd zo grijs gedraaid, dat ik alle liedjes nu weer gewoon meezing. En ze zijn nog altijd mooi.

Toen zag ik vooral het verhaal van een vrouw die, om datgene te kunnen en mogen doen wat ze het allerliefste wil - studeren - iemand moet worden die ze niet is: een man. En dat gaat best een tijdje goed, totdat er natuurlijk liefde in het spel komt. Zij houdt van haar studie-partner, hij houdt van het mooiste meisje van de stad, die twee mogen niet trouwen en voor ze het weet doet Yentl - uit liefde voor de man die ze dreigt te verliezen - het onmogelijke: trouwen met dat mooiste meisje. Niet handig... maar ja, liefde breekt wet.

Na zelf ook wat ouder en wijzer te zijn, zie ik gelukkig de metafoor voor het grotere plaatje veel beter. Dit is een tijdloos verhaal over vrij zijn, over kunnen zijn wie je bent, over vliegen door het leven, over stappen durven zetten die onmogelijk lijken of waarvan anderen zeggen dat die onmogelijk zijn. Waarbij de goede afloop niet per se zit in 'ze leefden nog lang en gelukkig', maar wel in een vrije vlucht naar een leven waarin je jezelf mag zijn. En een verhaal dat laat zien dat de belangrijkste lessen om te leren helaas niet in de boeken staan. Die moet je gewoon... leven.

De lyrics van het openingslied Where is it written vatten het mooi samen. Het was een goed idee om deze dvd weer eens af te stoffen.

Elke morgen begint voor mij
met een duizend vragen
die tollen door m'n hoofd
met reden en logica proberen te vinden
in de wereld die Gods schepping is.

De reden waarom een vogel vleugels kreeg
als 't niet is om te vliegen
en de hemel te loven met elk lied die hij zingt.
Wat goed is en wat slecht
waar ik thuis hoor in het stelsel der dingen.

Waarom hebben we ogen die zien
armen die reiken,
als het niet is om te weten dat er nog meer is?
Als het niet is om te hunkeren naar de betekenis
waartoe dient dan de ziel?

Waar dienen vleugels toe
als 't niet is om te vliegen?
Waarom hebben we hersenen
als het niet is om vragen mee te stellen?

Waar staat geschreven wat ik behoor te zijn
dat ik niet mag durven
de vruchten te plukken van elke boom
mijn deel te ontvangen
van elke denkbare mogelijkheid?

Reserveer in onze catalogus.

Bonnie Raitt - Slipstream

Een nieuw album van Bonnie Raitt! Het heeft even geduurd, maar inmiddels ligt 'Slipstream' in de winkels en in de bibliotheek. Het is een fijne popplaat geworden, zoals we dat wel gewend zijn van Bonnie Raitt. Maar waarom ben ik dan toch niet zo enthousiast? Eigenlijk is er weinig mis met de plaat: mooi opgenomen, een stuk of wat nummers met fantastische muziekanten, met gevoel geproduceerd... En toch, en toch... De recensies liegen er toch ook niet om:

"Na zeven jaren is er eindelijk weer een nieuw studioalbum van de zangeres die zowel in ruige blues als tedere ballads excelleert. Een goed getimede comeback, gezien de hernieuwde aandacht voor haar werk, denk aan Adele’s cover van "I Can’t Make You Love Me". Bonnie voldoet met deze plaat aan alle verwachtingen, het is weer zo’n uitgelezen mix van blues & ballads, waar de zangeres een patent op lijkt te hebben. De eerste single is meteen al iets bijzonders: een reggae-versie van Gerry Rafferty’s klassieker "Right Down The Line". Bonnie weet daar weer een compleet eigen nummer van te maken, wat haar trouwens ook prima lukt met de andere nummers, waarvan er ook enkele zijn geproduceerd door ster-producer Joe Henry. Daar zitten niet toevallig enkele van de mooiste nummers van dit album tussen, zoals twee covers van Dylans album "Time Out Of Mind". Maar het prijsnummer is een bloedmooie uitvoering van Joe Henry’s "God Only Knows", met slechts een sobere keyboardbegeleiding. Kippenvel." (Jos vd Berg, Platomania)

Over die reggae-versie heb ik het verder maar niet, dat is haar wel vergeven. En over het slide-werk niets dan lof. Maar voor mijn gevoel is het allemaal net iets te clean. Alles klopt. Alles is goed. En dat is nou net waar het een beetje aan mankeert. Ik mis een klein krakje, een rauw randje. Dát is het. Vandaar in de spotify-playlist dit laatste album én het eerste album van Bonnie Raitt. Vel uw oordeel. En ook dan geldt: alles is goed...


Reserveer in onze catalogus

Incendies

In het midden van de jaren zeventig van de vorige eeuw woedde er een burgeroorlog in Libanon. In deze oorlog waren het christenen en moslims die tegen elkaar vochten. Een oorlog verwoest, traumatiseert, maakt kinderen ouderloos en maakt van vrienden vijanden. Waar mensen onderdrukt worden, hun leven niet zeker zijn ontstaan ook vluchtelingen stromen.

De film Incendies gaat over de tweeling Jeanne en Simon die samen met hun moeder in Canada wonen. De achtergrond van deze drie mensen is duidelijk: zij zijn van Libanese afkomst, maar Jeanne en Simon weten niets van hun tijd in Libanon. Hun moeder is met ze gevlucht naar Canada toen zij nog babietjes waren en over het Libanese verleden wordt vooral gezwegen.

Als de moeder overlijdt krijgt de tweeling elk een brief overhandigd van de notaris. Jeanne krijgt hierbij de opdracht de brief te overhandigen aan hun oudere broer in Libanon en Simon moet zijn brief overhandigen aan hun vader. Pas als zij deze opdracht hebben uitgevoerd mogen ze op het graf van hun moeder een steen plaatsen. Doen zij dit niet dan, zo luidt hun moeders wens, heeft zij geen recht om herinnerd te worden. Saillant detail: Jeanne en Simon hebben nooit eerder van een broer gehoord en zij weten niet beter dan dat hun vader dood is.

Tijdens hun zoektocht in Libanon volgen we de gebeurtenissen die plaatsvonden tijdens de burgeroorlog. Dit levert beelden op die niet geschikt zijn voor de teerhartigen onder ons. In strakke, onderkoelde beelden toont de film ons de verschrikkingen van de oorlog. Bij het zien van deze beelden bekruipt me onvermijdelijk het gevoel van machteloosheid. Dat we na al die oorlogen die er ondertussen uitgevochten zijn nog steeds niet inzien en begrijpen dat een oorlog alleen maar verliezers oplevert.

Jeanne en Simon leren het andere leven kennen van de vrouw die hun moeder was en ze vinden inderdaad hun broer en vader. De uitkomst is zowel wreed als bizar.



Incendies kwam uit in 2010 en kreeg een Oscarnominatie voor beste buitenlandse film. Het is een overdonderende film die je niet snel zult vergeten.

Reserveer in onze catalogus

Wanneer je omringd bent door vlammen

Waarschuwing! Dit is een boek dat je niet moet lezen als je een glas melk aan drinken bent of zo. Want de kans bestaat dat jezelf en je omgeving er niet schoner op wordt, zoals mij overkwam. Of dat je op een vol perron ineens hardop gaat lachen, zoals mij ook al overkwam. Dat is het effect van de absurde verhalen van David Sedaris in Wanneer je omringd bent door vlammen.

David Sedaris is een fenomeen: van zijn boeken zijn wereldwijd meer dan 8 miljoen exemplaren verkocht. Ook in Nederland is hij populair: vorig jaar trad hij als eerste Amerikaanse auteur op voor een uitverkocht Carré. Want naast schrijver is hij ook een performer: "ik hou ervan om voor publiek te staan". Hij leest voor uit eigen werk en gaat daarmee de hele wereld over.

De humor van Sedaris is bijzonder: hij schrijft autobiografisch en met een groot gevoel voor het absurde in normale situaties. En dat hij zelf niet echt sociaal vaardig is en de nodige neurotische trekjes heeft helpt natuurlijk ook mee. Een klein voorval kan zo leiden tot een bizarre reeks associaties van belevenissen op het Franse platteland (hij had een huis in Normandië) tot gênante herinneringen uit zijn jeugd.

Naast humor hebben zijn verhalen ook tragische kantjes. Zoals het prachtige verhaal over zijn oude buurvrouw in New York: een verschrikkelijk moeilijk maar eenzaam mens maar waar hij toch een goede verstandhouding mee krijgt. Ik zou David Sedaris gewoon eens proberen! Als uitsmijter David Sedaris over Sinterklaas.



Reserveer Wanneer je omringd bent door vlammen in onze catalogus 

Firmin: belevenissen van een grootsteedse onderkruiper - Sam Savage

Vorige week ben ik met de trein naar Cinque Terre gegaan. Zo'n 24 uur reizen, waarvan ik er 8 uur gestrekt,  min of meer slapend, in een slaapcoupé  doorbracht. Voor de andere 12 uur had ik een  ideale reisgenoot mee. Met dit reismaatje vlogen deze uren voorbij. Ik werd  voortreffelijk beziggehouden, kwam ogen en tijd tekort en voor ik het in de gaten had was ik al in Riomaggiore.

Eén van de boeken die ik las tijdens de reis was Firmin van Sam Savage. Een boek met een rat als hoofdpersoon. Een beest met een voor mij wel hele lage aaibaarheidsfactor. Desondanks werd ik heel snel meegesleept in het verhaal over deze aandoenlijke rat Firmin. Hij werd geboren in een boekhandel in Boston in 1960 en verslindt (letterlijk en figuurlijk) boeken vanwege zijn onverzadigbare honger naar literatuur! 

De mensenwereld fascineert hem en hij beleeft van alles en ziet nog meer. Firmin is ijdel, een beetje egoïstisch, heeft zo zijn melancholische buien en is hopeloos romantisch. Hij voelt zich een mens in 't diepst van zijn gedachten. En daarin schuilt nou net zowel de grap als de tragiek van het hele verhaal.  Het is een grappig, ontroerend en buitengewoon geestig geschreven boekje met vele literaire verwijzingen die als een rode draad door het leven van Firmin lopen. Een aanrader dus.

Hét grote voordeel van een e-book is natuurlijk dat je stapels wereldliteratuur mee kunt nemen in je koffer zonder extra kilo's. En laten we nu sinds deze week hebben een apart tabblad over ebooks hebben. Met o.a. 35.000 titels, afkomstig uit het openbare Gutenberg project, die je direct gratis kunt downloaden. Goed voor oneindig veel leesplezier!

Rob Lutes & Rob MacDonald in Hengelo

Aanstaande maandag 14 mei in De Cactus in Hengelo: Rob Lutes en Rob MacDonald. Twee Canadezen die ongetwijfeld gaan zorgen voor een prachtig intiem roots-concert zoals we dat in de serie 'PopEye Presenteert' gewend zijn. De combinatie van de donkere ruwe stem van Rob Lutes, zijn gitaarspel én het gitaarspel van Rob MacDonald staan bij mij althans garant voor kippenvel...
Een tijdje terug verscheen van het duo een live-cd: (nog) niet officieel uitgekomen in Nederland en dus helaas (nog) niet via de bibliotheek te leen, maar uiteraard wel te koop bij platenzaak PopEye (en vast ook tijdens het concert). Dit album is een puur verslag van wat er op het podium gebeurt als de twee heren daar plaatsnemen. Qua stijl laat de muziek zich wellicht nog wel het best omschrijven als 'gypsy-blues uit Canada'. Denk aan hartverscheurende blues, donkere bossen en zigeuners, zoiets..
Het album 'Truth and Fiction' was mijn eerste kennismaking met de muziek van Lutes; dat was ook direct de aanleiding om meer van hem te gaan beluisteren. Ik ben fan, da's duidelijk. Een paar van mijn favorieten staan op 'Ride The Shadows' uit 2006: het nummer met de opwekkende titel 'Throw Me From This Train' en Lutes' versie van 'That's How Strong My Love Is'. Prachtig...
Maar ga dat vooral zelf live ervaren komende maandag. Om de prijs hoef je het niet te laten: €6,- in de voorverkoop (Bij PopEye en De Cactus), €8,- aan de deur.
En om het voorprogramma hoef je het ook niet te laten (zei hij zonder gêne), maar dat terzijde..


Reserveer 'Ride the shadows' in onze catalogus
Reserveer 'Truth and fiction' in onze catalogus

Midnight in Paris

Voor mij is Matchpoint nog altijd de beste film van Woody Allen. Dit is ook gelijk zijn meeste non-Allen achtige film. Wat wel iets zegt over mijn haat-liefde voor deze man. Zijn Midnight in Paris zit weer vol met die typische intellectuele, rommelige humor. Waarmee ik hopelijk niet te hard tegen de schenen van Allen-lovers trap.

De hoofdpersoon Gil lijkt zelfs in alles op hoe Woody Allen zichzelf altijd neerzet. Een jonge, wat verwarde en zoekende schrijver. Ik stel me zo voor dat de regie-aanwijzingen vrij simpel waren:  'just be me'. Zijn verloofde Inez komt uit zo'n typische rijke familie, met twijfelachtige meningen en vooroordelen, en met lekkere foute of pedante vriendjes, zoals de museumgids ze zo heerlijk tussen neus en lippen door beschrijft. En die natuurlijk lekker uitvergroot worden neergezet.

Gil werkt aan z'n eerste roman, die zich afspeelt in zijn favoriete jaren 20. Maar hij zit vast in z'n verhaal en in het idee dat toentertijd alles beter was. Als hij dan even de 'pedante' sfeer ontvlucht en 's nachts door Parijs gaat zwerven, gebeurt het wonder. Klokslag 12 uur rijdt een oude taxi voor die hem precies daar brengt waar hij graag wil zijn, in de jaren 20. Daar ontmoet hij al z'n grote helden, die hem helpen met z'n roman en met z'n leven, en daar wordt hij verliefd. Wat zachtgezegd niet erg handig is. Niet in de laatste plaats omdat zij het liefje is van Pablo Picasso.

Dit levert niet alleen grappige situaties op, maar ook een leuke puzzel. Want wie is wie? Herken je ze wel allemaal? Het echtpaar Fitzgerald, Ernest Hemingway, Josephine Baker, Juan Belmonte, Gertrude Stein, Salvador Dalí, Man Ray... En waarom waren ze ook alweer zo beroemd? Direct gevolgd door de vraag welke grote acteurs je allemaal voorbij ziet komen! Goed opletten dus. Het wordt pas echt bizar als dit tijdspelletje ook dat meisje waar Gil zo verliefd op is overkomt en hij ineens aan tafel zit bij Henri Matisse, Henri de Toulouse-Lautrec en Paul Gauguin. Pas dan snapt hij de boodschap.

Dat het verlangen naar een 'gouden verleden' iets is van alle tijden. En dat mensen kennelijk liever een nostalgisch en geïdealiseerd verleden verkiezen boven het rommelige heden of de onbekende toekomst. En voor die boodschap maakte Woody Allen een vermakelijke film.




Reserveer nu in onze catalogus.

Soci@l Kids: maand van de mediaopvoeding

Het is deze maand de Maand van de Mediaopvoeding. Dit is een initiatief van Mediawijzer.net, een expertisecentrum met als doel mediawijsheid in Nederland te bevorderen. Op de website is te lezen waarom een Maand van de Mediaopvoeding belangrijk is:

"Jonge kinderen groeien op in een wereld van TV, computers, mobieltjes en games. Peuters zijn dagelijks gemiddeld 40 minuten bezig met TV en zitten vanaf 3,4 jaar achter internet. 66% van de kleuters met een tablet thuis maakt hier regelmatig gebruik van. Nog nooit konden kinderen zo snel informatie vinden en hun taalontwikkeling en (sociale) leervaardigheden verbeteren. Voor kinderen zijn media een onderdeel van hun leefwereld, ze vinden het leuk en het past bij hun manier van leren, kijken en ontspannen. Ondertussen denderen de mediaontwikkelingen door: waar de muis nog vraagt om motorische ontwikkeling is er dankzij de tablet en touchscreen voor de allerkleinsten geen enkele technische hindernis meer om zelf toegang te krijgen tot media.
Deze ontwikkelingen vragen wel wat van jou als ouder. Het is noodzakelijk kinderen van deze leeftijd te begeleiden. Hoewel kinderen de techniek snel doorhebben, kun jij juist context geven. En de ideale mediabalans vinden door het goede voorbeeld te geven, positieve ontwikkelingen te stimuleren maar ook grenzen te stellen. Anderzijds kun jij ook weer van je kind leren. Door samen spelenderwijs te leren, zijn kinderen veilig en bewust voorbereid om de kansen te pakken die deze mediasamenleving hen biedt."

5 Gouden tips
Hierbij een paar handige tips van 'Mijn kind online':

1. Media doe je samen
Peuters en kleuters kijken het liefst samen met een volwassene tv. Hetzelfde geldt voor games of internet. Kleuters willen graag praten over wat ze zien en horen of lezen. Zo kunnen ze vragen stellen en hun mediaervaringen delen. Da’s gezelliger en het legt de basis voor een open mediaopvoeding, waarin bespreekbaar is wat je kind on- en offline meemaakt. Pak dus een stoel en kijk mee, en betrek bijvoorbeeld ook opa en oma erbij.

2. Zorg voor passende inhoud en kwaliteit
Jonge kinderen hebben moeite om te onderscheiden wat echt is en wat niet. Ook een tekenfilm of fantasieverhaal kan in hun beleving realistisch en voorstelbaar zijn. Te veel spanning en emotie is bij heel jonge kinderen niet nodig, vaak zijn eenvoudige verhaaltjes met veel herhaling (herkenbaarheid!) en een goede afloop al goed. Liedjes, vertrouwde figuren en vrolijke mediaproducties zijn populair.

3. Met mediawijsheid kun je niet vroeg genoeg beginnen
Media zijn onlosmakelijk met ons dagelijks leven verbonden, dat geldt óók voor kinderen. Leer peuters en kleuters dus van jongs af aan hoe media werken. Een leuke manier is om zelf aan de slag te gaan en media te maken. Voordeel is dat apparaten steeds makkelijker in gebruik zijn, ook voor kleintjes. Zo kun je met flip-camera's heel simpel mooie foto's maken. Door kinderen zelf media te laten produceren, leer je ze spelenderwijs na te denken over hoe media werken. En creatief bezig zijn is nog leuk ook!

4. Wees alert op wat je kind ziet of hoort
Jonge kinderen lijken al zo zelfstandig, maar ze kunnen nog niet herkennen of iets reclame is of niet. Van harde geluiden en eng uitziende of dreigende karakters worden ze soms bang. Ook kleuters kunnen hun eigen gevoelens nog niet goed benoemen. Mede daardoor heeft het weinig zin voor ouders om uit te leggen dat enge dingen niet echt zijn. Troosten en afleiding helpt wel.

5. Geef zelf het goede voorbeeld
Jij bent het belangrijkste voorbeeld voor je kind. Wees je daarvan bewust en laat je kind zien dat media leuk zijn, maar dat het niet altijd hoeft. Zet die tv dus uit als niemand kijkt en stop met sms-en als je gaat eten. Goed doen doet goed volgen!

Hoe mediawijs ben je zelf?
Natuurlijk moet je zelf, als ouder, ook even de test doen: hoe mediawijs ben je eigenlijk? Je krijgt inzicht in hoe je omgaat met het mediagebruik van je kind. Doe de test nu!

Meer lezen
Op de site is veel informatie te vinden, maar voor wie er nog wat verder in wil duiken is het boek 'Soci@l Kids: je kind op social media' van Marlies Slegers een aanrader. Praktische info om je kind beter te kunnen begrijpen én te ondersteunen. Hard nodig, want ouders kunnen op dit gebied namelijk twee kapitale fouten maken: je niet ervoor interesseren of het (overigens vruchteloos) proberen te verbieden.
Evert de Vos, hoofdredacteur van het opvoedblad J/M over het boek: ‘Social kids is een reisgids voor ouders over een wereld die veel kinderen al lang betreden hebben’.
Genoeg voer dus om eens even over na te denken: goeie reis!


Reserveer 'Social Kids' in onze catalogus

Het jongensboek

Een boomhut bouwen, onzichtbare inkt maken, jongleren en wolkenformaties: allemaal onderwerpen die jongens bijzonder aanspreken. Althans volgens Conn en Hal Iggulden, de schrijvers van Het Jongensboek: "het boek voor iedere jongen van acht tot tachtig".

Zij vonden dat er in deze tijden van iPads, games en smartphones ook plaats moet zijn voor "knopen, boomhutten en verhalen over dapperheid". Het Jongensboek is een hilarische mix van allerlei items die jongens fascinerend vinden. En het is vormgeven in een soort jaren dertig stijl waar de nostalgie van afdruipt. En dat etiket kun je er ook gemakkelijk opplakken: een boek van volwassen mannen over de goeie ouwe tijd van hun eigen jeugd.

Maar tegelijkertijd heeft het ook wel iets: veel onderwerpen zijn ook écht interessant voor de doelgroep. Een pijl-en-boog maken, dinosaurussen, beroemde veldslagen en de maan: allemaal interessant voor jongens! Alles kort en krachtig en met plaatjes uitgelegd: perfect. Zelfs de topic "Meisjes" wordt aangekaart met allerlei handige tips waarbij er wel wordt gewaarschuwd dat meisjes minder warm lopen voor gebruik van urine als onzichtbare inkt dan jongens maar wel van bloemen houden, haha.

In Engeland is het boek een groot succes en sluit aan op een maatschappelijke discussie over het feit dat kinderen daar bijna niet meer buiten spelen. Ze worden door hun overbezorgde ouders zoveel mogelijk binnengehouden want buiten kunnen de kinderen zich bezeren, als ze al niet worden ontvoerd door pedofielen. Kinderen die thuis achter de computer of voor de televisie zitten, zijn beter in de gaten te houden. Maar er is een opstand tegen deze vorm van huisarrest en Het Jongensboek wordt gebruik als voorbeeld dat er meer is dan uren voor een beeldscherm zitten. En zo is het!



Reserveer Het Jongensboek in onze catalogus

Zwart als kaviaar - Menno Wigman

Vele gedichten zijn geschreven over dichterschap en schrijven, maar het gedicht Misverstand van Menno Wigman vind ik nog steeds erg mooi. In heldere en strakke taal. Heb je geen universiteit voor nodig om te begrijpen.
Maar nog veel mooier..…. hij komt naar de Art Brute Biënnale voor een optreden. Samen met mijn grote favoriet Gijs ter Haar, de Hengelose stadsdichter Reinier de Rooie en Robin Bleeker. Driemaal raden waar ik zondag 13 mei om 14.00 uur ben….


Misverstand
Dit wordt een droef gedicht. Ik weet niet goed
Waarom ik dit geheim ophoest, maar sinds een maand
of drie geloof ik meer en meer dat poëzie
Geen vorm van naastenliefde is. Eerder een ziekte
Die je met een handvol hopeloze idioten deelt,
Een uitgekookte klacht die anderen vooral verveelt,
En ’s nachts – een heelkunst is het niet
De kamer blijft een kamer, het bed een bed.
Mijn leven is door poezie verpest en ook

Al wist ik vroeger beter, ik verbeeld me niets
Wanneer ik met dit hoopje drukwerk vierenzestig
Lezers kwel, of erger nog, twee bomen vel.
Uit: Zwart als kaviaar (2001)


De titel van de bundel Zwart als kaviaar is ontleend aan de slotregel van het gedicht Jeunesse dorée uit Wigmans debuutbundel ’s Zomers stinken alle steden. Het motto van dit boek luidt: I cried for madder Music and for stronger wine, een dichtregel van de decadente Engelse dichter Ernest Dowson

Reserveer Zwart als kaviaar in onze catalogus

Joe Jackson - Live At Rockpalast

Onlangs uitgebracht: een 2-DVD-box van Joe Jackson met daarop maar liefst drie concerten 'Live at Rockpalast', uit 1980 en 1983. Joe Jackson is wat mij betreft één van de meest veelzijdige muzikanten. Als geen ander beheerst hij diverse stijlen en bovendien is hij een meester in het coveren van zijn eigen songs. Zo wordt elk concert verrassend en weet je als toeschouwer en fan op een prettige manier nooit waar je aan toe bent.
De concerten op deze dvd's zijn dus alweer van een tijd geleden, maar wel uit een periode waarin Joe Jackson de nummers schreef waarmee hij bekend werd.

"Deze dvd’s met drie historische concerten van Joe Jackson mag als een echt ‘collectors’ item’ voor oprechte fans van deze grote artiest beschouwd worden. Ondanks zijn totaal onfotogenieke kop en zijn totaal a-commerciële ingesteldheid slaagde hij er in om de echte muziekliefhebber voor vele jaren voor zich te winnen met zijn kwalitatief uitstekende liedjes in diverse genres waaronder pop, rock, jazz, swing en new wave. In dit muzikale beelddocument brengt hij als bekendste nummers “On Your Radio” - waarmee hij zijn show telkens begint - het persbekritiserende “Sunday Papers”, “Breaking Us In Two” en zijn grootste hits uit die periode in zijn carrière. De meeste van de hier gebrachte songs kan je ook nog in hun originele studioversie terugvinden op één van zijn bekendste albums “Night And Day”, maar deze dynamische man live met zijn band aan het werk zien op het hoogtepunt van zijn indrukwekkende loopbaan heeft zeker een extra toegevoegde waarde voor de ware fans." (rootstime.be)

En zo is het maar net. Hoewel ik Joe Jackson een aantal jaren terug live heb gezien, vind ik het nog steeds jammer dat ik niet getuige was van zijn kunnen in de periode die op deze dvd's is samengevat. Toch fijn dat ik dat op deze manier een beetje kan inhalen...





Reserveer in onze catalogus

De verdovers

Anna Enquist kreeg in 2010 de uitnodiging om mee te lopen op een afdeling naar keuze van het VU medisch centrum in Amsterdam, teneinde daar een boek over te schrijven. Zonder aarzelen koos ze voor de anesthesiologie, omdat de tegenstelling tussen het voelen van wat er in je omgaat binnen haar eigen vak van de psychoanalyse en het verdoven om iemand te beschermen tegen het voelen door de anesthesist haar altijd heeft gefascineerd. En die persoonlijke zoektocht leverde een bijzonder boek op.

De verdovers is het verhaal van een broer en zus met dezelfde moederloze jeugd en dezelfde geknakte vader. De broer kiest vanuit zijn pijn voor de weg van het voelen en wordt psychiater. De zus kiest voor het verdoven en wordt een gepassioneerde anesthesist.

Hun werelden ontmoeten elkaar als de zus onderzoek mag doen naar het verschijnsel awareness: een toestand waarin iemand onder narcose zodanig ontwaakt dat er wel bewustzijn en gewaarwording is, maar waarin hij - vanwege alle toegediende spierverslappers - niet kan bewegen, niet eens kan kreunen. Een rampscenario voor patiënt en anesthesist.

Er zijn schijnbaar twee vormen van awareness. In het ene geval is de patiënt zo wakker dat hij weet wat er aan de hand is. Hij weet waar hij is, voelt wat er met hem gebeurt en weet ook waarom hij de artsen wel hoort maar niet kan waarschuwen. In het andere geval is de patiënt half bij bewustzijn en krijgt dus ook maar half mee wat er allemaal gebeurt. Daardoor komt hij zo los van de werkelijkheid, dat hij denkt dat ie gek wordt. Het blijkt dat juist deze laatste patiënten na afloop veel meer last hebben van stressstoornissen dan degenen die ondraaglijke pijn hebben geleden maar wel een heel helder beeld hadden van de werkelijkheid.

Voor de zus is dat een teken dat haar broer misschien toch gelijk heeft: iemand is er meer bij gebaat als hij al z'n pijn echt voelt en doorleeft. Je voelt je kennelijk completer en meer in de werkelijkheid dan wanneer je je narigheid buiten je bewustzijn houdt.

Interessant. Verdoven of vluchten is een overlevingsmechanisme dat iedereen wel herkent. Je kunt pijn letterlijk verdoven met alcohol of drugs, maar ook met werk, voedsel, seks, snijden, gokken, of welke verslaving dan ook. Ik heb - mede door dit boek - bij mezelf ontdekt dat er nog een interessante tussenvorm is: het verslaafd zijn aan je eigen verhaal, je eigen pijn. Het blijven praten over en analyseren van je het-is-niet-mijn-schuld-verhaal en je was-het-verleden-maar-anders-verhaal. Waardoor je het verleden wel heel erg voelt, en vooral heel erg vasthoudt, maar waardoor je nooit je armen vrij hebt om je betere toekomst, dat nieuwe verhaal, te omarmen. En die verlammende gevangenis, die maak je zelf, daar komt geen anesthesist aan te pas.

Een mooi boek dus, met verder alle ingrediënten voor een geslaagde familie- of doktersroman: opgroeien zonder ouder, opgroeien zonder liefde, moeilijke ouder-kind relaties, liefde op de werkvloer, overleden partner, veel voelen en analyseren en vooral heel veel verdoven. Enjoy!

Reserveer in onze catalogus.

In memoriam: Levon Helm

Foto: Jay Wright (sound man w/ John Hiatt)

Gisteren overleed op 71 jarige leeftijd Levon Helm, de legendarische drummer en zanger van The Band. Begin jaren '70 was The Band van grote invloed. Als begeleidingsband van Bob Dylan uiteraard, maar zeker ook vanuit de eigen kracht.
"Levon Helm passed peacefully this afternoon. He was surrounded by family, friends and band mates and will be remembered by all he touched as a brilliant musician and a beautiful soul", zo staat te lezen op zijn website.
Helm werd in 1960 lid van The Hawks, de groep die later werd omgedoopt tot The Band en een tijdje de vaste begeleidingsband was van Bob Dylan. In 1968 maakte de groep zich los van Dylan en maakte direct de succesalbums 'Music from Big Pink' en 'The Band'. Kenmerkend was de meerstemmige zang, waarbij Helm opviel door zijn markante zuidelijke tongval. Legendarisch is uiteraard ook het afscheidsconcert 'The Last Waltz'.
Helm, een van de eerste drummers in de popmuziek die ook zongen, maakte ook enkele succesvolle soloplaten. In 2008 kreeg hij voor zijn album 'Dirt Farmer' een Grammy, en twee jaar later werd hem opnieuw een Grammy toegekend voor de opvolger 'Electric Dirt'.

De Amerikaan leed al een tijdje aan keelkanker, maar dat weerhield hem er niet van om op te treden. Ondanks zijn stemproblemen stond hij vorige maand nog enkele keren op het podium.
Het enthousiasme waarmee hij nog steeds muziek maakte, is mooi te zien op de live-dvd 'Ramble at the Ryman'. Een mooi concert, met veel collega-muzikanten.

foto: Ahron R. Foster

Onlangs was ik met enkele collega's nog bij de voorstelling van Leo Blokhuis. In de voorstelling THE BAND Music From Big Pink To The Last Waltz vertelt hij het verhaal van de band terwijl een groep topmuzikanten de muziek van The Band opnieuw tot leven brengt.
THE BAND Music From Big Pink To The Last Waltz is een avondvullende voorstelling vol muziek en vertellingen. De tijdloze composities van Robbie Robertson en zijn bandmaatjes Rick Danko, Levon Helm, Garth Hudson en Richard Manuel worden meesterlijk vertolkt door de band. Blokhuis verzorgt de vertellingen uit de Amerikaanse geschiedenis, verhalen vol persoonlijk drama van de leden van The Band en enthousiaste muzieklessen.
Er staan geen voorstellingen meer gepland, maar wie weet.... Het is in ieder geval een fantastisch mooie manier om na te genieten van prachtige muziek of om kennis te maken met een stukje muziekgeschiedenis:
Ter ere van Levon Helm...


Reserveer 'Ramble At The Ryman' in onze catalogus

Garden State

Misschien ken je Zach Braff van de komische ziekenhuisserie "Scrubs", maar dat hij meer kan blijkt uit zijn regiedebuut met de film Garden State waarin hij zelf de hoofdrol speelt. Garden State is een bitterzoet relatiedrama met een subtiele humor die in 2004 een bescheiden filmhuis hit was.

Zach Braff speelt de mislukte acteur Andrew Largeman die na negen jaar afwezigheid terugkeert naar zijn geboortestadje voor zijn moeders begrafenis. Al die jaren heeft hij zware medicatie geslikt die zijn vader (een psychiater) hem heeft voorgeschreven om een jeugdtrauma te verwerken. Hij komt al zijn oude vrienden tegen en ontmoet de levenslustige en epileptische Sam, een leuke rol van Natalie Portman. Hij besluit te stoppen met zijn medicatie waardoor de werkelijkheid ineens een stuk harder binnenkomt. 

Het klinkt misschien als een deprimerende antidrugs film maar dat is het absoluut niet. Het is een grappige, charmante film, met kleurrijke karakters en leuke dialogen. Garden State is een soort "coming of age movie" waarin een jongen kies voor het echte leven ook al weet hij dat het niet zal meevallen.



Reserveer Garden State in onze catalogus