BERFLOBEEK
Nog nauwelijks een beek, voelt dit water zich
zo ongedwongen in de vrije natuur, het gebied
buiten stadse staketsels, opgewekt geruis dat
aan een bosrand ontspringt, langs grootse essen
huppelt, spelenderwijs bij struikgewas, van daar
naar de bomen verderop, kronkelend van levenslust
de kreek die, eenmaal tussen huizen beland, o wereld-
vreemde aanplant, onafwendbaar wordt herleid tot
recht en haaks, groen uitgeslagen oevers van beton,
waar de stroom weinig meer rest dan stilstand en stank.
----------------------------------------------------------------------------------
DRIENERBEEK
Wat herinnert nog aan dit eenvoudig
water als ondergronds het verder gaat,
buiten beeld? Kunst en andere werken
duiden op diepere stromen: een staande
golf, sierlijk in een hellend maaiveld
weggezakt, lijkt eeuwig leeg te lopen,
azuurblauwe rimpelingen in een dreef,
vastgeklonken tussen klinkers, een brug-
leuning waaronder de kreek, opgedoken
na een heel stuk spoorloos, weer verdwijnt.
----------------------------------------------------------------------------------
ELSBEEK
Geen mooier voorbeeld van aangelegde natuur
dan het volgende: hoe de loop van dit water, ooit
verzonken, aan de oppervlakte werd gebracht,
zoals vroeger, maar in de vorm van een verse
bedding waar geen vis zich al waagde, geen golf
te gronde ging, een vreemde groeve, openlijk
slingerend door de serene ruimte van een grasveld,
een gaarde met stille bomen, en verder nog, een lege
beek die lag te wachten op de vervulling van eeuwig
stromen,- alsof het daarna nooit anders was geweest.
John Heymans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten