De moed van imperfectie

Dit wordt een wat persoonlijk verhaal, maar dat kan ook bijna niet anders met dit boek. Ik kwam het toevallig vorige week tegen, toen ik op het laatste moment besloot nog snel even een grapje te zoeken voor iemand die afscheid nam. Ik kwam thuis met een tas vol grapjes en weggevertjes, waaronder De moed van imperfectie van Brené Brown. Kadootje voor mezelf. Dat bleek een schot in de roos. Ik ben dankbaar voor de ingeving om toen in m'n Amélie-modus te stappen.
(= wegwijzer 4!)

De ondertitel van dit boek luidt: laat gaan wie je denkt te moeten zijn. Hoe herkenbaar is dat. Voor mensen zoals ik dan. Loslaten van m'n oordelen is wel een thema in mijn leven namelijk. Perfect zijn ook, niet te verwarren met 'goed presteren'. En laat ik nu net weer op een soort tweesprong staan. Of terug naar de (doe-dan-ook-gewoon-dit)-lijstjes die - eenmaal met goed gevolg afgewerkt - m'n leven (en mij als persoon) waardevol zullen maken. Of echt alles loslaten, niet alleen het leven volgens zo'n lijstje, maar ook het hebben van een oordeel over wat er op dat lijstje staat en wie je als persoon bent als je wel of niet aan die dingen voldoet. En ja, het is net zo vermoeiend om zo leven als dat het is om dit te lezen.

Brené Brown is onderzoeker/verhalenverteller ("Misschien zijn verhalen wel gewoon data met een ziel"). Ze heeft duizenden mensen geïnterviewd voor haar wetenschappelijke onderzoek naar schaamte en kwetsbaarheid. Dat leidde in de eerste plaats tot een persoonlijke inzinking spiritueel ontwaken, toen ze zag wat de resultaten haar vertelden en ze de conclusies trok over haar eigen leven en leefwijze. Vervolgens kwamen er drie boeken, twee TEDtalks en vele optredens om te vertellen over haar ontdekkingen. En dat is het verhaal van moed, compassie en verbondenheid als een geschenk van imperfectie. Van het verschil tussen schuld (wat ik deed was slecht) en schaamte (ik ben slecht). En van de dodelijke impact die schaamte heeft op ons hele Zijn. En geloof me, al m'n lijstjes komen voorbij. Perfectionisme als verslaving om angst en schaamte te verdoven. En bedankt.

Gelukkig schrijft Brené het allemaal heel luchtig op. Heel persoonlijk ook. Waarmee ze laat zien de kracht van kwetsbaarheid al behoorlijk onder de knie te hebben. Het voert te ver om alle wijsheden en eye-openers hier te behandelen. Maar kijk gerust een hier en hier voor wat inspiratie, of lees ook het vervolg: De kracht van kwetsbaarheid. Zeker als je je wat ongemakkelijk bent gaan voelen bij het lezen van dit blog ;-)

Deze ontdekking laat mij alleen wel achter met een nieuw probleem. Ze beschrijft haar bevindingen om 'bezield' te leven in tien Wegwijzers, allemaal even raak. Maar ja, dat levert me wel weer een nieuw lijstje op, dat me het gevoel kan geven dat ik niet goed genoeg ben als het me niet lukt om volgens die wegwijzers te leven. Ik moet dus nog wel een beetje aan m'n 'hoe' werken en niet alleen aan m'n 'wat'. Dat lijkt me een mooi thema voor deze zomer.

TEDtalk 2011 als inleiding op De Moed van imperfectie.



Reserveer in onze catalogus.