maandag 23 maart 2020

Zeven minuten na middernacht

Dat ik zo'n 'tante' ben die alle kinderen om me heen boeken cadeau geef, heb ik volgens mij hier al wel eens vermeld. Dat die voorzichtige opvoeding hier en daar echt z'n vruchten heeft afgeworpen, weet ik zelf ook pas sinds kort. Toen de eerstgeborene - inmiddels stagiair in een uitgeverij - me voor mijn verjaardag nu eens háár favoriete jeugdboek cadeau gaf, smolt m'n hart bijna nog meer dan toen ze voor het eerst in m'n armen lag. Blijkt het ook nog een wonderschoon boek van Patrick Ness te zijn: Zeven minuten na middernacht.



De auteur Siobhan Dowd had een idee voor een kinderboek. Helaas overleed ze aan kanker voordat ze het verhaal zelf kon schrijven. Omdat ze dat voorvoelde gaf ze haar idee aan Patrick Ness, met het verzoek er zijn beste versie van te maken. Met behoud van zijn eigen stijl heeft hij er toch een soort gezamenlijk verhaal van gemaakt. Een verhaal voor jong en oud, over verlies en loslaten. En met de prachtige en krachtige zwart-wit illustraties van Jim Kay is het echt een kunstwerk geworden.


Een ode aan 'het verhaal'
Conor O'Malley woont alleen met z'n moeder, kan niet al te best opschieten met z'n oma, mist z'n vader die met z'n nieuwe gezin in Amerika woont en hij wordt gepest op school. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is z'n moeder ook nog eens terminaal ziek. Conor is eenzaam, en Conor is boos. Dan verschijnt er ineens een monster. Klokslag 0:07 uur. Telkens weer. De enorme taxusboom achter zijn huis komt tot leven, om hem drie verhalen te vertellen. Om hem zijn eigen verhaal te laten vertellen, dat zo aan hem vreet dat het monster er voor wakker is geworden. Het monster helpt Conor uiteindelijk om zijn grootste angst onder ogen te zien en de waarheid te spreken. Wat soms het moedigste is dat je kunt doen.

Voor een jeugdboek werkt het alle emoties echt heel diep uit. De eenzaamheid, de wanhoop, het niet gezien worden, de boosheid, de angst, alles is voelbaar. Je wilt Conor het liefst tegen je aandrukken en spitst je oren als het monster spreekt. Niemand moet op die leeftijd zoveel voor de kiezen krijgen. En toch voel je ook dat er hoop is. En wijsheid. Om te kunnen loslaten en om op te staan na die diepe, zware val. Dat maakt het ook zeker een boek van troost.

Het monster verfilmd
In 2016 is het boek fantastisch verfilmd door regisseur J.A. Bayona in A Monster Calls. Lewis MacDougall speelt een mooie kwetsbare Conor en de sonore stem van Liam Neeson als het monster gaat door merg en been. Ik was echt positief verrast over hoe de film en het boek naadloos over elkaar vallen en dezelfde wereld van emoties oproepen.

Gelukkig voor jou - in deze tijd van verplicht samenzijn - is het boek ook beschikbaar als e-book. En de film, die staat gewoon op Netflix. Een mooi cadeau dus om voor te lezen aan je kinderen of om samen op de bank te bekijken.


Download het e-book uit de online bibliotheek
Reserveer het boek in onze catalogus.
Reserveer de film A Monster Calls in onze catalogus.

Geen opmerkingen: