Seven Samurai van Akira Kurosawa

Wauw, net weer Seven Samurai van Akira Kurosawa gekeken. Ik had de film lang geleden al een keer gezien en dat maakte toen ook al indruk. Oké, je moet er wel even voor gaan zitten want het duurt 3,5 uur, maar dan heb je ook wat! Handig en grappig vond ik de ingebouwde break: halverwege de film gaat het scherm een kwartier lang op zwart met alleen een Japans symbool wat vermoedelijk "pauze" betekent. Seven Samurai is ruim vijftig jaar geleden gemaakt (1954) maar staat nog steeds als een huis: het is ondertussen een echte klassieker geworden (op plaats dertien in de top 250 van de Internet Movie Database)

Het verhaal speelt zich af in het feodale, 16e-eeuwse Japan, dat wordt geteisterd door oorlogen en rondtrekkende bendes. De film begint als één van die bendes een dorp aandoet en besluit terug te komen om het te plunderen als er geoogst is. Een dorpeling hoort hun plannen en in hun wanhoop gaat een groepje op zoek naar werkeloze samoerai, die hun dorp willen verdedigen in ruil voor voedsel. Na veel moeite vinden ze een oudere, moegestreden samoerai, die sympathie opvat voor de weerloze boeren en op hun verzoek ingaat. Hij rekruteert vijf andere samoerai en eentje meldt zich zelf aan: de onbehouwen Kikuchiyo. De zeven zijn ervaren vechters maar weten dat ze tegen een enorme overmacht komen ten staan.         

In Seven Samurai worden de verschillende karakters schitterend uitgewerkt en krijg je inzicht in de Japanse maatschappij van die tijd. Maar boven alles is Seven Samurai een fantastische actiefilm en de eerste in zijn soort!




Reserveer Seven Samurai in onze catalogus.

Kate Atkinson: Privédetective Jackson Brodie

Het is juni en dus nog steeds de Maand van het Spannende Boek! Vandaar mijn keus voor Kate Atkinson met haar serie over privédetective Jackson Brodie. Kate Atkinson heeft als literair schrijfster in Groot Brittannië al haar sporen verdiend: met haar eerste roman Achter de Schermen won ze in 1995 de prestigieuze Whitbread Book of the Year Award.

In 2004 schreef ze haar eerste Jackson Brodie boek Oude Zaken. Jackson Brodie is een privédetective in Edinburgh, Schotland. Als voormalig militair en politieman verdient hij nu zijn geld met onderzoek naar ontrouwe echtgenoten en het vinden van vermiste katten. Ondanks zijn ruige uiterlijk is hij een beetje een softie en heeft hij de neiging om de zwakken in de samenleving te hulp te komen.

De "literaire thriller" is een beetje een vage kwalificatie maar ik vind het op de Jackson Brodie boeken zeker van toepassing. Karakters worden goed uitgewerkt, verhaallijnen komen prachtig bij elkaar en de personages zijn levensecht. Verder is Atkinson niet vies van een beetje maatschappijkritiek en er zit ook nog de nodige humor in. Van de Jackson Brodie serie zijn nu 4 boeken verschenen: je kunt ze wel apart lezen maar het beste is om het toch in volgorde te doen. Beginnen dus met Oude Zaken, dan Een Goede Daad, Wachten op Goed Nieuws en tenslotte Vanochtend Vroeg Vertrokken.

De BBC heeft de eerste 3 boeken nu verfilmd met acteur Jason Isaacs in de hoofdrol (zie foto). Als je zoiets hebt van "waar ken ik die man toch van?": hij speelt de rol van Lucius Malfidus in de Harry Potter films. De serie is onder de naam "Case Histories" net uitgezonden op de BBC en het is briljant gedaan. Die gaan ze in Nederland ook nog wel uitzenden. Grappig detail: Jason Isaacs heeft, voordat er sprake was van deze rol, de Engelse luisterboeken van Jackson Brodie ingesproken. Ook grappig: Jackson Brodie heeft zijn eigen twitteraccount. Volg de overpeinzingen van deze sympathieke privédetective: ik ben al een fan!

Reserveer Oude Zaken, Een Goede Daad, Wachten op Goed Nieuws en Vanochtend Vroeg Vertrokken in onze catalogus.

Pretpark Nederland

Nederlanders doen vreemde dingen in hun vrije tijd! Dat is de conclusie van het kijken van Pretpark Nederland van Michiel van Erp. Deze documentairefilm geeft een vermakelijk, verbazende en ontroerende kijk op hoe Nederlanders hun dagje uit invullen.

Van gezellig een dagje homo's kijken op de Gay Pride, een potje knokken met Orks op de Elf Fantasy Fair tot de jacht op aanbiedingen op de Libelle Zomerweek. De verbindende factor in de film is een touringcar met rondreizende Chinezen aan wie de gids uitleg geeft wat die rare Nederlanders allemaal aan het doen zijn.

Je krijgt in de film ook een kijkje achter de schermen van de Nederlandse vermaakindustrie. Zoals de hele organisatie van het Chocoladefestival in Zutphen of de verkoopacties in het outlet-winkelcentrum Batavia Stad. Michiel van Erp heeft een perfect keuze gemaakt in de soms wat knullige personen die hij in de film volgt. Het zijn mannen die hun werk uiterst serieus nemen maar tegelijkertijd heeft dat werk enorm lullige aspecten. In het begin moest ik vooral erg om ze lachen maar je krijgt ook respect voor de inzet en passie waarmee ze hun werk doen. Probeer maar eens de juiste kleur Renault Clio voor je actie te regelen of kinderen weg te houden bij een echt chocoladebed. Pretpark Nederland moet je gezien hebben!



Reserveer in onze catalogus

Het Kraaienpad: Iain Banks

"Het was de dag dat mijn grootmoeder ontplofte.": met deze bizarre zin begint Het Kraaienpad van Iain Banks. Het verhaal speelt zich af in Schotland waar student Prentice McHoan na lange afwezigheid terugkeert naar zijn enigszins geschifte familie.

Prentice zit niet lekker in zijn vel en worstelt met alledaagse zaken zoals de dood, liefde, sex, drank, God en drugs. Maar ondanks zijn eigen problemen raakt hij langzaam steeds meer intrigeert door enkele dramatische gebeurtenissen uit het verleden van de McHoan familie. Vooral de plotselinge verdwijning van zijn lievelingsoom Rory houdt hem bezig. Rory was een succesvolle schrijver en als Prentice een oude doos met manuscripten en diskettes van hem in handen krijgt komt hij langzaam steeds dichterbij de waarheid.

Het Kraaienpad is naast een spannend ook een mooi en met humor geschreven boek met rake en soms ontroerende karakterstudies van de verschillende familieleden en hun onderlinge complexe relaties. Het Kraaienpad is in 1996 door BBC bewerkt tot een zeer populaire miniserie "The Crow Road" die in Nederland helaas slecht te krijgen is. Ik heb mijn DVD vorig jaar in Engeland gekocht: kun je eraan komen dan zeker doen: het is een briljante serie!

Reserveer in onze catalogus

Alle dagen schuld: praktijkverhalen over armoede

Bieblog Hengelo blogt Curves Voedselactie.

Armoede in Almelo: zo had Alle dagen schuld ook kunnen heten. Want daar speelt het boek zich af. Maar het was een voor groot deel toeval dat journalist Mirjam Pool daar terecht kwam. Almelo is in het boek meer een decor: de verhalen spelen zich in variaties op talloze andere plaatsen in Nederland af.

Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) hadden in 2009 in Nederland 531.000 huishoudens een groot risico op armoede en dan heb je het over 1.090.000 personen. Ruim 1 miljoen mensen: ik vind dat schokkend veel. In het Armoedesignalement 2010 ziet het SCP verder dat in 2009 de armoede in Nederland is gestegen, dat arme mensen aangeven vaak betalingsachterstanden hebben en zich regelmatig geen warme maaltijd of nieuwe kleren kunnen veroorloven en dat het percentage arme kinderen sinds lange tijd weer is gestegen.

Dit soort onthutsende cijfers was voor Mirjam Pool aanleiding om zich verder in armoede te verdiepen. Wie zijn die mensen achter de cijfers? In Alle dagen schuld gaat zij op bezoek en in gesprek met degenen die het niet redden in onze zogenaamde welvaartmaatschappij. Zoals de twintigers Dennis en Chantal bij wie alles een puinhoop is: hun huishouden, de opvoeding van hun 3 kinderen, hun financiën. Ze dreigen onder te gaan aan hun schulden en werken zich met impulsieve acties steeds verder in de nesten. Ze praat ook met professionele hulpverleners en vrijwilligers die soms ook geen uitweg lijken te weten. Veel bewondering heb ik voor Nolda Schepers van Stichting Boodschappenmand die concrete hulp geeft aan mensen die het echt nodig hebben.

Alle dagen schuld confronteert je met de dagelijkse praktijk van leven in armoede.

Reserveer in onze catalogus

Bieblog Hengelo blogt Curves Voedselactie

Bibliotheek Hengelo steunt de Curves Voedselactie. De actie is eenvoudig van opzet: de hele maand april kunnen mensen daar boodschappen inleveren. Vorig jaar is zo wereldwijd door de Curves vestigingen 3,1 miljoen kilo voedsel verzameld! Alle boodschappen die in Hengelo worden ingezameld gaan naar de Voedselbank Midden Twente, die heel blij is met dit initiatief. Zij ondersteunen wekelijks bijna 300 gezinnen met voedselpakketten in Hengelo en Borne.

Belangrijk werk dus doe ook mee! Er is een leuke maandkalender gemaakt om zo te stimuleren om veel verschillende producten in te zamelen. Die kalender vindt je hier, en hier zie je het overzicht van het voedsel van de dag. Print ‘m uit en plak ‘m op de koelkast! Laat weten wat je doet en waar Curves de verzameling kan ophalen of breng dit bij Curves Hengelo Noord of Zuid. Curves Hengelo Noord, Berlijnstraat 14, wijk Roershoek/Slangenbeek, 074-2770005 of Curves Hengelo Zuid, Tuindorpstraat 61, Creatieve Fabriek B04, 074-8001900. Tussen 12:00 en 16:00 uur zijn de vestigingen gesloten.

Bibliotheek Hengelo draagt graag een steentje bij aan deze actie: zo gaan van onze recent afgeschreven boeken zo'n 300 mooie exemplaren als schenking naar de Voedselbank. Onze directeur Marion Mertens benadrukt het belang van lezen voor iedereen: "lezen moet altijd bereikbaar blijven, want wie leest ontwikkelt zich en dat moet voor ieder mens binnen de mogelijkheden liggen". Bij de opening van de actie overhandigde ze een symbolische boodschappentas met boeken als "geestelijk voedsel" aan Curves. Lees meer over de actie op onze website.

Als Bieblog Hengelo kunnen we natuurlijk niet achterblijven! Deze maand schrijven de redacteuren elk een speciale blog waarbij ze zich door deze actie laten inspireren. 

The Story of Stuff

Oef, ik heb het uit. The Story of Stuff is een fascinerend maar tegelijkertijd ook een confronterend boek. De ondertitel zegt genoeg: hoe onze obsessie met spullen de planeet, onze samenleving en onze gezondheid uitput - en een visie voor verandering. En tja, ik gebruik natuurlijk ook plenty spullen...

Schrijfster Annie Leonard is milieukundige en o.a. werkzaam voor Greenpeace. Zij heeft over de hele wereld onderzoek gedaan naar de verwerking van afval. Geleidelijk werd het haar duidelijk dat afval maar een deel van het probleem is. De complete levenscyclus van spul bestaat uit 5 onderdelen: winning, productie, distributie, consumptie en, als laatste, afval. Een groot nadeel van deze cyclus is dat het lineair is: we gooien onze spullen uiteindelijk weg. Waarom is dit een probleem? Omdat de aarde geen onuitputtelijk bron van grondstoffen is. Bomen, water, mineralen, etc. raken een keer op. En dan heb je nog de andere nadelen van het huidige systeem zoals vervuiling, gezondheidsproblemen, vernietiging van natuur, uitbuiting en oneerlijke verdeling van rijkdom.

En dat is het confronterende aan The Story of Stuff: wist jij dat het mineraal coltan dat wordt gebruikt in mobieltjes onder erbarmelijke omstandigheden wordt gewonnen in Kongo? Dat een gouden ring 10 ton aan restafval oplevert dat is vergiftigd met cyanide. Dat het 133 liter water kost om een kopje koffie te produceren? Ik niet. Als je wat verder kijkt heeft alles wat je koopt een verhaal en soms niet zo'n prettig verhaal. Mooi voorbeeld van hoe je meer te weten kunt komen over spullen is de Goodguide. Op deze Amerikaanse site worden 95.000 spullen beoordeeld op gezondheid, milieueffecten en sociale impact. Dit zouden ze in Nederland ook moeten doen.

Annie Leonard is geen doorgeslagen activist: ze is in principe niet tegen spullen. Maar met een goedgeschreven en gedocumenteerd verhaal maakt ze duidelijk waarom onze huidige manier van omgaan met spullen niet meer kan. Ze geeft ook voorbeelden van veelbelovende en hoopvolle ontwikkelingen en haar visie hoe we verder moeten.

The Story of Stuff is ook als briljant internetfilmpje zeer populair: het was er zelfs eerder dan het boek dat wat dieper op de materie ingaat. Dus eerst The Story of Stuff filmpje kijken (je kunt het in het Nederlands ondertitelen) en daarna het boek lezen!

Reserveer in onze catalogus

Pimp je brein: 92 tips om slimmer te worden

Je wordt slim geboren en als je pech hebt ga je wat minder snugger door het leven. Zo eenvoudig is het volgens Thijs Hannaart nou ook weer niet. In zijn boekje Pimp je brein legt hij uit dat een genetische aanleg natuurlijk niet te verwaarlozen is. Maar tegelijkertijd is de invloed van je omgeving op je mentale prestaties groter dan je denkt. Alles wat je doet, drinkt, ziet, eet, voelt en ruikt kan er voor zorgen dat je slimmer wordt. Hannaart ploegde zich door een hele hoop wetenschappelijk onderzoek en zette zijn bevindingen op een rij.

En daar zitten opvallende zaken bij: dat je van het luisteren naar klassieke muziek slimmer wordt had ik al eens gehoord. Maar dat het alleen met muziek van Mozart werkt wist ik niet. Sterker nog: je wordt alleen slimmer van de sonate voor twee piano's in D majeur (kv448) van Mozart. Andere muziek van Mozart helpt niks en ook muziek van andere componisten heeft geen invloed op je brein. Wetenschappelijk onderzocht en er is geen verklaring voor.

In Pimp je brein staan nog veel meer opvallende voorbeelden. Slimmer wordt je van tennis kijken, kauwgom kauwen, games spelen, mediteren, vader worden, drop eten en groene thee drinken. Wat je beter niet kunt doen is roken, zwanger worden, op vakantie gaan en thuis de muren rood verven. Interessant feitje om te weten is dat Belgen echt dommer zijn dan Nederlanders (Sorry, Belgen!). De Belgen hebben een IQ van 99, Nederlanders van 107. Hiermee zijn we, samen met de Duitsers, die een ook een gemiddelde IQ van 107 hebben, de slimste Europeanen.

Als afsluiter een prachtig filmpje met op de achtergrond Mozart kv448. Goed luisteren en je wordt steeds slimmer!



Reserveer in onze catalogus

Nextopia: Micael Dahlén

Soms lees je een boek dat je zo pakt dat je er hardop uit gaat voorlezen aan huisgenoten. Nextopia van Micael Dahlén is zo'n boek! Het zit vol rake observaties, interessante onderzoeken en verbazingwekkende toekomstbeelden. Micael Dahlén is een jonge hippe Zweedse professor van nog geen veertig die geldt als een autoriteit op het gebied van consumentengedrag, creativiteit en marketing.

In Nextopia analyseert Dahlén de expectations society: de tijd waarin we leven en waar alles uitsluitend draait om de dag van morgen en waar onze toekomstverwachtingen centraal staan. Binnenkort is een synoniem van nu geworden. De hele wereld ligt voor het grijpen, geluk en succes zijn binnen handbereik, het is niet je vorige prestatie die telt, maar je volgende.

Hij gebruikt de verkiezing van Barack Obama als een voorbeeld hoe de expectations society werkt: Obama zei weinig over zijn prestaties in het verleden maar positioneerde zich als de president van de toekomst. Het lukte hem zelfs om tot de populairste president aller tijden te worden gekozen en wel 2 maanden voor de verkiezingen! Tijdens de eed aflegging hecht 83% van de Amerikaanse bevolking zijn goedkeuring aan hem maar honderd dagen later daalt dit tot een recordlaagte van 28%. Typisch expectations society gedrag: de droom, de verwachting telt het meest en is deze bereikt dan is het niet interessant meer: op naar de volgende.

Een bedrijf dat slim inspeelt op de expectations society is Apple met de lancering van de Iphone en Ipad. Ze zijn meesters in het bespelen van de verwachtingen van het publiek: eerst is het product een legendarisch gerucht (Steve Jobs doet een aankondiging), dan zorgen ze er voor dat het moeilijk te verkrijgen is (de lanceringsdatum uitstellen, mogelijk maken om vooruitbestellingen te doen) en het product er eindelijk is (met al zijn beperkingen) beloven dat het een update is verwijderd van perfectie. Briljant!

Dahlén weet met sterk argumenten en onderzoeksgegevens heel aannemelijk te maken dat onze maatschappij aan het veranderen is. Flashforwards i.p.v. flashbacks, nowcasting i.p.v. broadcasting. De enorme invloed van de sociale media op de maatschappij: de opstand in de Arabische wereld is iets wat helemaal past in zijn maatschappij visie. Kortom Nextopia is een zeer verhelderend boek en een echte aanrader! Volg ook zijn blog.

Reserveer in onze catalogus

In Parijs: Olivier van Beemen

Met de fiets op weg naar het gymnasium in Haarlem werd Olivier van Beemen altijd ingehaald door de nachttrein uit Parijs. Toeval of niet maar na een studie Frans en een minor in journalistiek is het zijn droom om correspondent in Parijs worden. Dat een correspondentschap bij de meeste kranten een erebaan is, een beloning voor jarenlange trouwe dienst, houdt hem niet tegen. En als hij net 23 jaar is krijgt hij, tot zijn eigen verbazing, het voor elkaar om in 2002 voor het Parool als correspondent in Parijs aan de slag te gaan.

In zijn boek In Parijs beschrijft hij zijn ervaringen van de eerste 7 jaren van leven en werken in de Franse hoofdstad en daarbuiten. En hij maakt wat mee: op bezoek bij rechtse nationalist Le Pen, op de fiets naar de notoir lastig te interviewen schrijver Houellebecq, naar de beruchte banlieue waar hij in elkaar wordt geslagen, etc, etc. Hij vertelt ook over zijn eigen persoonlijke belevenissen zoals het zoeken naar woonruimte (dienstmeidenkamers van tien vierkant meter en huisbazinnen from hel), de kick om te fietsen in Parijs en zijn liefdesleven.

Zijn boek is aan de ene kant een amusant avonturenverhaal van een jonge, razende reporter. Tegelijkertijd weet hij een helder beeld te schetsen van de Franse samenleving in het début de siècle. Hij verbaast zich over het Franse systeem met problemen als een permanente hoge werkloosheid, verzet tegen hervormingen en afzakkend naar de Europese economische middenmoot. Maar er gaat ook veel goed en er is ook veel moois te melden over Frankrijk. Heb je iets met de Fransen, Frankrijk en met Parijs dan is dit een erg leuk boek!    

Reserveer in onze catalogus 

Genoeg: meer geluk met minder

Mensen zijn volgens John Naish in 'Genoeg: meer geluk met minder' geboren overlevers. Al miljoenen jaren lang hebben onze voorouders gebruik gemaakt van een briljante overlevingsstrategie. Als ons iets beviel dan wilden we er meer van hebben: meer voedsel, meer status, meer informatie en meer dingen. En daarmee overleefden we hongersnoden, ziekten en rampen. En het is ons zo goed gelukt dat we ondertussen met 7 miljard (!) mensen op aarde zijn.

Maar deze succesvolle strategie begint in onze moderne maatschappij een beetje tegen ons te werken. Neem bijvoorbeeld eten: voor onze mensachtige voorouders was voldoende eten vinden een lastige en gevaarlijk taak. Het probleem is dat voedsel nu overal gemakkelijk en goedkoop te krijgen is en daar kunnen veel mensen niet goed mee omgaan: een kwart van de Europese, Noord-Amerikaanse en Australische volwassenen is obees, een derde heeft last van overgewicht. Er zijn nu meer overvoede dan ondervoede mensen op de wereld.

Een ander voorbeeld is spullen. Er zijn verschillende psychologische mechanisme in onze hersenen waardoor we graag zoveel mogelijk spullen willen hebben. Dingen verzamelen is een eeuwenoude menselijke gewoonte. Het heeft te maken met status (een rode Ferrari!), je willen identificeren met beroemdheden en als je iets koopt komt er dopamine vrij wat weer een lekker gevoel geeft (en weer de oorzaak is van koopverslaving).

John Naish analyseert in zijn boek nog een paar genoeg items: genoeg informatie, genoeg werk, genoeg keuzes, genoeg geluk en genoeg groei. Hij brengt zijn verhaal met humor en interessante voorbeelden en hij geeft ook praktische adviezen hoe we ons leven kunnen beteren. Want de boodschap is dat we meer moeten inzien dat we genoeg hebben. We leven in overvloed, maar zijn niet in staat dat te waarderen. Niet verkeerd om even bij stil te staan, toch? Mocht je geen genoeg van genoeg krijgen kijk dan ook eens op http://www.genoeg.nl/.

Reserveer in onze catalogus

Elegant als een egel

In het boek Elegant als een egel van Muriel Barbery is Renée de conciërge van een luxe appartementengebouw op de linker Seine oever van Parijs. Naar buiten toe speelt ze de stereotype rol van chagrijnige, slonzige en dommige conciërge. Maar Renée heeft een geheim: achter haar ongecultiveerde façade schuilt een zeer intelligente en belezen vrouw die meer weet over cultuur dan de snobistische en rijke bewoners in hun dure appartementen.  

Enkele verdiepingen hoger in het gebouw woont de 12 jaar oude Paloma. Zij is een hyperintelligent meisje met een zeer sombere kijk op de samenleving: "ze denken de sterren na te jagen, maar eindigen als vissen in een kom". Zij heeft geen zin in een voorspelbare burgerlijke toekomst en is van plan om op haar dertiende verjaardag op een spectaculaire manier zelfmoord te plegen. In de laatste maanden voor haar einde wil ze nog wel checken of het leven misschien toch nog de moeite waard is.

De komst van een nieuwe bewoner, de oude Japanner Ozu, heeft grote invloed op zowel het leven van Renée als van Paloma.

In het boek komen afwisselen Renée en Paloma aan het woord en het verhaal is een leuke mix van humor en diepzinnigheid. Elegant als een egel was een groot succes: er werden wereldwijd 2,5 miljoen exemplaren van verkocht. In 2009 is het boek verfilmd met titel Le Hérisson ("de Egel" in het Frans).



Reserveer in onze catalogus het boek
Reserveer in onze catalogus de film

De levende have

"Dieren leven minder en minder in de context van de natuur, meer en meer in de context van onze maatschappij". Als je er over nadenkt zie je hoe waar deze opmerking van Koos van Zomeren is en zeker waar voor Nederland. In zijn boek De levende have is het thema kort samengevat: hoe dieren leven in een land vol mensen. Het is een bundeling van 104 bijdragen die hij in de periode 2001- 2003 schreef voor NRC Handelsblad.

Elk stukje begint meestal met een ontmoeting met mensen die iets met dieren te maken hebben. En dat kun je heel ruim interpreteren: het echtpaar in de achterhoek dat voor 60.000 gulden een kikkerpoel laat graven, de PR functionaris van een slachterij, de milieubewuste boer die in de clinch ligt met de overheid, een medewerker van Eekhoornopvang Nederland en nog veel, veel meer.

Er zitten ontroerende verhalen tussen zoals de man die een kip die uit de berm van de snelweg meeneemt. Het is waarschijnlijk een legbatterijkip op weg naar het slachthuis is ontsnapt uit een vrachtwagen. De kip is er slecht aan toe en wordt in een doos in het schuurtje gezet om rustig dood te gaan. Maar de kip knapt op, krijgt weer veren en zijn bijnaam is nu "de dikke kip"!

De levende have geeft een goed beeld van hoe het ervoor staat met de dieren in Nederland en dan ook álle dieren. Achterin zit een register op diersoort en dat gaat van de kip, het varken en de koe naar vleermuizen, de kerkuil en de kanoet. Over het algemeen wordt je er niet echt vrolijk van hoe we met dieren omgaan maar Koos van Zomeren blijft behoorlijk objectief. Als afsluiting nog een mooi citaat: "dieren zijn rechteloos, dieren zijn machteloos en dáárom moeten we goed voor ze zijn". En zo is het.

Aanvragen met zoek en boek

Grote verwachtingen: opgroeien in de letteren

Bepaalde plekken in de bibliotheek zijn een soort Bermuda Driehoek voor boeken: ze gaan daar de kast in en worden daarna nooit meer gezien. Een voorbeeld van zo'n sinistere plek is SISO 828.3 met trefwoord "Letterkunde; Gidsen". Toch zijn daar pareltjes van boeken te vinden!

Zoals bijvoorbeeld Grote verwachtingen: opgroeien in de letteren in 25 schema's. Pieter Steinz (recensent en chef boeken van NRC handelsblad) heeft 25 literaire klassiekers geselecteerd over kinderen, pubers, adolescenten en kwajongens uit de hele wereldliteratuur van de afgelopen 250 jaar. Bij de selectie viel hem op dat opgroeien in de literatuur over het algemeen geen pretje is! Het is vaak kommer en kwel en er zijn maar een paar kinderen en pubers die er goed van af komen: Pippi Langkous, Woutertje Pieterse en misschien Kees de Jongen. Over het algemeen zijn de helden sader and wiser wanneer ze verder gaan met leven als volwassene.

Grote verwachtingen is erg leuk en leesbaar vorm gegeven: elk boek wordt eerst kort en aanstekelijk ingeleid en daarna ingebed in de helder vormgegeven "boekwebben". Een boekweb is een schema waarin behalve de boeken van auteur en zijn of haar literaire invloeden ook leestips worden gegeven onder het motto "Wat te lezen na...?".

Het deed mij goed te ontdekken dat wij in deze biebblog al een aantal van deze klassiekers hebben besproken: Karakter, Oeroeg, Joe Speedboot en Extreem luid & ongelooflijk dichtbij. Dat is toch wel een blijk van de kwaliteit van deze blog mensen ;-)

Reserveer Grote verwachtingen in onze catalogus

My boy Jack

Rudyard Kipling (1865-1936) was in het begin van de twintigste eeuw een gevierd schrijver en dichter. In 1907 ontving hij als eerste Brit de nobelprijs van de literatuur. Kipling is tegenwoordig nog vooral bekend van de The Jungle Book over het jongetje Mowgli dat door wilde dieren wordt opgevoed.

Ik heb nooit wat gelezen van Kipling maar op vakantie in England heb ik zijn landhuis Batesman bezocht in East Sussex. Batesman is een prachtig 17e eeuws landgoed nu in bezit van the National Trust. Het interieur en de tuin is nog helemaal uit de tijd dat Kipling er woonde: zelfs zijn Rolls-Royce staat nog in de garage. 

Vorige week kwam ik toevallig de film My boy Jack tegen. Het gaat over Kiplings enige zoon en is opgenomen op Batesman: dat kon ik dus niet laten liggen! Het is een indrukwekkende film met Daniel Radcliffe (Harry Potter) in de rol van John Kipling. John (bijnaam Jack) is 17 jaar als in 1914 de oorlog uitbreekt met Duitsland. Jack is vastbesloten om zich als vrijwilliger aan te sluiten bij het leger maar wordt vanwege zijn slechte ogen afgekeurd. Zijn vader gebruik al zijn invloed en het lukt hem om Jack bij de Irish Gards te krijgen. Jack vertrekt naar Frankrijk om daar in de loopgraven te vechten. Een paar dagen na zijn 18e verjaardag raakt Jack vermist tijdens de slag bij Loos. De pijn en het leed van de familie en het enorme schuldgevoel van Kipling wordt in de film goed weergegeven. Ook is het contrast tussen de idyllische wereld van Batesman en de verschrikking van de loopgravenoorlog indrukwekkend. Het is geen vrolijke film maar wel goed!



Reserveer My boy Jack in onze catalogus  

District 9

Ik had District 9 altijd nog op mijn lijstje staan en afgelopen weekend de DVD gekeken: heftige film! Deze sciencefictionfilm is gedeeltelijk gemonteerd als "mockumentary" (een soort fake documentaire stijl) waardoor het bizarre verhaal een hoog realiteitsgehalte krijgt

Even kort het verhaal: een ruimteschip strand op aarde net boven Johannesburg. De aliens zijn vervuild en uitgehongerd en worden uit humanitaire redenen in een opvangkamp (District 9) geplaatst net buiten de sloppenwijken van Johannesburg. Al gauw ontstaat er in het kamp criminaliteit en onrust en komt er bewaking en een hek omheen. De aliens, door de mensen algauw denigrerend "Shrimps" (garnalen) genoemd, gaan leven als zwervers en raken verslaafd aan kattenvoer. Nigeriaanse bendes buiten dit uit en ruilen kattenvoer voor de geavanceerde wapens van de aliens. Deze wapens werken alleen als ze worden gebruikt door een garnaal.

De antiheld is Wikus van de Werwe: hij is in dienst van het commerciële bedrijf MNU dat belast is met de bewaking van de wezens. Wikus is een niet al te snuggere employee die is opgeklommen in MNU dankzij het feit dat hij de schoonzoon van de baas is. Hij zit boordevol vooroordelen over de "Shrimps" en voert het apartheidsbeleid van MNU met plezier uit. Maar tijdens een bezoek aan het kamp raakt hij besmet en begint langzaam genetisch te veranderen in een alien. Daardoor wordt hij waardevol voor zowel MNU en de Nigerianen want hij kan nu de wapens van de aliens gebruiken. Wikus wordt door iedereen opgejaagd en duikt onder in District 9.

De film was wereldwijd een groot succes en ook in Zuid-Afrika werd het apartheid thema van de film goed ontvangen. In Nigeria waren ze wat minder blij met de rol van Nigeranen als criminelen in de film. De special effects zijn fantastisch en dat is met Peter Jackson (The Lord of the Rings Trilogie) als producer ook geen wonder. Dus zoek je een spannende actiefilm met een beetje diepgang dan is District 9 een goeie keus!





Reserveer District 9 in onze catalogus
   

Een miljoen schrijvers!

In Nederland hebben 1 miljoen mensen schrijven als hobby: ik vind dat ongelofelijk veel. Ik schreef hier in 2009 ook al een keer over en deze blog is een beetje een update. Veel van deze aspirant schrijvers vinden hun weg naar Schrijven Online, een community met informatie, nieuws, workshops en schrijfwedstrijden. Schrijven Online organiseert ook de jaarlijkse Week van het Schrijven, geeft het tijdschrift Schrijven uit en, samen met uitgeverij Augustus, de Schrijfbibliotheek: een serieboeken rond creatief schrijven.

Werk gepubliceerd krijgen is berucht moeilijk: bij reguliere uitgevers maak je weinig kans. Dus op zoek naar alternatieven! Zoals bijvoorbeeld het online publiceren op websites als Pulpfictie.nl (voor jongeren), Korteverhalen.nl of Gedichten.nl. Wat ook kan is het werk in eigen beheer uitgeven via uitgeverijen als Gopher of Free musketiers. Nog weer een andere mogelijkheid bieden platforms als TenPages.com en Schrijversmarkt.nl waar je supporters of beleggers kunt werven voor je manuscript (crowdfunding). Bij genoeg support of verkochte boekenaandelen wordt het uitgegeven.

Stel je hebt je boek na veel moeite in eigen beheer uitgegeven dan moet het natuurlijk ook nog verkocht worden. Dat lukt vaak niet via de gewone boekhandel en een briljante oplossing is Boek'n plank! Dat is een boekhandel in Amsterdam speciaal voor in eigen beheer uitgebrachte boeken, auteurs kunnen voor 25 euro een halfjaar lang een stapel van hun boeken in de winkel leggen. Hetzelfde kan natuurlijk ook virtueel: op Schrijverspunt.nl kun je je boek gratis in de etalage zetten.

De opkomst van het E-boek biedt natuurlijk ook mogelijkheden: de eerder genoemde uitgeverij Augustus stelt het boek Mede namens mijn vrouw van Aliefka Bijlsma gratis beschikbaar als E-boek. Het is bedoelt om het boek, dat sinds juni in de "echte" boekhandel ligt, onder de aandacht te brengen en om te kijken of met dit experiment de verkoop van het fysieke boek zal toenemen. Stand na een paar uur: 1.100 papier exemplaren verkocht tegenover 1.200 gedownloade exemplaren. Ga naar de site van Aliefka Bijlsma voor de gratis download.

Ben je één van de miljoen schrijvers met de ambitie om gelezen te worden dan veel geluk en doorzettingsvermogen: je zult het nodig hebben. En als afsluiting een citaat van Simon Carmiggelt: "Het leuke van schrijven is dat je het nooit leert"

Met dank aan NBD/Biblion M3 nieuws

Marjan Berk: Zout

foto: Hester Doove

Op de Dag van de Alfabetisering was Marjan Berk op bezoek in Bibliotheek Hengelo. Wij hadden een besloten activiteit georganiseerd met NT1 en NT2 studenten van het ROC van Twente. Het was een superleuke bijeenkomst waarin Marjan (ik mag Marjan zeggen) vertelde over haar boek Een goeie truc. Dit boekje, speciaal geschreven voor volwassen met moeite met lezen met korte zinnen en gemakkelijke woorden, werd na afloop door de bibliotheek aan de deelnemers cadeau gedaan.

Maar Marjan vertelde niet alleen: we moesten ook zelf aan het werk. De opdracht was om ter plekke zelf een dagboek te beginnen: mocht in het Nederlands maar ook in de eigen taal van de deelnemers. We kregen 15 minuten om te schrijven om het daarna persoonlijk voor de groep voor te lezen. Best een heftige opdracht voor deze groep maar Marjan stelde iedereen op zijn gemak. Nou, de hele wereld kwam voorbij! China, Somalië, Polen, Canada, Libanon, Brazilië, Nederland en nog meer. En iedereen vertelde en las voor: de man uit Borne die 's morgens om 4 uur was opgestaan voor zijn krantenwijk om daarna direct door te gaan naar Nederlandse les. Of de vrouw uit Somalië die depressief werd van het Nederlandse weer: "Ik wil het winnen van het weer" zei ze.

Marjan stelde allerlei vragen: ben je getrouwd, heb je kinderen, wat voor werk doe je? Als Nederlander kreeg ik zo een kijkje in de levens van mensen waar ik weinig mee in aanraking kom. En ook respect voor de manier waarop zij in Nederland een nieuw bestaan opbouwen. Over dit thema heeft Marjan Berk een prachtig boek geschreven: Zout. Het gaat over een Turkse Sebahat die in de jaren zestig haar man, die als gastarbeider in Nederland ging werken, achterna reist. Marjan Berk beschrijft hoe Sebahat de overgang heeft ervaren van het middeleeuwse leven op het platteland, waar alleen jongens naar school mochten, naar onze westerse maatschappij waar ze eindelijk leerde leven en schrijven. Alles wordt besproken: geloof, gearrangeerde huwelijken en het leven in een afgelegen dorp. Tegelijkertijd schrijft Marjan ook over haar eigen leven en dat levert soms verrassende overeenkomsten op.

reserveer Zout in onze catalogus

Ronald Giphart: Mijn vrouw en anderen stukken

Ronald Giphart verving in 2008 regelmatig de zieke Martin Bril in zijn columns in de Volkskrant: een soort "reservebril" (grap van Giphart zelf hoor). Ik ben zelf een Volkskrantlezer en de columns van Giphart vond ik verrassend leuk. "Verrassend" omdat ik eigenlijk nog nooit iets van hem had gelezen: ik ben meer van informatieve boeken zoals mijn trouwe lezertjes wel weten. "Leuk" omdat het vaak erg herkenbaar was, zeker als hij het over zijn jeugd heeft. Geen wonder want we zijn van dezelfde generatie: we schelen maar een jaar.

Favoriete onderwerpen van Giphart zijn: voetbal, taal, zijn gezin, (trein)reizen, koken, vakantie in Normandië (altijd slecht weer), popmuziek en nog veel meer. Hilarisch is bijvoorbeeld de column "Krakend water":

"Wees blij", sms ik terug, "ik zit tegenover een ambtenaar die een appel eet."
Dat is een lichtelijke understatement: de man kraakt, smakt, maalt, snift,
lebbert, slobbert, zuigt, reutelt, prut, flupt, burpt- ik blij dat er geen
andere diersoorten in de coupé zitten, want ik schaam me voor de mensheid. Dan,
na een paar uur succulent geslurp, stopt de ambtenaar zijn op de appelmolecuul
afgekloven klokhuis eindelijk in de designbak van het eersteklasvoertuig. De
spieren in de hals ontspannen. Terug naar de symfonie van stilte. De auditieve
marteling is voorbij.

Naast humor zijn sommige columns in Mijn Vrouw en andere stukken ook onroerend zoals zijn herinneringen aan zijn overleden vader of over de tijd dat zijn jongste zoon ernstig ziek was. En ook ingrijpend: de column "Kicks voor niks" heeft mijn leven veranderd. Tegenwoordig doe ik het licht uit met mijn kin en zit ik achterstevoren op de wc!

Reserveer Mijn vrouw en andere stukken in onze catalogus

Patrick O'Brian: De Sophie

Windjammers en clippers: de machtige koninginnen van de oceanen! Als ik bij  SAIL 2010 de tall ships weer zie dan krijg ik direct weer een aanval van zeilschepen-romantiek.

Iemand die prachtig kon schrijven over dit onderwerp was Patrick O'Brian. Zijn boeken spelen zich af in de tijd van de Napoleontische oorlogen (1799-1815). Napoleon was op land onverslaanbaar maar op zee was dat een ander verhaal: daar waren de Britten de baas! Het was voor O'Brian een prachtige bron van inspiratie want wat er ook in zijn boeken gebeurt op eind krijgen de Fransen of de Spanjaarden het (meestal) op hun kop. Maar O'Brian weet dit simpele thema heel knap, bijna literair, uit te werken.

De helden van zijn boeken zijn de Engelse luitenant-ter-zee Jack Aubrey en de Catalaanse arts Stephen Maturin die in het boek De Sophie elkaar voor het eerst ontmoeten en in de serie van O'Brian een onafscheidelijk duo vormen. Ze krijgen ruzie tijdens een recital van Locatelli maar worden door gezamenlijke liefde voor muziek en filosofische overdenkingen toch vrienden. Aubrey neemt Maturin aan als scheepsarts en zo beginnen hun avonturen. De karakters en de gecompliceerde vriendschap tussen die twee wordt door O'Brian prachtig omschreven. De serie van O'Brian is spannend, heeft humor en is historisch zeer accuraat.

In 2003 werd de succesvolle film Master and Commander: far side of the world uitgebracht die is gebaseerd op één van de latere boeken van O'Brian in deze serie. Dus heb je iets met zeilschepen en ben je een van die 1.5 miljoen bezoekers van SAIL dan zou ik O'Brian eens proberen!



Reserveer in onze catalogus:
Het boek De Sophie
De DVD Master and Commander: the far side of the world