Gedichten die vrouwen aan het huilen maken

Tja, elke bloemlezing moet natuurlijk een soort thema hebben. Want hoe selecteer je verhalen of gedichten als je geen criterium hebt? Isa Hoes kan zelf tot tranen toe geroerd zijn door woorden. En kennelijk dacht ze dat er meer mensen die kwetsbaarheid wel wilden tonen. Een mooie aanleiding dus voor de bundel Gedichten die vrouwen aan het huilen maken.

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

"Toen ik vijftien jaar was sneed ik liever weekdieren of planten open dan de poëzie van De Génestet of het vers van Rosalie of Virginie Loveling waarin "een schuifken" een laatje betekent."
Zo begint de inleiding van de gedichtenverzamelbundel Domweg gelukkig, in de Dapperstraat. Nou, ik heb geen zwak voor weekdieren, maar wat betreft de poëzie is het wel ongeveer hetzelfde gesteld. Tijd dus voor een opvoedend verjaardagscadeau, dacht een vriend van mij kort geleden.

De gans en zijn broer

Treffende levensbeschouwingen en fijnzinnige humor. Dat lees ik in een recensie over het nieuwste boek van Bart Moeyaert. En ook: een kleinood van alle tijden voor alle leeftijden. Dit lijkt mij dus het perfecte boek om dit nieuwe blogjaar mee te beginnen. En dit noodzakelijke kleinood heet: De gans en zijn broer.

Jij en ik en alle andere kinderen

En dan is het aan mij om dit blogjaar af te sluiten. We hadden op deze plek al een jubileum en een wedstrijd. Er kwamen verschillende jaarlijstjes voorbij. Hoe knal je dan nog een beetje opvallend het jaar uit en in? Ik heb even geen toepasselijke nieuwjaarsfilm of een gezellig goedvoornemensboek paraat. Dus ik kies voor m'n eigen liefde. Wat mij betreft is het laatste woord van dit jaar aan de schrijver die in 2013 zelf ook een bijzonder jubileum in de agenda had staan had. En die dat samen met z'n lezers vierde door een vuistdikke bundel uit te brengen. Of, zoals recensenten schreven: een monumentaal boek.