woensdag 14 januari 2015

Viveca Sten: Vannacht ben je dood

Zo, dat is een fijne titel. Maar wie is er dood en waarom vannacht? Deze thriller van Viveca Sten speelt in Zweden, Stockholm om precies te zijn. Maar ook op de scherenkust bij Stockholm waar veel kleine eilandjes voor de kust liggen, de één meer bewoond dan de ander. En soms is zo'n eiland uitermate geschikt voor praktijken die niet voor derden bedoeld zijn. Dat hoeven niet persé duistere, of criminele praktijken te zijn. In 'Vannacht ben je dood' gaat het over het eilandje Korsö waar het elitecorps van de Zweedse marine traint. Om hier bij te kunnen horen moet je fysiek en mentaal van staal zijn en daar wordt op getraind. De scheidslijn tussen wat relevant is voor de opleiding en sadistisch prikken tot echt sadisme is dun.

 
Dat kan tot onverkwikkelijke situaties leiden. Maar je bent een eenheid voor alles en niets komt buiten de (letterlijke en figuurlijke) poorten van je eenheid. Broeders tot het eind. Totdat iemand in het verleden begint wroeten...
Nora Linde en Thomas Andreasson zijn terug in deze aangrijpende thriller over broederschap, loyaliteit en machtsmisbruik. De rol van Nora is weliswaar klein, maar geeft deze thriller wel een extra dimensie.

Het verhaal begint met de zelfmoord van de student Marcus. De moeder van Marcus gelooft echter absoluut niet in de zelfmoord. Ze dringt zo dwingend aan bij Thomas de zaak nader te onderzoeken dat hij besluit iets diepgaander te gaan zoeken. En dan blijken er toch enkele ongerijmdheden op te duiken. Als er vervolgens een klein verband wordt vermoed met een paar andere dodelijke misdrijven ontstaat er een race tegen de klok om nog meer doden te voorkomen.

Viveca Sten heeft inmiddels meerdere thrillers op haar naam staan die allemaal goed zijn ontvangen. Geen wonder, want haar verhalen zitten goed in elkaar. Ze zijn spannend, maar met een vleugje romantiek. In 'Vannacht ben je dood' volgen we drie verhaallijnen: het onderzoek via Thomas, Nora die na de scheiding van haar man haar leven weer probeert op te pakken en het dagboek van een onbekende militair in opleiding in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het is een concept wat meestal leidt tot doorlezen en dat is ook nu zo. Het boek heeft me vastgehouden tot ik het uit had.

Heerlijk zo'n boek in deze tijd van het jaar, lekker bij de kachel!

Reserveer in onze catalogus

Geen opmerkingen: