Clark was al langere tijd ziek, de wereld werd niet zo opgeschud als bij Prince en Bowie.
Maar toch.
Een beetje meer aandacht had deze troubadour toch wel verdiend.
Ik heb het nauwelijks voorbij zien komen op tv en in andere media. Liefhebbers van het genre weten dat een geweldige liedjesschrijver is heengegaan.
"De Texaan debuteerde in 1975 met Old no 1, waarop zulke prachtige liedjes staan als L.A. Freeway, She Ain’t Going Nowhere en Desperados Waiting For A Train. Vijf jaar later volgde Texas Cookin’. Er zouden nog twaalf albums volgen. Zijn laatste verscheen in 2013, My Favorite Picture Of You, waarvoor hij nog een Grammy kreeg. Clark was niet alleen een van de beste songwriters van zijn tijd, hij was ook een begenadigd gitaarbouwer en schilder. Hij is ook te zien, naast zijn beste vriend Townes van Zandt, in die prachtige documentaire Heartworn Highways. In 2006 stond hij op het Blue Highways festival in Utrecht. De invloed van Clark als componist kan eigenlijk niet worden overschat. Zonder hem had de countrywereld er heel anders uitgezien." (altcountry.nl)Guy Clark stond ook al eens in één van mijn jaarlijstjes. Ik werd vaak getroffen door de doeltreffende eenvoud van de man, die ook op latere leeftijd nog steeds prachtige muziek maakte zonder dat het ook maar een moment gedateerd aandeed.
Tip: lees ook het prachtige verhaal in het albumboek van JW Roy, 'Dry Goods & Groceries'.
He will be missed.
Guy Clark in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten