woensdag 8 oktober 2014

The Way

Santiago de Compostela….een stad in het noordwesten van Spanje die onverbrekelijk verbonden is met een eeuwenoude pelgrimsroute. De stad waar 1 van de 12 apostelen zijn rustplaats zou hebben. Daar wil ik staan met mijn fiets op het plein voor de kathedraal, met ruim 2500 km in de benen! En.. met 60 levensjaren in het lijf. Want op die dag zal ik én Santiago én de 60 bereiken!!
Ziedaar een droom, een wens. Maar voordat het zover zal zijn in 2016, loopt dochterlief deze zomer alvast 400 km van deze route.. Ze komt terug, helemaal euforisch. Een onvergetelijke ervaring, en “mam, je móet 'The Way' van Emilio Estevez gaan zien, dan weet je waar de route over gaat”.


Ik heb de film gezien en dacht direct: dit is goed voor een blog! Want het verhaal en zeker ook de beelden roepen veel in me op en sprinten regelrecht op mijn zielenroerselen af!
En hoewel de toonzetting van de meeste recensies niet direct ronduit positief zijn (er valt namelijk in filmtechnisch opzicht nog wel het een en ander op aan te merken) lijken de personages zo regelrecht uit het leven gegrepen en is het spel zo puur, dat het goede gevoel na afloop veruit overheerst. Zonder meer een feelgood-movie dus!

Zowel de vader als de zoon van regisseur Emilio Estevez hebben de tocht gelopen. En het mooie is dat deze vader de hoofdrol speelt, terwijl Emilio ook in 'The Way' zijn zoon is. De vader, een stugge, moeilijk te benaderen oogarts besluit de tocht te gaan lopen en gaandeweg vormt zich een groepje. Bij hem voegt zich Joost (‘Hello I’m Joost from Amsterdam’), een stevige Rotterdammer (gespeeld door Yorick van Wageningen)  die loopt om af te vallen (‘my wife won’t sleep with me, because she thinks I’m too fat’). Geweldig type, die onmiddellijk op de lachspieren werkt. De humor straalt van hem af. Dan komt Sarah in beeld, een kettingrokende Canadese die zich verschuilt achter peperscherpe ironie. En met Jack, een Ierse schrijver met een writer's block die uit alle macht zijn best doet om weer tot schrijven te komen, is een illuster gezelschap geboren!!
Ze hebben alle vier heel eigen motieven om deze kilometerslange route af te leggen, waarvan die van de oogarts het meest schrijnend is.
De opnames zijn werkelijk prachtig, mooie muziek en veel humor. De soms wat geforceerde scenes hier en daar zij de filmmakers vergeven!!
Gewoon mooi en levensecht!!


Tinie Knoef

Geen opmerkingen: