Grote kans dat deze er in ieder geval in voorkomt. Heerlijke stem, erg mooie pure productie en ook nog eens een gevarieerd album. De luistertip voor de komende dagen (weken?) dus!
"Rod Stewart, JJ Cale, John Martyn, zowel Peter Green als Al Green en Bob Dylan zijn namen die je bij verschillende tracks op het album te binnen schieten. Zo heeft de single Night And Day, waarmee het album opent, de lome soulgroove waarop onder anderen Al Green en Marvin Gaye begin jaren zeventig patent hadden. Overigens is Allen wel zo sympathiek om in een begeleidend schrijven bij de cd een toelichting per nummer te voegen waarin hij heel open aangeeft welke invloeden aan de totstandkoming van de hebben bijgedragen. Zo is Wait For Me volgens hem een combinatie Nick Drake en Albatross. Nu doet de gitaarsolo wel aan die vroege Fleetwood Mac-hit denken, en heeft Allen’s timbre ook wel iets weg van dat van Nick Drake, hij klinkt wel veel vrolijker en hoopvoller dan Drake, zelfs in dit nummer over gemis.
Het funky Get What’s Mine heeft inderdaad een paar Cale-achtige lickjes, maar Jon Allen legt er voldoende van zichzelf in om het verwijt van epogonisme te kunnen weerleggen. Een van de mooiste songs van het album, naast de single, is het berustende Falling Back, over de sleur en het cynisme waarin je terugvalt als (mooie) relaties eindigen."(writteninmusic)
I don’t have no cause, no reason to be brave
Ik kan eigenlijk geen echt zwakke nummers ontdekken op deze plaat. En ik blijf 'm dan ook erg frequent draaien. Jammer dat Jon Allen binnenkort maar één concert in Nederland geeft, in Amsterdam. Hij zou zeker niet misstaan in onze lokale poptempel: wie weet komt het daar nog eens van... Tot die tijd vermaken we ons nog wel even met deze fijne muziek.Everything I used to stand for is buried in a shallow graveOh, it’s such a waste, Oh, it’s such a shameTo see the fields of Eden burning down in flames
Reserveer in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten