maandag 8 november 2010

Het Paradijs van Moeyaert

Klik cover voor recensies
Ik weet, ik ben een verstokte fan, dus ik mag over hem blijven schrijven, zo gaat dat hier!

Begin dit jaar blogde ik al over die mooie Schepping van Bart Moeyaert. En over hoe hij samen met het Nederlands Blazers Ensemble, met de muziek van Haydn en met de tekeningen van Wolf Erlbruch het bekende scheppingsverhaal op een bijzondere manier opnieuw vertelt. Awel, dit sterke kwartet heeft de draad opgepakt van waar ze geëindigd waren: in het paradijs. Met een man en een vrouw.

En dat heeft weer een mooi boek en een mooie cd opgeleverd. En een prachtige voorstelling. Want er is echt maar één persoon die Moeyaerts teksten zo kan voordragen dat ze boven de inhoud uitgetild lijken te worden en dat is meneer Moeyaert zelf. En ja, ik was erbij, vorige week, in Enschede. Het was fijn.


Net zo fijn als het paradijs, in het begin. Want daar gaat het verhaal natuurlijk over, over een man en een vrouw, in een paradijs van overvloed, van altijd zomer en altijd middag, van overal kleuren, eten en heel veel dieren. Eén van de mooiste passages beschrijft die onvoorstelbare warmte van dat paradijselijke 'begin':
Boven ons hing de zon, als altijd. Hij klom 's ochtends boven de kruinen, zakte 's avonds achter de einder en hield daar dan alles aan het sudderen, en de volgende dag was er weer geen tegenhouden aan. Hij schurkte zich met z'n rug tegen de hemel aan en scheen voluit, hij scheen van goud, hij scheen, hij scheen, je zou het schitteren kunnen noemen, maar het was branden wat hij deed.

Maar ja, de schepper had gekozen voor een man en een vrouw, dus tja, dat gaat een keer schuren. Die vrouw toont na een tijdje namelijk wat tekenen van vermoeidheid, door de relatie, door het leven. Het is een vrouw van 'ik mist het één en ander'. Toen dacht ik nog heel even: maar meneer Moeyaert, wat doet u nu, is het dan allemaal ónze schuld? Gelukkig maakte het horen van zijn voordracht alles duidelijk, en de toelichting in het programmaboekje deed me glimlachen.
Eva is niet alleen de pienterste van de twee, maar ook de dapperste. Zij doet haar oogkleppen af, ziet daardoor meer, voelt meer. Zij heeft geen slang en geen appel nodig om te zien wat er ontbreekt. En zij verleidt Adam niet tot het kwade, zoals de Bijbel ons dat altijd heeft willen doen geloven, maar ze verleidt hem om de natuur zijn eigen gang te laten gaan.

Dank u wel, meneer Moeyaert.

AANVULLING: een luisterfragment tijdens Viertakt Podium van 9 november (start 25m40).




Zelf beleven? Dat kan nog vanavond in het Amsterdams Concertgebouw!

Of reserveer Het Paradijs in onze catalogus

vrijdag 5 november 2010

James Bond All In

Ik heb een zwak voor elementaire helden. Ik ben dan ook blij met het verschijnen van 'het meest complete bond-boek ter wereld' 'James Bond All In'.
Waarom?
Ik hou er gewoon van: een beetje spannend verhaal, humor, een schurk en een held, een afsluitend duel waarbij the good guy uiteraard aan het langste eind trekt. Zo hoort dat.
Je kunt natuurlijk lang discussiëren over welke bond-acteur het beste is (Sean Connery), of welke film ('From Russia With Love'), maar het is misschien nog wel leuker om te lezen over de schepper van 007, Ian Fleming, en over de merchandising die gepaard gaat met het verschijnen van een nieuwe film. Om van de parodieën nog maar te zwijgen!
Dit boek van Raymond Rombout is geweldig voer voor de liefhebbers: enthousiast geschreven, actueel en wetenswaardig. En ook leuk voor de liefhebbers is dat dit weekend een beetje Bond-getint is.
Om 20.30 op rtl5 Johnny English, een leuke parodie met Rowan Atkinson, en voor de nachtbrakers om 00.25 uur op SBS6 Dr. No, de eerste Bond-film.
Beter kan je weekend niet beginnen!
Shaken, not stirred...

Mijn favoriete parodie:


Reserveer in onze catalogus

woensdag 3 november 2010

Het lied van leven en dood

Al eerder schreef ik over een boek van Marcelo Figueras, namelijk over 'Kamtsjatka'. Daarin schreef ik over die dikke pil die me lag aan te grijnzen in de boekhandel en die we inmiddels ook in de bibliotheek hadden. Nu zit ik doorgaans niet verlegen om boeken, maar ik loop wel eens langs al die schappen in de bieb en telkens zag ik dat, mijns inziens, aantrekkelijke boek in de kast staan. Gewoon, rug aan rug, tussen al die andere boeken. Waarom staat zo'n boek dat bijna staat te schreeuwen: neem me mee, neem me mee voortdurend in de kast? Ben ik dan de enige die er de aantrekkelijkheid in ziet? Je begrijpt natuurlijk dat ik dit boek inmiddels onder mijn hoede heb genomen en, dat kan ik je ook vertellen, het voorlopig nog niet los laat.

In diezelfde tijd als 'Kamtsjatka' gaf ik een vriendin 'Het lied van leven en dood' cadeau. Het toeval wilde dat wij onze zomervakantie met onze gezinnen samen doorbrachten en deze vriendin zich op tijd en plaats stilletjes terugtrok met dit boek. Natuurlijk brandde ik van nieuwsgierigheid of ze het mooi vond. Dat ging ongeveer als volgt. Eerst merkte ik op dat ze het aan het lezen was, toen vroeg ik hoe ze het vond en kreeg ik een wat terughoudend antwoord. Ongeveer op een derde van het boek vroeg ik het nogmaals en toen kreeg ik als antwoord dat het echt een boek voor mij was. Vind ik persoonlijk een antwoord in de diplomatieke sfeer. Daarna ging het hard en kwam ze uiteindelijk nauwelijks meer los van haar boek.

En dat is precies hoe ik dit boek ervaren heb. Ik moest een beetje op gang komen, want het boek is geschreven in de derde persoon, met een zogenaamde alwetende verteller die zich op tijd en plaats ook rechtstreeks tot jou als lezer richt en die daardoor in staat is wat meer algemene beschouwingen over de lezer uit te storten. Figueras is een echte verteller, een verhalenverteller, dus vervelen doet het me niet gauw, maar het verhaal schort er soms wel door op. Maar wees gerust al deze kleine 'sprookjes' dienen altijd een doel.

Het verhaal speelt in de uithoeken van Argentinie. De dictatuur is voorbij, maar zit nog in het geheugen van de mensen gegrift. Daar in het verre Patagonië trekt een bonte stoet aan personages aan je voorbij. Geweldige karakters die je meeslepen in het verhaal van de 'reus'Teo' (hij is wel 2.25 m!) en de getraumatiseerde Pat en haar dochtertje Miranda. Je voelt, en eigenlijk weet je ook, al die bladzijden lang, dat het leven waar Pat voor gekozen heeft moeilijk vol te houden kan zijn. Een belangrijk thema in Figueras’ boek is dat de handeling van de ene altijd consequenties heeft voor de ander, hoe intens je ook probeert jezelf van de buitenwereld te isoleren, en dat je het verleden niet kunt negeren. En dan in die prachtige zinnen, fantasievol, licht, humoristisch en treurig, beklemmend en tragisch. Het is een wonder dat Figueras zoveel schoonheid weet te creëren uit zo’n duistere periode in de Argentijnse geschiedenis.

Dit boek is een echte! aanrader. En twijfel je in het begin nog... dóórlezen. Je inspanning wordt, meer dan je kunt bedenken, beloond.

Reserveer dit boek in onze catalogus  

maandag 1 november 2010

My boy Jack

Rudyard Kipling (1865-1936) was in het begin van de twintigste eeuw een gevierd schrijver en dichter. In 1907 ontving hij als eerste Brit de nobelprijs van de literatuur. Kipling is tegenwoordig nog vooral bekend van de The Jungle Book over het jongetje Mowgli dat door wilde dieren wordt opgevoed.

Ik heb nooit wat gelezen van Kipling maar op vakantie in England heb ik zijn landhuis Batesman bezocht in East Sussex. Batesman is een prachtig 17e eeuws landgoed nu in bezit van the National Trust. Het interieur en de tuin is nog helemaal uit de tijd dat Kipling er woonde: zelfs zijn Rolls-Royce staat nog in de garage. 

Vorige week kwam ik toevallig de film My boy Jack tegen. Het gaat over Kiplings enige zoon en is opgenomen op Batesman: dat kon ik dus niet laten liggen! Het is een indrukwekkende film met Daniel Radcliffe (Harry Potter) in de rol van John Kipling. John (bijnaam Jack) is 17 jaar als in 1914 de oorlog uitbreekt met Duitsland. Jack is vastbesloten om zich als vrijwilliger aan te sluiten bij het leger maar wordt vanwege zijn slechte ogen afgekeurd. Zijn vader gebruik al zijn invloed en het lukt hem om Jack bij de Irish Gards te krijgen. Jack vertrekt naar Frankrijk om daar in de loopgraven te vechten. Een paar dagen na zijn 18e verjaardag raakt Jack vermist tijdens de slag bij Loos. De pijn en het leed van de familie en het enorme schuldgevoel van Kipling wordt in de film goed weergegeven. Ook is het contrast tussen de idyllische wereld van Batesman en de verschrikking van de loopgravenoorlog indrukwekkend. Het is geen vrolijke film maar wel goed!



Reserveer My boy Jack in onze catalogus  

zaterdag 30 oktober 2010

De tweede dochter- Jodi Picoult

Niet bepaald een boek om op je nachtkastje te hebben liggen want aan slapen kom je niet meer toe. De tweede dochter van Jodi Picoult is een boek waarin een groot dilemma ter sprake komt.

Het verhaal
De dertienjarige Anna is haar hele leven lang al donor voor haar iets oudere zusje Kate. Bij Kate werd op driejarige leeftijd acute promyeloïde leukemie geconstateerd. Haar ouders besloten toen de perfecte donor voor haar te vinden door nog een baby te nemen die aan precies de juiste genetische eisen zou voldoen. Dat werd Anna. Nu zal Anna een nier moeten afstaan aan Kate. Ze wil dit niet en stapt naar een advocaat, een rechtszaak volgt. Anna's beslissing verscheurt haar familie en kan fatale gevolgen hebben voor Kate.


Pittig onderwerp voor een boek. Met morele vragen zoals “kan een dertienjarig meisje meer te zeggen krijgen over haar eigen organen, ook als dat betekent dat haar zus daardoor zal overlijden?” maar ook “hoe kun je goed zijn voor je beide kinderen als je het leven van de een riskeert om de ander in leven te houden?”

Het verhaal begint met "In mijn vroegste herinnering ben ik drie jaar en probeer ik mijn zus te vermoorden." Gezien het onderwerp had ik vrijwel meteen medelijden met de tweede dochter, Anna. Maar dan blijkt dat alle hoofdstukken vanuit een ander gezinslid worden vertelt. Iedereen heeft zo zijn of haar twijfels over de situatie.
En probeer dan maar eens met slechts één persoon mee te leven! Dat lukte dus niet….want met wie moet je het nu eens zijn, er is voor alle partijen iets te zeggen. Je blijft nadenken over dit verhaal en de onmogelijke keuze die ouders of een rechter in zo'n geval moeten maken.
Ik had mij al voorbereid op een triest einde. En dat bleek ook zo te zijn, hoewel heel anders ik had gedacht.
Dit boek was mijn eerste boek van Jodi Picoult maar het zal zeker niet het laatste zijn.




Reserveer in onze catalogus

donderdag 28 oktober 2010

Plint: poëzie en beeldende kunst

Ik lees zelden gedichten, maar de twee uitgaven van stichting Plint trokken me over de streep. Niet de grijze buitenkant, maar de kleurrijke beeldende kunst met de gedichten op elke pagina. Dat is ook het doel van Plint. Mensen verlokken om poëzie te lezen. En dat is ze gelukt. Ik bleef al die gedichten maar lezen en de beeldende kunst bekijken.

'Plint : 300 combinaties van poëzie en beeldende kunst' is een herdruk. 'Plint : poëzie en beeldende kunst : deel twee' is nieuw vanwege het 30-jarige bestaan van Plint. Beide boeken bevatten een overzicht van de combinaties die Plint maakte voor onder meer posters.

Er is een gevarieerd aanbod van dichters met beeldende kunstenaars. Bekende en onbekende, jong en oud. Volgens mij staat er voor iedereen wel een gedicht in. Er zijn korte, lange, diepzinnige, vrolijke of treurige gedichten opgenomen. Van alledaagse dingen tot een wonderbaarlijk weten. Taal en beeld vormen een geheel of vullen elkaar aan. De beide uitgaven zijn aantrekkelijk voor een eerste kennismaking met poëzie.

De dichter verwoordt de essentie van het thema kernachtig. Is de kern tot je doorgedrongen, sla de bladzijde om en er begint alweer een volgend verhaal.
Een grappig, kernachtig gedicht over de zee van Judith Herzberg:
De zee kun je horen
met je handen voor je oren
in een kokkel
in een mosterdpotje
of aan zee
Tot mijn verbazing heb ik al een poster van Plint thuis hangen. Ik heb dus meer met gedichten dan ik dacht. Ik heb een paar combinaties in de bundels gezien die ik ook mooi vind. Hangt er binnenkort eens een ander gedicht thuis.
Heb je ook de smaak te pakken gekregen van poëzie? Smaakt het naar meer?
In onze bibliotheek staan nog meer gedichtenbundels.

En ieder jaar is er de Gedichtendag, hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. In 2011 is dat op donderdag 27 januari. Vier het mee!

Reserveer Plint in onze catalogus
Reserveer Plint deel twee in onze catalogus

Joke

maandag 25 oktober 2010

100% ontdeksucces verzekerd!

Als je deze bieblog leest geniet ik van een korte vakantie in eigen land. De traditionele herfstreis naar Zuid-Limburg is in ere gehouden, maar de wandelheuvels moesten dit jaar plaatsmaken voor de mooiste stad van Nederland: Maastricht. Zo vrij als een vogel in een eigen apartementje, zo rijk als een God in Frankrijk met die prachtige binnenstad om me heen.

Nou ken ik de mooiste plekjes van Maastricht al wel zo'n beetje door alle 1-dags bezoekjes die ik er de laatste 11 jaar bracht, maar dit jaar ben ik gewapend met de beste stadsreeks uit onze collectie: 100% Maastricht. Want als je een stad net even anders wilt leren kennen dan als een gemiddelde toerist, mag deze handzame 100% niet ontbreken in je bagage. Zes bijzondere routes door verschillende wijken, met allerhande winkel-, eet- en bezoektips, en vol met interessante weetjes. De achtergrond van een onopvallend klein pandje, een saillant detail over een voormalige bewoonsters, verhalen bij bijzondere uithangborden of steentjes of gewoon hoe het komt dat iets heet zoals het heet. Zo zat ik al menigmaal als enige toerist te genieten van een heerlijk stukje huisgebak of andere huisspecialiteit, op aanraden van m'n huisgids. Voor mij de ultieme manier van ontdekken.

Ik blogde al eerder over 100% Berlijn en ook Antwerpen heb ik laatst op deze manier herontdekt. Amsterdam en Brussel liggen nog op de plank. Maar laat je vooral zelf inspireren tot het uitstippelen van je eigen stadsvakantie. Er is echt keus genoeg!

Dus terwijl jij je volgende reis boekt, zit ik waarschijnlijk aan m'n zoveelste verse hotchoco bij de Chocolate Company aan dat prachtige Onze Lieve Vrouweplein. En die had ik lekker helemaal zelf ontdekt, voordat 100% op de markt verscheen. Proost!

Reserveer nu in onze catalogus

vrijdag 22 oktober 2010

Stevie Ann in Hengelo

Bijna te mooi om waar te zijn: alweer kan ik een muziek-tip geven waarbij iedereen de mogelijkheid heeft om de artiest in kwestie live mee te maken. Morgen staat Stevie Ann in Metropool in Hengelo. Ze trekt op dit moment met haar 'Light Up-clubtour' door Nederland.
'Light Up' is het derde album van Stevie Ann. Eerder verschenen 'Away From Here' in 2005 en 'Closer To The Heart' in 2007. Voor de opname van haar nieuwe album ging Stevie Ann naar Los Angeles waar ze samenwerkte met de Amerikaanse producer Mitchell Froom, die eerder in de studio zat met Crowded House, Randy Newman en Sheryl Crow.
“De opnameperiode met Mitchel Froom was fantastisch”, zo zegt Stevie Ann. “Het was een geweldige ervaring om met hem te mogen samenwerken en ik heb veel van hem geleerd. Ik was helemaal op mijn gemak in de studio en dat hoor je als je naar de liedjes op het album luistert.”
Net zoals de voorgangers is dit een lekkere roots-pop-plaat van eigen bodem. Mooie liedjes die wat mij betreft geen moment gaan vervelen. Het blijft een aangename stem om naar te luisteren. Muzikaal zit het ook wel goed op deze plaat: fraaie arrangementen, niks te veel. Kortom: het beluisteren waard, thuis én in de lokale poptempel!

Follow me on Spotify

woensdag 20 oktober 2010

De vrouw in de kooi

Linda (Land van Dromen) wordt op haar wenken bediend, want onlangs kreeg ik het boek in mijn handen van een Scandinavische thrillerauteur die ik niet kende. Het betrof 'De vrouw in de kooi' van de Deen Jussi Adler-Olsen. Zoals bekend houd ik wel van die Scandinavische thrillers en ik ben opnieuw niet bedrogen uitgekomen.

Hoofdpersoon is de Deense rechercheur Carl Morck. Morck is een nogal uitzonderlijk persoon. Eigenlijk is hij een vervelende, mopperende man die liever lui dan moe is. Na een dramatische zaak waarbij een collega om het leven komt en een ander zwaargewond raakt ziet zijn baas z'n kans schoon en promoveert hij Morck weg naar de afdeling Q waar hij als hoofd te maken krijgt met bijzondere, onopgeloste moordzaken. Op zeer humoristische wijze wordt dit uit de doeken gedaan. Het komt er op neer dat Morck zijn eigen winkeltje op zijn eigen wijze runt, bij voorkeur met de voeten op tafel en vooral niet te hard werken. O ja, hij eist bij zijn baas één assistent die hem kan helpen met schoonmaken, koffiezetten en kopieren. Dit wordt geregeld, en zo maken we kennis met Assad. Opnieuw een schitterd karakter en op zijn geheel eigen wijze de aanjager van het lugubere onderzoek dat volgt.

Het verhaal gaat over de jonge, linkse politica Merete Lynggaard die op een dag spoorloos verdwijnt en niet wordt teruggevonden. We volgen afwisselend het onderzoek van Morck en de gebeurtenissen die Merete overkomen vanaf het moment dat ze verdwijnt. Een lugubere geschiedenis ontrolt zich waarbij wraak een cruciale rol speelt en de spanning hoog wordt opgevoerd in een uiteindelijke ultieme race tegen de klok.

Een echte pageturner. Als je eraan begint doe dat dan als je tijd hebt, want je rust niet voor je dit boek uit hebt. Gelukkig heb ik gezien dat er meer boeken in de serie Q zullen verschijnen en één daarvan heb ik inmmiddels ook al in de bibliotheek gespot: De Fazantenmoordernaars.

Reserveer in onze catalogus

maandag 18 oktober 2010

District 9

Ik had District 9 altijd nog op mijn lijstje staan en afgelopen weekend de DVD gekeken: heftige film! Deze sciencefictionfilm is gedeeltelijk gemonteerd als "mockumentary" (een soort fake documentaire stijl) waardoor het bizarre verhaal een hoog realiteitsgehalte krijgt

Even kort het verhaal: een ruimteschip strand op aarde net boven Johannesburg. De aliens zijn vervuild en uitgehongerd en worden uit humanitaire redenen in een opvangkamp (District 9) geplaatst net buiten de sloppenwijken van Johannesburg. Al gauw ontstaat er in het kamp criminaliteit en onrust en komt er bewaking en een hek omheen. De aliens, door de mensen algauw denigrerend "Shrimps" (garnalen) genoemd, gaan leven als zwervers en raken verslaafd aan kattenvoer. Nigeriaanse bendes buiten dit uit en ruilen kattenvoer voor de geavanceerde wapens van de aliens. Deze wapens werken alleen als ze worden gebruikt door een garnaal.

De antiheld is Wikus van de Werwe: hij is in dienst van het commerciële bedrijf MNU dat belast is met de bewaking van de wezens. Wikus is een niet al te snuggere employee die is opgeklommen in MNU dankzij het feit dat hij de schoonzoon van de baas is. Hij zit boordevol vooroordelen over de "Shrimps" en voert het apartheidsbeleid van MNU met plezier uit. Maar tijdens een bezoek aan het kamp raakt hij besmet en begint langzaam genetisch te veranderen in een alien. Daardoor wordt hij waardevol voor zowel MNU en de Nigerianen want hij kan nu de wapens van de aliens gebruiken. Wikus wordt door iedereen opgejaagd en duikt onder in District 9.

De film was wereldwijd een groot succes en ook in Zuid-Afrika werd het apartheid thema van de film goed ontvangen. In Nigeria waren ze wat minder blij met de rol van Nigeranen als criminelen in de film. De special effects zijn fantastisch en dat is met Peter Jackson (The Lord of the Rings Trilogie) als producer ook geen wonder. Dus zoek je een spannende actiefilm met een beetje diepgang dan is District 9 een goeie keus!





Reserveer District 9 in onze catalogus
   

zaterdag 16 oktober 2010

De grote zaal - Jacoba van Velde

Gaat u het gratis boek De grote zaal van Jacoba van Velde ophalen bij Bibliotheek Hengelo? Vanaf 22 oktober kunnen alle leden van de bibliotheek dit boek gratis boek ophalen.
Tijdens mijn vakantie heb ik De grote zaal gelezen, het boek dat dit jaar centraal staat in de campagne Nederland Leest. Eerlijk gezegd kende ik dit boekje niet en was ik ook niet meteen enthousiast over de keuze van dit boekje voor NL. Het thema sprak mij niet meteen aan, ook al omdat het nog een ver-van-mijn-bed-show is. Maar toen ik eenmaal begonnen was, was ik verkocht. Het boekje is schrijnend en realistisch. En geschreven in een mooie sobere stijl, waarin afwisselend de moeder en de dochter aan het woord zijn.

Dus ....komt allen De grote zaal ophalen, maar nog belangrijker…..ga het ook daadwerkelijk lezen en zet het boekje niet ongelezen in de boekenkast!
Meepraten over dit boekje kan op donderdag 4 november want dan komt Yvonne Kroonenberg naar Hengelo om in Kulturhus Hasselo te vertellen over haar favoriete boek, dat toevallig ook De grote zaal blijkt te zijn.

Op de slotavond, 18 november, gaat Mary Michon in Bibliotheek Hengelo in gesprek over dit boekje. De avond staat onder leiding van Henk Nijhof van de Stichting Debat Hengelo. Toegang is gratis.

Reserveer De grote zaal hier in onze catalogus

donderdag 14 oktober 2010

Land van Dromen - Vidar Sundstøl

Hebt u ook zo genoten van de Millenium-trilogie van Stieg Larsson?
Dan kan ik u verrassen met opnieuw een Scandinavische  literaire thriller trilogie: de Minnesota-trilogie van Vidar Sundstøl,  waarvan afgelopen zomer het eerste deel is verschenen, genaamd 'Land van Dromen'.
In tegenstelling tot de boeken van Stieg Larsson speelt deze serie zich af in de Amerikaanse staat Minnesota, maar er is veel verwantschap met Scandinavië. Al was het alleen maar omdat de hoofdpersoon, politieagent Lance Hensen, de roots heeft liggen in Noorwegen. Dit geldt ook voor veel van de karakters die in dit eerste deel ten tonele worden gevoerd. Hun roots lopen als een rode draad door het boek.

In “Land van dromen” stuit Lance Hensen op een lijk in een bos, een zeldzaamheid in deze regio. Even verderop treft hij een naakte jonge man aan, onder het bloed en compleet van de wereld. Dit is het begin van dit prachtige, intens sfeervolle boek.
Minnesota, met zoveel mystiek omgeven, trekt je mee en is een prachtig decor voor dit boek en de komende delen.
Deze goed geconstrueerde thriller heb ik in één ruk uitgelezen en ben zeer benieuwd naar de volgende delen.
Het wachten duurt nu al te lang!

p.s. Lees ik deze week dat er alweer een spannende serie boeken van Scandinavische makelij uitgekomen is: de serie Q van de auteur Jussi Adler-Olsen. De eerste twee delen zijn reeds verschenen, nl. “De vrouw in de kooi” en de “Fazantenmoordenaars”.
Ik kan dus nog even vooruit…

Linda

Reserveer in onze catalogus

maandag 11 oktober 2010

Een halve hond heel denken

Elk jaar als het kinderboekenweek is mag ik van mijzelf een kinderboek uitzoeken in de boekhandel. Het is een feestje, al die kinderboeken onder de aandacht. Als ik eindelijk, na veel boeken in mijn handen te hebben gehad, bij de kassa sta met mijn keuze en de verkoper vraagt of het een cadeautje is zeg ik altijd “ja”. De cadeau-ervaring voelt namelijk nog groter als ik thuis het cadeaupapier eraf mag halen.
Dit jaar koos ik het boek 'Een Halve Hond Heel Denken' van Joke van Leeuwen. Het is geen spiksplinternieuw boek. Vorig jaar won het een zilveren griffel. Ik had het al een paar keer geleend van de bibliotheek en het stond hoog op mijn verlanglijstje voor de heb.
Dit jaar sluit de titel mooi aan bij het thema van de kinderboekenweek: Beeldtaal in kinderboeken. Tekeningen en illustraties dus. De titel: Een halve hond heel denken. Huh? Ja, laat het even op je inwerken. Het is precies wat er staat.  Als je een tekening van een halve hond ziet denk je er vanzelf de andere helft bij. Als we dus de bovenkant van de hond zien denken we er gewoon vier pootjes bij, omdat we weten dat een hond vier pootjes heeft. Zo werken onze hersenen nu eenmaal. We zien dingen omdat we iets verwachten, omdat onze hersenen het vergelijken met iets wat ze al kennen. Joke van Leeuwen illustreert dit duidelijk en leuk. Het boek gaat dus over kijken en zien.
Het hele boek is voor mij een eyeopener (hoe toepasselijk). Hoe worden we bijvoorbeeld beïnvloed door het onderschrift bij een krantenfoto? Joke van Leeuwen toont twee keer dezelfde krantenfoto maar beide met ander onderschrift. Verrassend hoe verschillend je dezelfde foto dan ziet. Zo staat dit boek vol van allerlei weetjes over kijken en zien. En dat allemaal op z’n 'JokevanLeeuwens' met haar geweldige humor, wijsheid en illustraties.

Annemarie

Reserveer in onze catalogus