The Bros. Landreth - Let It Lie

Het is mijn favoriete plaat deze week: Let It Lie van The Bros. Landreth. Soms gebeurt het dat je een album dat al een tijdje uit is pas laat in het vizier krijgt. Zo had ik de naam van de band al eens gelezen in recensies her en der. Maar pas vorige week lag de cd in mijn cd-speler. En daar ligt 'ie nu nog steeds. Want een cd die opent met een nummer zoals 'Our Love' wil je iedere keer opnieuw opzetten. En iedere keer met het volume iets hoger opgedraaid...

Kingsman: The Secret Service

Dol ben ik op dit soort films. Elementaire helden, zoals James Bond. Een overduidelijke slechterik. En dan toch er voor zorgen dat het sannend wordt, ook al weet je dat het vast wel weer goed komt aan het eind. De film 'Kingsman: The Secret Service' is zo'n lekkere film die een aantal voorspelbare elementen bevat, maar toch boeit.
Het gegeven lijkt eenvoudig: een straatjongen, Eggsy, wordt opgeleid tot spion voor een geheime dienst. Eggsy's vader was zelf ooit een geheimagent maar liet tijdens een missie het leven. De jongen kan als genoegdoening op latere leeftijd altijd rekenen op steun van de Kingsmen, een geheime associatie van geheimagenten.

Jason Isbell - Something More Than Free

Jason Isbell heeft het weer voor elkaar: een fantastische roots-plaat die ongetwijfeld hoog gaat eindigen in de diverse jaarlijstjes.

'Something More Than Free' verscheen onlangs en werd door diverse blogs en fora enthousiast ontvangen. 

Tel daar nog eens bij op dat voor zijn geplande concert in Paradiso (met John Moreland in het voorprogramma overigens!) tot twee keer toe de locatie is gewijzigd in verband met de grote belangstelling, dan weet je dat we het hier over iets bijzonders hebben.

Eilen Jewell - Sundown over Ghost Town

Een zomerse plaat die past bij het weer van de afgelopen dagen: Sundown over Ghost Town heet het nieuwe album van Eilen Jewell. Een plaat vol met muziek die je een tijdje terug in de tijd voert. Beetje rockabilly, beetje rock & roll, beetje soul... En met een stem die ook doet denken aan zwart-wit filmpjes en rokerige kleine zaaltjes.
Maar ook met het gitaargeluid van Jerry Miller, waar ik dan weer erg blij van word. Laat het maar even dit weer blijven, deze muziek met het volume lekker hoog, biertje of glaasje rosë en dan in de hangmat. Zoiets.

Jimmy Lafave - The Night Tribe

Hij is al even uit, maar mag op dit blog niet onopgemerkt blijven: The Night Tribe van Jimmy Lafave is een fijne rootsplaat.
Johan Derksen is wel zo'n beetje z'n bekendste Nederlandse fan, maar er zijn er meer (waaronder ondergetekende).

Veel mensen aan wie ik Lafave laat horen vinden het wel 'veel van hetzelfde'. En eigenlijk is dat wel een beetje waar. Maar als je die muziek mooi vindt, krijg je dan gewoon niet heel veel moois erbij?

Wink Burcham - Cowboy Heroes and Old Folk Songs

Topklasse rootsplaat! Jaarlijstjesmateriaal dus, deze cd van Wink Burcham. Liefhebbers van folkblues komen met 'Cowboy Heroes and Old Folk Songs' aan hun trekken. Fijne stem, super gitaarspel, waaruit een soort eerbied spreekt voor traditie en vakmanschap.
Extra fijn is natuurlijk dat Wink Burcham deze dagen in Nederland toert. Vanavond te zien en horen in Zwolle, in het weekend op het Naked Song Festival, en nog beter: zaterdag 13 juni een in-store optreden bij PopEye hier in Hengelo. Het zal opgevallen zijn dat daar in korte tijd grote aantallen van deze cd over de toonbank zijn gegaan...

1000e Bieblogpost: Eck blogt verder...

We hadden al een lustrumfeestje, maar nu alweer een nieuw heugelijk feit: 1000 berichten op dit Bieblog! En volgens de officiële statistieken is dit bericht echt de 1000e...  Eck pinkt een traantje weg hoor... Dit Bieblog voelt toch een beetje als 'mijn kindje', vandaar. Dus ook ik ga kort terugblikken op mijn eigen berichten én de berichten van anderen. En jullie als lezers weten uiteraard waar mijn passie ligt: bij de muziek.

Ik heb heel wat treurnis over jullie heen gestort, zo blijkt. De voorliefde voor americana en liedjes over alles wat mis kan gaan druipt er vanaf.

Dayna Kurtz - Rise and Fall

Wat een heerlijke sfeer zet Dayna Kurtz neer op haar laatste album 'Rise and Fall'. Ik schreef al eens over haar toen we dit blog nog maar net begonnen waren, en nog steeds krijgt ze het voor elkaar om me een heerlijk kippenvel te bezorgen...

Na een paar mooie platen met klassiekers uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis ligt er nu weer een cd met eigen werk. En daar worden we blij van. Die stem, die stem.. Zo mooi, zo meeslepend.

Waanzin: Het leven van Robert Johnson

Rondom de Boekenweek staat het Bieblog in het teken van Waanzin. Onze bloggers schrijven deze maand over hun favoriete ‘waanzinnige’ hoofdpersoon uit film, boek of muziek. Of juist de bedenker ervan, die zelf een steekje los heeft. In deze blog tijd voor muziek!

Bij het nadenken over 'waanzinnige' artiesten, of waanzinnige verhalen over artiesten vroeg ik me af waar ik uiteindelijk mee op de proppen zou komen. Het is één van de oer-legendes geworden: het leven van Robert Johnson.

Sons Of Bill in Hengelo

Binnenkort staat er weer een mooi concert op de agenda: Sons Of Bill komt naar Metropool!
En daar zijn we blij mee...

Onlangs verscheen 'Love And Logic', een mooi album van deze formatie. En binnenkort dus de mogelijkheid om te horen hoe de sfeer op deze cd live gebracht wordt.
Lees wat het gerenommeerde American Songwriter schrijft over de zonen van Bill...

Blake Mills - Heigh Ho

Traditiegetrouw gaan mijn eerste blogs in het nieuwe jaar over platen die net niet in mijn jaarlijstje terecht zijn gekomen. Het album 'Heigh Ho' van Blake Mills is zo'n plaat. Blake Mills geniet nog niet de bekendheid die hij verdient, maar mensen die zijn muziek gehoord hebben zijn vrijwel onverdeeld enthousiast.
Blake Mills is misschien wel één van de beste gitaristen van dit moment. Dus. Hij blinkt uit in originaliteit, met gevoel voor diverse stijlen en stromingen. En dat alles ook nog eens zonder de fout te maken om die virtuositeit uitbundig te etaleren. Geniet, maar speel met mate. Zoiets.

Oproep: 10 platen die in elke platenkast thuis horen

Het nieuwe jaar is begonnen, dus de jaarlijstjes hebben we gehad. Maar ik bedacht me dat het best eens leuk kon zijn om op dit blog nog een ander lijstje te publiceren.

Dus begin ik 2015 met een oproep aan alle lezers: welke 10 albums horen volgens jullie in elke cd- of platenkast thuis? Doe mee!

Eck's Jaarlijstje 2014

It's the most wonderful time of the year... Tijd voor mijn jaarlijstje! En jullie kennen mijn motto: liever een treurbeuk dan een kerstboom. Dus hieronder weer mijn persoonlijke selectie van de mooiste platen van het afgelopen jaar.

Er is wel één kleine verandering ten opzichte van voorgaande jaren. De albums die (nog?) niet via de bibliotheek te leen zijn, staan op een gedeelde plaats... Een lijstje dat recht doet aan de artiesten in kwestie dus. En stiekem dus een top 12...

Online privacy en veiligheid

Vandaag begint de Week van de Mediawijsheid: een week waarin we ook in de bibliotheek aandacht besteden aan de voor- en nadelen van diverse media en de manier waarop we daar met elkaar mee omgaan. Een week met een vol programma. Eén van de onderdelen licht ik er hier uit: op zondag 30 november, tijdens onze 'koopzondag-openstelling', wordt er een Privacy Café georganiseerd.

Lucinda Williams - Down Where The Spirit Meets The Bone

Je kan het wel waarderen of je vind 't niks: het stemgeluid van Lucinda Williams is in ieder geval specifiek te noemen Op haar onlangs verschenen album 'Down Where The Spirit Meets The Bone' is dat niet anders.

Rasperig, met veel gekraak en een rafelig randje. Ze is de 60 inmiddels gepasseerd, maar dat heeft bepaald geen negatieve gevolgen voor de muziekproductie: het is zelfs een dubbelaar geworden. Twee cd's dus, vol met 'straight americana' zonder poespas.

Jackson Browne - Standing In The Breach

Jullie kennen het van mij inmiddels wel een beetje: zodra het wintertijd dreigt te worden, denk ik al de afsluiting van het jaar en de moeilijke keuzes die daarmee samenhangen. 'Welke plaat komt in het jaarlijstje en welke niet?'

En bijna elk jaar is er wel één zo'n plaat waarbij je direct denkt: dit wordt 'm...

'Standing In The Breach' van Jackson Browne is zo'n album. Meegenomen om de her en der al verschenen lovende recensies, thuisgekomen in de cd-speler gelegd, en daar is 'ie gebleven. Lang leve de repeat-knop!

Jon Allen - Deep River

Verdorie, wat een mooie plaat... En die was toch bijna aan mijn aandacht ontsnapt: Deep River van Jon Allen. Het maken van mijn jaarlijstje zal wel weer een lastige klus worden: keuzes, keuzes...
Grote kans dat deze er in ieder geval in voorkomt. Heerlijke stem, erg mooie pure productie en ook nog eens een gevarieerd album. De luistertip voor de komende dagen (weken?) dus!

Joe Henry - Invisible Hour

Om deze prachtige plaat kun je niet heen. Zo. Dat staat er. Joe Henry maakte met 'Invisible Hour' weer een absolute top-cd. Al vanaf eind jaren 80, begin jaren 90 volg ik Joe Henry: als zanger en muzikant, maar later ook zeker als producer. Het album 'Shuffletown' is nog altijd één van mijn favorieten; 'Reverie' eindigde in mijn jaarlijstje van 2011 en ook deze nieuwe plaat duikt vast weer op aan het eind van het jaar.
Toegegeven, je moet een beetje houden van zijn stemgeluid en manier van zingen. Maar als dat je bevalt, heeft de muziek je in no time te pakken.

Robert Cray - In My Soul

Ik geef het eerlijk toe: ik was eigenlijk nooit een echte fan van Robert Cray. Jaren geleden vond ik een stuk of wat nummers heel aardig, maar daar bleef het vaak bij.
Maar een tijdje geleden verscheen 'In My Soul', een mooi nieuw album van deze bluesgitarist en zanger. En ik durf bijna te beweren dat ik fan ben geworden...

Dit is een goeie degelijke blues & soul plaat. Vakmanschap, dat is het woord dat zich aan mij opdringt.

Opnieuw: Natalie Merchant

Ik schreef al eerder over Natalie Merchant, over hoe ik haar muziek leerde kennen, over hoe ik er enthousiast over raakte. Dus natuurlijk laat ik het verschijnen van haar laatste cd 'Natalie Merchant' niet ongemerkt voorbij gaan. Want, ik durf het bijna niet te zeggen, dit is echt jaarlijstjes-materiaal.
Hooggespannen verwachtingen waren er vooraf, want het was alweer even geleden (13 jaar!) dat Merchant met een volledig 'eigen' album kwam. De liefhebbers worden niet teleurgesteld, kan ik u verzekeren...