Swimming Pool

Een film die me geïntrigeerd heeft is Swimming Pool: een psychologische thriller over twee vrouwen (met ijskoningin Charlotte Rampling), die qua leeftijd en levensstijl ver van elkaar af staan, maar die na verloop van tijd toch nader tot elkaar komen. Op zich een simpel gegeven, maar het venijn zit hem in de subtiliteit en in de details waarmee dit gegeven is uitgewerkt. En in de staart.

Onderstaande trailer laat de grote lijn van het verhaal zien, daar heb ik weinig aan toe te voegen: een schrijfster van detectiveverhalen raakt verstrikt in haar eigen 'detective'. Maar wat maakt het dan zo intrigerend? Tja, toch wel die vrouwen en de ontwikkeling die hun personage doormaakt. De mooie, zelfverzekerde, jonge vrouw blijkt van binnen een beschadigd klein meisje en wordt in de loop van het verhaal letterlijk steeds lelijker. De vastgelopen, bijna a-seksuele, oudere vrouw, bloeit op door het avontuur, vindt langzaam haar kracht en schoonheid terug en wordt dus ook letterlijk steeds mooier.

Maar dan dat einde... geen idee wat ik ermee moet. Toch vind ik dat juist zo geweldig aan films. Als ik het lemma in wikipedia teruglees (zoek dat zelf maar op, want het verklapt heel veel over de inhoud) denk ik: "Oh ja. Zo kun je het inderdaad ook interpreteren." Briljant als een regisseur dat voor elkaar krijgt.


Reserveer in onze catalogus

Het Abessijner bewijs

Dit is zo'n titel die ik altijd even aanklik om er iets meer over te weten komen. Met Het Abessijner bewijs van Jenny White blijf ik bij de detectives. Net als mijn collega blogschrijver Peter probeer ik graag af en toe iets nieuws uit. En net als Fandorin speelt dit boek zich af eind 19e eeuw. Ik vind de combinatie historie en detective een spannende. Aan de ene kant het tijdsbeeld dat wordt neergezet, aan de andere kant een spannend verhaal dat je in de greep houdt.

Het Abessijner bewijs speelt zich af in het Istanbul van 1887 waar de magistraat Kamil Pasja de roof op waardevolle kunstschatten uit kerken en moskeeën onderzoekt. Tussen deze waardevolle voorwerpen bevindt zich een ogenschijnlijk minder waardevol reliek, maar al snel blijkt dat de prijs ervan meer dan één moord waard is.

Naast de beschrijving van de Turkse samenleving eind 19e eeuw in Istanbul krijgt het verhaal extra kleur door de bijzondere rituelen van een religieuze sekte die afstamt van de Abessijner slaven.
Het Abessijner bewijs is, na 'Het zegel van de sultan, de tweede thriller van Jenny White met Kamil Pasja in de hoofdrol.

Reserveer in onze catalogus

Fandorin: Russische detective met stijl

Na weer een detective over een seriemoordenaar (gaaaaap) ben ik op zoek gegaan naar iets totaal anders én ik heb het gevonden: Fandorin door Boris Akoenin. Het verhaal speelt zich af in het jaar 1876, in het Rusland van de Tsaar Alexander II. De held is Erast Petrovitsj Fandorin, een beginnend ambtenaartje bij de recherche van Moskow. Als een knappe, rijke student zichzelf in een Moskaus park door het hoofd schiet krijgt Fandorin de opdracht om de administratieve rompslomp rond deze zelfmoord af te wikkelen. Lijkt een routineklus maar de intelligente Fandorin ontdekt steeds meer vreemde aspecten aan de zaak.

De schrijver Boris Akoenin is het pseudoniem van Grigori Sjalvovitsj Tsjchartisjvili. Hij had in de jaren negentig in Rusland de reputatie van serieus literair auteur en criticus. Na de val het communisme ergerde Grigori zich zo aan de opkomst van slecht geschreven pulpdetectives dat hij besluit om dan zelf maar een goede detective te schrijven. Hij pakte het systematisch aan: hij liet zich inspireren door de schrijfstijl van de oude Russische meesters en plaatste het verhaal in een turbulente tijd met veel sociale onrust, zo kwam in 1881 Tsaar Alexander II na 6 mislukte aanslagen om het leven bij een bomaanslag. De Fandorin-serie (er volgden er nog meer) werd een enorm succes in Rusland met miljoenen aan verkochte boeken en enkele verfilmingen.

Dus probeer Fandorin dus eens uit. Dat miljoenen Russen (en ik!) dit leuk vinden is wel een aanbeveling, toch?

Reserveer in onze catalogus!

Godverdomse dagen op een godverdomse bol - Dimitri Verhulst

De Vlaamse schrijver Dimitri Verhulst won op 11 mei de Libris Literatuurprijs 2009 met zijn roman Godverdomse dagen op een godverdomse bol.
Hij was met zijn vorige romans De helaasheid der dingen en Mevrouw Verona daalt de heuvel af ook al genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs.

Met zo´n titel weet je al meteen dat het geen gezellig boek is. In dit boek beschrijft Verhulst de geschiedenis van de mensheid. De mens wordt door de auteur 't genoemd.

´t kruipt uit het water waar het olijk rond zwom om te eindigen als een alles dominerend wezen die op 2 'poten' kan lopen en die allerlei spullen uitvindt zoals vliegtuigen, wapens en toiletpapier.

Het wereldbeeld van Verhulst is niet altijd even vrolijk. Hij is kwaad op de mensheid. Omdat onze hebzucht en bloeddorstigheid altijd weer de bovenhand nemen. En omdat de hersenloze streber het steeds opnieuw wint van de luierende kunstenaar.

Het bestaan van 't is tamelijk zinloos, en draait eigenlijk alleen om vreten, zuipen, neuken en (vooral) doden. Als het te lang goed gaat of als het juist niet goed gaat bedenkt 't wel weer een nieuwe reden om een oude of nieuwe zondenbok uit te kiezen en die vervolgens een kopje kleiner te maken.

Het begin van het boek vond ik sterk. Maar naarmate ik verder las vond ik zijn zinnen en fomuleringen wat vergezocht, alsof het kunstje "zie mij eens formuleren" werd vertoont. En dan ineens had het boek mij toch weer te pakken, juist vooral vanwege zijn rake observaties.

De taak die ’t ooit vrijwillig op een dag met veel plezier heeft aangevat, het benoemen van de dingen, is nog altijd onvoltooid. En ’t hoopt dit zo te houden. Want eens de stromen met woorden zullen zijn opgedroogd, zal ’t zijn eigen einde ruiken.

Nieuwsgierig geworden? Lees hier alvast een fragment van dit boek.

Reserveer in onze catalogus

De mooiste van John Hiatt?

Mensen die mij kennen, zagen het natuurlijk allang aankomen: wanneer schrijft 'ie over John Hiatt? Nou, nu dus. Niet over een specifiek album of mooi concert, maar meer met een vraag. Ik ben namelijk erg benieuwd naar de favorieten van andere Hiatt-liefhebbers. Is natuurlijk lastig kiezen, gezien z'n repertoire, maar niet onmogelijk. Niet bekend met de muziek van Hiatt (foei!), dan hieronder een willekeurige greep via Grooveshark:




Mijn favoriet: Already Loved, een b-side van de single Georgia Rae.
Maar bij deze mijn oproep:

Wat vind jij het mooiste nummer van John Hiatt en waarom?
Laat het weten in een reactie op deze post!

Ga ik ondertussen even nadenken of je hier ook iets mee kunt winnen...

Meer van John Hiatt in onze catalogus

Hersen-workout met The Mind Gym

Zelfhulpboeken zijn er in overvloed. Noem een probleem en er is wel een boek voor geschreven. Een opvallende serie binnen deze warboel aan 'hulp' vind ik de boeken van The Mind Gym. Geschreven en bedoeld als een sportschool voor je hersenen. Overzichtelijk ingedeeld in een paar hoofdthema's en subthema hoofdstukken, met veel praktische oefeningen en vragen. Alles lezen, van kaft tot kaft, hoeft zeker niet. Je zoekt gewoon uit wat bij jou past. Er zijn al een paar vaste basisworkouts samengesteld. Wil je dit bereiken? Lees dan hoofdstukken zus en zo. Maar je kunt ook je eigen hersengymnastiek trainingsschema samenstellen. Aan de hand van snelle vragenlijst komen jouw perfecte trainingshoofdstukken naar boven. En natuurlijk vind je alle vragen en oefeningen nu ook online (nog alleen Engelstalig).

De eerste twee delen had ik al met veel plezier gelezen en 'beoefend'. Het derde deel zag ik onlangs in de winkel liggen en kocht ik blind. Gaat over relaties, altijd goed. Tegen de tijd dat je deel 1 en 2 uit hebt, is deel 3 vast ook te leen in de bibliotheek!

1. Denk buiten de kaders
Een groot deel van ons leven functioneren we op de automatische piloot, zelfs als het niet resulteert in wat we echt willen. Gelukkig kun je dat veranderen als je in staat bent deze mentale patronen te herkennen en te doorbreken. Dit zal ongekende resultaten hebben:

• je bereikt meer in minder tijd;
• je hebt meer positieve en minder negatieve energie;
• je bent in staat moeilijke problemen op te lossen;
• je kunt mensen overtuigen van jouw standpunten;
• je geniet van het leven.

2. Tijd maken
Tijdgebrek is zo oud als de mensheid. En de meeste oplossingen zijn waarschijnlijk al even oud en meestal niet erg effectief. Daarom is een radicaal andere aanpak nodig om met tijd om te gaan. In dit boek leer je:

• hoe je meer bereikt in minder tijd;
• hoe kleine tijdsinvesteringen een grote opbrengst kunnen hebben;
• hoe je 'nee' kunt zeggen;
• hoe je andere mensen jouw werk kunt laten doen;
• hoe je mensen met weinig tijd zover krijgt dat ze tijd voor jou maken.

3. Relaties
Of het nu gaat om je baas, klanten, vrienden of geliefden, goede relaties zijn belangrijk. Dit boek staat vol met praktische tips hoe je fantastische relaties bouwt en onderhoudt. Ontdek hoe je:

• geliefd wordt en respect krijgt;
• mensen naar je kunt laten luisteren;
• voorkomt dat ruzies uit de hand lopen;
• mensen overtuigt zodat ze het intuïtief met je eens zijn;
• snel vertrouwen opbouwt;
• een verbroken relatie herstelt.

Ik zou zeggen: neem een vitaminencomplex en zet 'em op!

Reserveer Denk buiten de kaders in onze catalogus
Reserveer Tijd maken in onze catalogus

Rodney Crowell - Sex & Gasoline

Hij heeft zo'n vreemde stem, die Rodney Crowell. Klinkt eigenlijk nergens naar. Het roept bij mij hetzelfde gevoel op als bij Neil Young: ergens vind je dat 'ie niet kan zingen, maar je blijft er naar luisteren. Wat beide heren ook gemeen hebben, is dat ze nou niet bepaald moeders mooiste zijn (en al helemaal niet op de laatste albumcovers). Bij de laatste plaat van Rodney Crowell moet ik steeds denken aan die reclame waar een man een boek verscheurt als hij de door Kluun gesigneerde billen van zijn ega ziet, maar dat terzijde.


Maar we gaan het natuurlijk over de muziek hebben. En dan is 'Sex & Gasoline' wel weer een mooie cd. Songs over maatschappelijke onderwerpen, maar ook over minder 'verheven' zaken. Persoonlijk vind ik 'Closer To Heaven' een fraai nummer.

I look like a trainwreck
I feel like a blob
Till you get to know me
You may think I'm a snob
But I'm closer to heaven
Than I've ever been

Op zijn site zijn stukjes van nummers van het album te beluisteren. Eigenlijk gewoon weer zo'n oude knakker die het nog steeds presteert om mooi werk af te leveren. Probeer het gewoon eens uit en laat me maar weten of je deze stem kan verdragen...



Reserveer in onze catalogus

Gevarenzone

Afgelopen week was ik op vakantie en er niets zo fijn tijdens je vakantie als helemaal kunnen wegduiken in een boek, vooral als het ook nog mooi weer is en er verder helemaal niets hoeft. Gelukkig had ik zo'n boek: Gevarenzone van Sophie Hannah.

Gevarenzone valt onder het populaire genre van literaire thriller. Persoonlijk houd ik niet zo van dit soort naamkaartjes, want voor je het weet is vanalles en nog wat een literaire thriller. Literair zou ik het boek van Hannah niet willen noemen, maar een thriller is het zeker wel. En wat is er mis met een goede spannende thriller?

Gevarenzone zit knap in elkaar. Steeds wordt er een stukje van de sluier opgelicht, beschreven vanuit twee perspectieven. Het eerste perspectief is dat van de hoofdpersoon Naomi Jenkins die haar verhaal vertelt aan Robert. Robert is de (getrouwde) minnaar van Naomi en wordt vermist. Het tweede perspectief is dat van de politie-inspecteur Charlie (van Charlotte) Zailer. Charlie is belast met het onderzoek naar deze vermissing, maar dit onderzoek start niet op de gebruikelijke manier. Langzaam maar zeker komen feiten aan het licht die steeds meer wijzen op het werk van een psychopaat...

Volgens The Guardian zijn de plots van Sophie Hannah briljant. Zeker, het verhaal is ongelooflijk spannend en de plot is goed, maar voor mij had er nét iets minder verwevenheid in mogen zitten met het persoonlijke leven van Charlie. Een klein minpuntje, wat mij betreft, maar het blijft een aanrader!

Wil je een paar recensies lezen van dit boek kijk dan eens bij crimezone!

Reserveer in onze catalogus

Martin Bril: de kleine keizer

Martin Bril is zaterdag begraven. Tja, wat moet je daar verder nog over zeggen. Het is treurig. Ik ben een Volkskrantlezer en al jaren fan van zijn columns. Vooral als ze over Frankrijk, Parijs en Napoleon gingen. Zijn boekje De kleine keizer heb ik dan ook onmiddellijk gekocht. De ondertitel is "verslag van een passie" en passie is precies wat Napoleon Bonaparte bij veel mensen losmaakt. "Er zijn over Napoleon meer boeken geschreven dan een mens in een leven kan lezen" zegt Martin Bril en dat heeft hij zich niet laten vertellen maar persoonlijk vastgesteld.

Napoleon is al ruim honderdtachtig jaar dood maar je komt hem nog steeds overal tegen. In Frankrijk heeft hij overal geslapen tijdens zijn campagnes, in Parijs zijn boulevards genoemd naar zijn gewonnen veldslagen en ook in Nederland heeft hij zijn sporen achtergelaten zoals met de Piramide van Austerlitz. Misschien is dat wel het leukste van Napoleon: is het eenmaal je hobby dan ben je voor de rest van je leven onder de pannen. Je kunt van alles: locaties van veldslagen bezoeken door heel Europa (ik wil altijd nog een keer naar Waterloo), naar musea, boeken lezen, tinnensoldaatjes verzamelen, etc. Oké, het is misschien een beetje een nerd hobby maar Martin Bril was cool.

Voor de (beginnende) Napoleon fan is De kleine keizer een must: het geeft precies weer wat er zo fascinerend is aan Napoleon. En alles geschreven in een stijl zoals alleen Martin Bril dat kon.

Reserveer in onze catalogus

Sproetenliefde - Maren Stoffels

Amber is een meisje met een rode bos haar, een heleboel sproeten en dyslectisch. Ze is hopeloos verliefd op Thijs Bilder, haar leraar Nederlands. Ze probeert van alles om hem voor zich te winnen.
In school schrijft ze op een wc muur deze kreet: Ik ben verliefd op een leraar. Wat moet ik nou?
Er schrijft iemand terug...
Hoi onbekende, weet je wel dat je niet op deze wc moet komen? En verliefd op een leraar…. weet hij dat?

Het wordt een soort chatten op de wc muur. Spannend, want Amber weet niet aan wie ze haar verhaal schrijft en of die persoon hierover zwijgt. En dan is er nog die opdracht van haar grote liefde zelf: stille Robin weer aan het praten krijgen. Ze raakt geïntrigeerd door deze vreemde jongen met zijn rode haar. Wat is er met hem dat hij al maandenlang geen woord spreekt, ondanks alle pesterijen?

Met dit boek Sproetenliefde won Maren Stoffels de Jonge Juryprijs 2009.
In 2007 won ze deze prijs met haar debuut Dreadlocks & Lippenstift.

Ze is op dit moment één van de populairste jeugdboekschrijfsters!
Woensdagmiddag 13 mei, tussen 14.00 en 15.00 uur, is ze in Bibliotheek Hengelo voor een Meet&Greet!

Haar nieuwste boek heet Vlucht van Elin. Dit is het eerste deel uit de trilogie Backpack.

Reserveer in onze catalogus

Lieve Koningin - Yvonne Keuls

Ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Koningin Beatrix is vorig jaar het luisterboek Lieve Koningin uitgebracht. Het bestaat uit 2CD's waarop Yvonne Keuls de brieven voorleest die zij aan koningin Beatrix schreef voor de Haagsche Courant.
Ze geeft grootmoeder Beatrix, als oma´s onder elkaar, ongevraagd allerlei tips over de omgang met haar oelepetoet en poezeloet op de wekelijkse Omadag. Grappig vind ik Keuls adviezen om haar kleinkinderen te verwennen: ze van school halen in een yuppie bakfiets en daarna gezamenlijk rijst eten zonder bestek.

Iets minder brieven over de kleinkinderen en wat meer variatie aan onderwerpen had ik sterker gevonden. Soms is de toon een beetje scherp, ze laat ook de minder fraaie kanten van het koningshuis horen en dat maakt de brieven net iets realistischer. Over het koloniale verleden van Nederland, over haar ontvangen eredoctoraat, maar de ondertoon is vrijwel altijd warm. Maar ook de dood van zowel prins Claus als prins Bernhard komen aan bod. De brief die Yvonne Keuls aan de Koningin schreef na het overlijden van prins Claus vond ik wel bijzonder.
Kortom, gewoon een knus luisterboek met een scherp randje.
Reserveer in onze catalogus

My life without me

Stel je voor... Je bent een jonge vrouw van 23, je woont in een trailer in de achtertuin van je moeder, je hebt 2 kinderen met je eerste liefde, je werkt 's nachts als schoonmaakster en de dokter vertelt je op een dag het nieuws dat niemand wil horen. Wat doe je dan?

In My life without me gaat Ann niet bij de pakken neerzitten. Tijd om plannen te maken. Dat levert een lijstje op met 'Things to do before I die'.

1. Zeg elke dag tegen m'n dochters dat ik van ze hou
2. Vertel het nooit aan niemand
3. Zoek een nieuwe vrouw voor Don
4. ...

Dit is geen trieste tranentrekker vol cliché's, maar een warme film over liefde en vooral over leven. Want dat wordt ineens veel intenser en lijkt zelfs vanaf dan pas echt te beginnen. Het 'afwerken' van haar lijst brengt Ann in contact met emoties, die ze nooit heeft ervaren. En niet alleen maakt die ontdekkingsreis haar eigenlijk steeds gelukkiger, ze lijkt die levensvreugde ook over te dragen op de mensen om haar heen. Zo krijgt Ann wat ze graag wil: geen treurnis aan haar bed, maar een huis vol leven, met degenen van wie ze houdt. En wie wil dat nou niet.

Onvermijdelijk blijf je achter met die brandende vragen: wat zou er op mijn lijstje staan, waarom heb ik dat nog niet gedaan dan en wat ga ik daaraan doen... Nu!



Reserveer in onze catalogus

Sleeping Beauties

Even een korte tip. Soms hoor je van die liedjes die je altijd bij blijven. Soms kent iedereen ze. Soms denk je dat je de enige bent die ze af en toe voor zich uit neuriet. Maar het gaat altijd om pareltjes, mooie gevoelens, onsterfelijke refreintjes, noem maar op.
Leo Blokhuis en Ricky Koole waren onlangs in Metropool om een aantal van deze liedjes te zingen en er bij te vertellen. Veel van de originele versies zijn terug te vinden op Sleeping Beauties: een dubbelcd met uiteenlopende juweeltjes. Ik kan er kort over zijn: luisteren!
En daarna weer stiekem onder de douche zingen...

Reserveer in onze catalogus

Het verslag van Brodeck

Het verslag van Brodeck is een parabel op de Shoah waarin het woord 'jood' niet één keer voorkomt. Haarscherp schetst Philippe Claudel tot welke gruwelijkheden mensen in staat zijn om zichzelf te redden, maar bovenal laat hij zien hoe liefde de kracht geeft om te volharden, tegen alle angst in.

Ik heb dit boek net uit en weet nog niet zeker of ik alle lagen van het verhaal doorgrond. Op de eerste plaats is daar die dorpsgemeenschap, redelijk geïsoleerd en bevolkt met mensen van wie de karakters op een groteske manier zijn neergezet. Dan is er de oorlog met punctueel uitgevoerde deportaties. Ook is daar het vreemde, dat wat afwijkt en maar moeilijk of in het geheel niet geaccepteerd kan worden. Of, zoals ik het ergens tegen kwam:

Wat Claudel beschrijft, is niets nieuws. De kracht en het geweld van de massa, de smalle scheidslijn tussen beschaving en barbarij - een van de beulen in het kamp is een studievriend van Brodeck - de angst voor het vreemde en de willekeur van geweld. Dat is allemaal vaak genoeg opgeschreven. Maar Claudel vertelt zijn verhaal zo ingetogen, zo feitelijk, zo treurig soms dat het je toch weer bij de keel grijpt. Niets wordt bij naam genoemd: noch de nazi's, noch de Joden, de Duitsers, of de oorlog zelf. Alles is suggestie, en daarom juist indrukwekkend.

Waar het verhaal zich afspeelt wordt nergens duidelijk, wanneer het zich afspeelt evenmin. En dat is meteen het meest beangstigende van dit boek: het kan elk moment opnieuw gebeuren.

Wat gebeurt er met mensen die bang zijn; wat doen mensen als ze in een groep opgaan; wat gebeurt er met je als je allerlei gruwelijkheden hebt ondergaan en met deze herinneringen moet verder leven; wat gebeurt er met je als je allerlei gruwelijkheden hebt begaan en met deze herinneringen moet verder leven; hoeveel moed is ervoor nodig om te blijven herinneren?

Dat is waar dit boek over gaat. Nee geen vrolijk verhaal, maar wel prachtig geschreven.

Reserveer in onze catalogus

Live on Mars: de beste detectiveserie sinds de seventies!

Een politieman wordt in 2006 aangereden en wordt wakker in het Manchester van 1973. Beetje verwarrend? Voor Chief Inspector Sam Tyler is het dat zeker. Geleidelijk realiseert hij zich dat hij in coma ligt en dat zich dit alles in zijn hoofd afspeelt. Maar helemaal zeker weten doet hij dat ook niet... Dit is het bizarre uitgangspunt van de politieserie Live on Mars.

De BBC serie Live on Mars was een grote hit in Engeland en won veel prijzen. Er wordt sterk in geacteerd en het is allemaal heerlijk hip retro met seventies kleren, muziek en auto's. En natuurlijk ook met de politiemethoden van die tijd, die nou niet bepaald politiek correct zijn. Tyler weet in het begin dan ook niet wat hem overkomt maar weet zijn collega's soms zo ver te krijgen om zijn "moderne" methoden te gebruiken. En hij leert dat soms de ruige aanpak, in de rauwe arbeidersstad Manchester, ook prima werkt.

Live on Mars is een briljante mix van science fiction met een stevige politieserie. En het seventies retro aspect maakt het nog leuker. Dus ben je CSI of alle kloons daarvan nou wel zat? Dan is dit een echte aanrader!

Reserveer in onze catalogus!