Kom hier dat ik u kus

Griet op de Beeck is zo langzamerhand wel een BN-er. We zien haar met enige regelmaat op de TV, wat voor een schrijfster natuurlijk nooit verkeerd is. Maar Griet op de Beeck is niet zomaar een schrijfster. Griet op de Beeck schrijft heel indringende boeken en Kom hier dat ik u kus is zo'n boek.

Als je een debuutroman schrijft dat zo wordt ontvangen als 'Vele hemels boven de zevende' is het niet gemakkelijk de verwachtingen waar te maken als je tweede roman verschijnt. 'Kom hier dat ik u kus' is echter opnieuw een zeer fraai verhaal.

Het geluid van de nacht

Onlangs verscheen Het geluk van een wijngaard van de Spaanse schrijfster Maria Duenas. Ik las in de vakantie Het geluid van de nacht, de debuutroman uit 2009 van deze schrijfster. De boeken van Maria Duenas mikken door hun uiterlijk en (Nederlandse) titelkeuze op een groot publiek, en dat verdient het ook. Denk echter niet dat je wordt geconfronteerd met een makkelijk te lezen romantische familiegeschiedenis. De boeken van Duenas hebben daarvoor teveel diepgang en vertellen je zoveel meer dan alleen het verhaal van een vrouw die door vallen en opstaan leert om op eigen benen te staan en te vertrouwen op haar eigen kracht.

Cormoran Strike deel drie: Het slechte pad

Cormoran Strike voor de derde keer. Jazeker, want ik kan het niet vaak genoeg zeggen: lezen die detectives van Robert Galbraight, alias van J.K. Rowlings.

Het slechte pad is opnieuw een avontuur van detective Cormoran Strike en zijn assistente Robin Ellacott. Begon Robin in Koekoeksjong als secretaresse, inmiddels is ze opgeklommen tot assistente. Tenminste dat is de bedoeling. Als ze echter een aan haar geadresseerd afgehakt been ontvangt willen zowel Cormoran als verloofde Mat dat ze zich voorlopig niet meer kantoor vertoont.

Jo Nesbo zonder Harry Hole

Ik vind Jo Nesbo een begenadigd schrijver. Hij heeft ervoor gekozen thrillers te schrijven en daar is hij heel erg bekend mee geworden. Vooral zijn boeken met Harry Hole in de hoofdrol zijn stuk voor stuk bestsellers. Ik kan me voorstellen dat je als schrijver wel eens iets anders wilt. Jo Nesbo heeft Bloed op sneeuw geschreven. Zonder Harry, en sterker nog, de hoofdpersoon is geen politieman of iemand anders aan de, zeg maar, 'goede' kant. Nee, Nesbo kiest voor een huurmoordenaar.

Het stof dat van dromen valt

Louis de Bernières heeft met Het stof dat van dromen valt een roman geschreven die leest als een televisieserie. Als je een liefhebber bent van Downton Abbey dan zul je zeker van dit boek genieten.

Maar er is meer wat dit boek tot een bijzondere roman maakt. Bijvoorbeeld de manier waarop het boek is samengesteld: een aaneenschakeling van korte belevenissen van de verschillende personages, weergegeven op de manier waarop je verwacht dat ze het zelf zouden vertellen. De loopgraafsoldaat gebruikt natuurlijk een andere toonzetting en woordkeuze dan een romantische jongedame van goede komaf.

As in Tas

Op 28 februari 2014 overleed Hugo Brandt Corstius. Twee maanden later besluit zoon Jelle Brandt Corstius de as van zijn vader uit te strooien in de Middellandse Zee.
As in Tas is het zeer persoonlijk verslag van een zoon over de relatie die hij met zijn vader had. Geen gewone vader, dat moge duidelijk zijn, hij had nu eenmaal een gekke én geniale vader.

Elk voorjaar maakte Jelle een fietstocht met zijn vader Hugo: een wonderlijke man die veel begreep van dingen waar de meeste mensen niets van begrepen (palindromen), maar weer weinig van normale dingen (kinderen). Een bestemming was er nooit, maar wel de zekerheid dat het niet langer dan twee dagen zou duren. Anders kregen ze ruzie.

Seance

Dr. Whitman is een gevierd chemicus, die een beetje in het vergeetboek dreigt te raken. Dan krijgt hij bezoek van een journalist van een enigszins dubieus tijdschrift over spiritualisme, een onderwerp dat Dr. Whitman interesseert. Want hoe is het mogelijk dat een medium in staat is een energie te materialiseren tot een fysiek aanwezige persoon? Een vraagstuk dat in het laat 19e eeuwse Londen meteen een wat mythische sfeer krijgt onder de gaslampen in de mistige avonduren. Dr. Whitman zal aantonen dat het medium een oplichtster is. Maar niets is wat het lijkt en de experimenten van Dr. Whitman nemen een geheel andere wending.

De Val

De dood van haar zus kan ze niet vergeten. Het gezicht van de moordenaar ook niet.

Melanie Raabe onderzoekt in haar debuut De Val de betrouwbaarheid van herinneringen.

Linda Conrads is schrijfster. Haar boeken hebben veel succes, maar voor haar vele fans is Linda een groot raadsel. Ze sluit zich al ruim tien jaar op in haar luxe villa en leeft daar als een kluizenaar. Bijna niemand weet dat Linda elf jaar geleden haar vermoorde zus vond en nog net een glimp van de moordenaar opving.

Familiegeheim

Deze week staat Nederland stil bij oorlog en vrede. En telkens weer komen er nieuwe verhalen tevoorschijn van ervaringen, van individueel menselijk leed, van wat repressie met mensen doet. De één verandert in een held, de ander probeert zo goed en zo kwaad als het kan het gewone leven op te pakken.
Ons leven bestaat uit het voortdurend maken van keuzes. Zo ook in een oorlog. Soms maak je de juiste keuze, soms een foute keuze. Over een foute keuze, althans in de ogen van de meeste mensen, gaat Familiegeheim van Caja Cazemier en Martine Letterie.

Ik reis alleen

Ze blijven komen, die spannende Scandinavische thrillers. Soms ben ik bang dat het een hype wordt en dat de mindere goden meeliften op het succes van Groten, maar Ik reis alleen van Samuel Bjork heeft het weer allemaal.
'Ik reis alleen' is het debuut van de Noorse schrijver en werd direct een fenomenaal succes.

Britta Bolt: Heldhaftig

Ondertitel: de Posthumus trilogie deel 1.
Pieter Posthunus heeft een bijzondere baan. Hij regelt in Amsterdam de begrafenissen voor anonieme lijken. Posthumus heeft de eigenschap dat een dode hem niet snel loslaat en hij soms net iets verder speurt dan zijn meerderen goed vinden. Soms levert dit ontdekkingen op, die niet altijd op prijs worden gesteld. Zo ook in Heldhaftig.

De Zoon

Wat is een Nesbø zonder Harry Hole? Die vraag stelde ik mijzelf voordat ik begon te lezen in De Zoon van Jo Nesbø. Om maar meteen alle twijfel weg te nemen: gewoon weer een fantastisch mooi boek! Je wordt er in gezogen, verdwijnt voor onbepaalde tijd en komt een ervaring rijker weer terug met twee benen op de grond.

Het gegeven waar De Zoon mee begint is al van een bijzondere originaliteit. Sonny is een gevangene, maar geen gewone.

Het spookklooster

Robert van Gulik was een erudiet man. Hij studeerde Sanskriet, Chinees en Japans en promoveerde cum laude. Hij was ook schrijver. Vooral bekend van zijn Rechter Tie verhalen. 'Het Spookklooster' is één van deze Rechter Tie verhalen. Een veelzijdig man ook, want hij illustreerde de Rechter Tie verhalen zelf. Zijn werkzame leven heeft hij als ambassadeur doorgebracht in landen als China, India en Japan. Wat zijn Rechter Tie verhalen zo bijzonder maakt zijn de beschrijvingen over het leven in China in de 7e eeuw na Chr.

Arjen Lubach: IV

Arjen Lubach ken ik van TV. Op zondag mag ik graag kijken naar Zondag met Lubach. Maar ik kwam er achter dat Lubach meer doet dan televisie maken. Sterker nog, Lubach is op de eerste plaats schrijver. En zo stuitte ik op zijn thriller IV en was nieuwsgierig of zijn vertelkunst (fictie, thriller!) op papier mij ook zou kunnen bekoren.
"IV" past in de traditie van Dan Brown, 'De DaVinci code', 'Het Bernini mysterie' en 'Het verloren symbool'. Daar kun je wat mee hebben of helemaal niet. Passend in de traditie van Brown brengt 'IV' allerlei historische wetenswaardigheden met elkaar in verband door personages die er verstand van hebben. Daar ontspruit dan een fictief verhaal uit dat mogelijk vergezocht, maar ook best waar zou kunnen zijn.

Patrick Conrad: Moco. Een maand uit het leven van Harry Kramer

Onze Belgische zuiderburen kunnen heel mooi schrijven. Dat geldt ook voor thrillers. Jef Geeraerts is een favoriet, maar Pieter Aspe, Luc Deflo en Bob Mendes zijn natuurlijk ook grote namen. Nu heb ik dan een boek gelezen van Patrick Conrad. Zoals zo vaak was het de beschrijving in de catalogus waardoor ik besloot dit boek te aan lezen:

Patrick Conrad, een Antwerpse renaissancistische kunstenaar, levert hier een schitterende thriller af met een donkere plot en scherp geprofileerde nevenfiguren uit de onderwereld. Hij schrijft daarenboven prachtig proza, nu eens rauw dan weer vertederend.

Liefde tussen 5 en 7

Het zal je maar gebeuren. Op een warme zomerdag ontdekt Liza bij toeval dat haar liefhebbende echtgenoot een dubbelleven leidt. En dat gebeurt op een in deze tijd heel voorstelbare wijze: Liza tikt de naam van haar man in op Google.

Het is 17:00 uur en Liza verwacht Luc die avond thuis na zijn bezoek aan Boston waar hij elke maand een week college geeft aan de universiteit van Harvard. Liza moet nadenken. Ze besluit een plek te zoeken 'die ervoor zorgt dat mijn onderdelen verbonden blijven. Je weet niet wat een schok bij je teweegbrengt. je kunt jezelf nooit voorspellen'. Liza duikt onder in het negentiende-eeuwse aquarium bij haar in de buurt, dat ze regelmatig bezoekt.

Wild - de film

Ja ik heb het boek gelezen. En dan doet zich altijd de vraag voor: moet je dan wel de film kijken. Mijn collega blogschrijfster heeft dit dilemma ook al eens benoemd. Wild, het autobiografische relaas van Cheryl Strayed over haar tocht langs de West-Amerikaanse kust, wilde ik direct zien vanwege het traject dat ze loopt. Wild is ook een verhaal, ze loopt dit traject van meer dan 1500 km niet zomaar. Na een mislukt huwelijk en de dood van haar moeder stort Cheryl zich in roekeloos, destructief gedrag. Totdat ze besluit dat het anders moet en volledig ongetraind, met alleen wat theoretische achtergrond, begint aan de PCT: de Pacific Crest Trail.

Elif Shafak: Het huis van de vier winden

Dit boek spookte de afgelopen dagen onafgebroken door mijn gedachten nu we allemaal bezig zijn te begrijpen wat er afgelopen vrijdagavond in Parijs heeft plaatsgevonden. Het is niet te bevatten dat jonge mannen, soms nog bijna jongens, leeftijdsgenoten in koelen bloede kunnen neerschieten en zichzelf opblazen.
Niet dat Het huis van de vier winden over zelfmoordacties gaat of over geradicaliseerde jongeren, maar het gaat wel over de botsing van twee culturen en wat daarvan de invloed is op verschillende generaties. Prachtig beschreven door Elif Shafak.

Voorpret

Vroeg beginnen, daar lijkt het op. Maar nu heel Nederland weer in de ban is van 'Heel Holland bakt' kon ik het toch niet laten 'Rudolph's Christmas' mee naar huis te nemen. Jawel, we hebben het over Rudolph van Veen, onze meester bakker die ons al een aantal jaren met 24Kitchen aan het koken en bakken wil krijgen. Wat hem overigens ook lukt. En het zal hem ook lukken met dit boek, want dit is echt een heel mooi boek!

In 'Rudolph's Christmas' klopt alles.

Twintig minuten

Uit een recensie van NRC Handelsblad:

Ik heb nog nooit iets gelezen dat zo dicht raakt aan de kern van een verdriet dat nooit ophoudt.

Twintig minuten duurde het maximaal voor de dood intrad in de gaskamers van Auschwitz. Bronia moet na de bevrijding verder leven met haar kampverleden. Nooit meer praat ze over wat ze heeft meegemaakt. Voor haar man en dochter bewaart ze een groot geheim, maar nu, decennia later, is het tijd om te vertellen wat haar daar is overkomen.