Sluit je ogen Michael Robotham

Sluit je ogen is een thriller van de auteur Michael Robotham. Ik heb nooit eerder iets van deze schrijver gelezen, maar hij heeft een respectabel aantal thrillers geschreven die in vele talen vertaald zijn. Geen kleine jongen en dat blijkt ook wel, want 'Sluit je ogen' is een spannende, degelijk in elkaar stekende thriller die je vanaf het begin in z'n greep houdt.

In het plaatsje Somerset worden een moeder en dochter dood aangetroffen in hun huis. Dochterlief ligt sereen op haar bed, met haar lievelingsknuffel in haar handen. De moeder ligt beneden in huis en is met diverse messteken erg bruut om het leven gebracht. Het contrast tussen de twee moorden is zo groot dat het rechercheteam dan ook voor een raadsel staat.

24 dagen

Wat doe je als iemand je aanraadt iets absoluut niet te doen, ergens absoluut niet naar binnen te gaan, niet een deur door te gaan omdat er een verschrikkelijk geheim achter schuilgaat? Juist ja, dat ga je dan juist wél doen. Dat doet ook Arthur als hij van zijn vader een oude vervallen vuurtoren erft met de boodschap niet, absoluut niet, de deur te openen in de kelder en de kamer binnen te gaan, omdat er een vreslijke nachtmerrie achter schuilgaat.
Arthur stapt een wereld in waar hij niets van begrijpt. In deze wereld ontmoet hij Lisa, met wie hij samen een race tegen de klok begint om de tijd terug te draaien en de vloek te verbreken.

Black-eyed Susans

Black Eyed Susans, het klinkt als de naam van een metalband, maar het is een spannende thriller, over een vrouw die als enige overlevende van een seriemoordenaar begint te twijfelen aan de schuldige die op dead-row Texas wacht op zijn doodvonnis.

Julia Heaberlin kwam je deze zomer overal tegen. Een uitgekiende marketingcampagne of gewoon een heel goed boek? Ik bedacht dat ik het maar eens moest gaan lezen.

Jens Henrik Jensen - De Hondenmoorden

Het roept bij mij altijd wat twijfel op als er op de voorkant van een boek staat "De nieuwe thrillersensatie". Helemaal als een Deense schrijver steevast de nieuwe Jussi Adler Olsen wordt genoemd. Maar goed, het hield me niet tegen om 'De Hondenmoorden' van Jens Henrik Jensen te gaan lezen. En of je het nou eens bent met de aanbeveling of niet: voor de liefhebbers van de misdaadliteratuur uit het hoge noorden is dit wel weer smullen...

Seance

Dr. Whitman is een gevierd chemicus, die een beetje in het vergeetboek dreigt te raken. Dan krijgt hij bezoek van een journalist van een enigszins dubieus tijdschrift over spiritualisme, een onderwerp dat Dr. Whitman interesseert. Want hoe is het mogelijk dat een medium in staat is een energie te materialiseren tot een fysiek aanwezige persoon? Een vraagstuk dat in het laat 19e eeuwse Londen meteen een wat mythische sfeer krijgt onder de gaslampen in de mistige avonduren. Dr. Whitman zal aantonen dat het medium een oplichtster is. Maar niets is wat het lijkt en de experimenten van Dr. Whitman nemen een geheel andere wending.

A most wanted man

John le Carré kennen we als schrijver van spionagethrillers. Anton Corbijn maakt als regisseur naam met spionagefilms als The American. En Philip Seymour Hoffman kroop als acteur in elke willekeurige huid. Helaas moet de filmwereld het al twee jaar zonder hem doen. Zijn laatste voltooide rol speelde hij in A most wanted man. En die film brengt de drie genoemde kanjers samen in een pijnlijk actueel en spannend verhaal. Wie is het aas, wie de prooi en wie de schurk?

Het geheim van Vesalius

Een prachtige cover en daarbij ook nog eens de tekst:

Verraad, verboden passie en geheimen tegen de achtergrond van het tumultueuze, razendsnel veranderende Barcelona van de negentiende eeuw, waar niets is wat het lijkt en niemand veilig is voor het verleden.

Geen twijfel over mogelijk dat ik dit boek wilde lezen.
Jordi Llobregat heeft me een aantal zeer genoeglijke uren bezorgd met zijn thriller Het geheim van Vesalius. Met name zijn beeldende stijl van schrijven wekt een Barcelona van weleer tot leven.

De Val

De dood van haar zus kan ze niet vergeten. Het gezicht van de moordenaar ook niet.

Melanie Raabe onderzoekt in haar debuut De Val de betrouwbaarheid van herinneringen.

Linda Conrads is schrijfster. Haar boeken hebben veel succes, maar voor haar vele fans is Linda een groot raadsel. Ze sluit zich al ruim tien jaar op in haar luxe villa en leeft daar als een kluizenaar. Bijna niemand weet dat Linda elf jaar geleden haar vermoorde zus vond en nog net een glimp van de moordenaar opving.

Mats Olsson - Op Straffe Des Doods

Een Scandinavische thriller met zo'n cover: dat móet wel een boek voor mij zijn. Reden om op dit blog iets te doen wat niet gebruikelijk is... Namelijk een boek bespreken dat ik nog niet gelezen heb. Ik neem jullie dus graag mee in mijn nieuwsgierigheid naar 'Op Straffe Des Doods' van Mats Olsson (en vertel in een later stadium natuurlijk graag of het verhaal zelf mijn hooggespannen verwachtingen heeft waargemaakt).
Maar laat ik er duidelijk over zijn: knappe uitgever die dit qua visuele aantrekkelijkheid kan overtreffen!
Maar daarover zijn de meningen nogal verdeeld geloof ik...

Arjen Lubach: IV

Arjen Lubach ken ik van TV. Op zondag mag ik graag kijken naar Zondag met Lubach. Maar ik kwam er achter dat Lubach meer doet dan televisie maken. Sterker nog, Lubach is op de eerste plaats schrijver. En zo stuitte ik op zijn thriller IV en was nieuwsgierig of zijn vertelkunst (fictie, thriller!) op papier mij ook zou kunnen bekoren.
"IV" past in de traditie van Dan Brown, 'De DaVinci code', 'Het Bernini mysterie' en 'Het verloren symbool'. Daar kun je wat mee hebben of helemaal niet. Passend in de traditie van Brown brengt 'IV' allerlei historische wetenswaardigheden met elkaar in verband door personages die er verstand van hebben. Daar ontspruit dan een fictief verhaal uit dat mogelijk vergezocht, maar ook best waar zou kunnen zijn.

Patrick Conrad: Moco. Een maand uit het leven van Harry Kramer

Onze Belgische zuiderburen kunnen heel mooi schrijven. Dat geldt ook voor thrillers. Jef Geeraerts is een favoriet, maar Pieter Aspe, Luc Deflo en Bob Mendes zijn natuurlijk ook grote namen. Nu heb ik dan een boek gelezen van Patrick Conrad. Zoals zo vaak was het de beschrijving in de catalogus waardoor ik besloot dit boek te aan lezen:

Patrick Conrad, een Antwerpse renaissancistische kunstenaar, levert hier een schitterende thriller af met een donkere plot en scherp geprofileerde nevenfiguren uit de onderwereld. Hij schrijft daarenboven prachtig proza, nu eens rauw dan weer vertederend.

Het meisje in de trein - Paula Hawkins

Reizend met de trein is ook lekker naar buiten kijken en je afvragen wat er achter al die deuren en ramen gebeurd die voorbijflitsen. En een beetje voor je uit fantaseren over welke levens de mensen leiden die je ziet in het voorbijgaan.
Eén ding weet ik wel...na het lezen van Het meisje in de trein door Paula Hawkins kijk ik straks, als ik weer eens in de trein zit, iets anders naar buiten. Want achter al die huizen langs het spoor gebeurt vast heel wat meer dan ik mij kan voorstellen.

Dicht bij mij

Aan de randen van de waanzin op ons weblog nog eentje waar de grens tussen waan en werkelijkheid soms moeilijk te ontdekken valt. Luana Lewis schreef de psychologische thriller 'Dicht bij mij' over psychologe Stella, die na een traumatische ervaring steeds verder is weggezakt in angsten en paniek voor de buitenwereld, waardoor haar leven zich volledig afspeelt binnen de muren van haar woning. Totdat op een ijskoude middag Blue bij haar aanbelt. Stella laat haar binnen; je kunt een jong meisje dat nauwelijks warm genoeg gekleed is voor de ijzige sneeuwstorm die buiten rondraast toch niet buiten laten staan doodvriezen? En dan vertelt Blue haar levensverhaal, maar wat is daar van waar en wat niet?

The day of the Jackal

Soms moet je gewoon even ver terug in de tijd om te zien hoe bijzonder de dingen eigenlijk zijn. Dit weekend werd ineens The day of the Jackal in de dvd geschoven. Een 'bloedstollende thriller' uit 1973. Nou dan weet je het wel, sentiment alom. Die kleuren, die kleding, die telefoons, dat roken en dan natuurlijk dat hele ouderwetse acteren en monteren. Maar jee, wat een genot.

Het meisje met een klok als hart

Soms loop ik tegen een boek aan, waarvan ik denk "wat moet ik er mee". Ik ken de schrijver, Peter Swanson, niet, het ziet er niet bijzonder aantrekkelijk uit, en het heeft een titel die niet echt lekker loopt. Maar ja, zoals dat soms gaat, min keer min is plus. Ik werp er nog eens een extra blik op en vooruit, ik geef het een kans. En dan is het toch een heel aardig boek. 'Het meisje met een klok als hart' heeft een origineel thema: in het niets verdwijnen, in scene zetten dat je niet meer bestaat (lees: dood bent) om vervolgens toch weer ergens op te duiken waar het spel van voren af gaan begint. En daar kom natuurlijk pas achter als je al een eind in het boek op weg bent.

Evenbeeld

Vooruit nog een keer eentje van Theo en Marianne Hoogstraaten. Ik was het al bijna weer vergeten, maar in 2012 las ik ook al eens wat van dit duo. Ik kwam er achter omdat ik aan het zoeken was naar wat meer informatie over de boeken die ze geschreven hebben. Toen schreef ik over 'Kruisgang' en als ik nu teruglees wat ik toen over dat boek schreef kan ik dat meteen weer onderschrijven. Ook grappig dat ik vanuit dezelfde gedachte dit boek wilde lezen, namelijk omdat ik de jeugdboeken van Theo Hoogstraaten altijd zo kon waarderen.

'Evenbeeld' is opnieuw een hoogst originele roman / thriller. Achtergrond: 17e eeuw, het VOC-schip de Batavia, met aan boord een jonge, zwangere vrouw, strandt op een koraalrif.

Alles wat overblijft

Op de achterkant van dit boek staat: De persoonlijke keuze van Karin Slaughter. Dat is vast voor veel mensen een aanbeveling. Voor mij niet, ik ben geen echte Slaughter fan. Er staat echter meer op die achterkant en dat intrigeerde me wel:

"Annabel zou zichzelf nooit omschrijven als eenzaam. Ze heeft het druk met haar baan bij de politie, haar kat en haar oude moeder. Maar wanneer ze het half vergane lichaam ontdekt van een buurvrouw die al maanden dood in huis ligt, is ze geschokt dat niemand heeft opgemerkt dat de vrouw was verdwenen.

Geloof je ogen

Ik ben de laatste tijd een beetje uit de detectives en thrillers. Niet dat ik ze niet meeneem van de bieb, maar blijkbaar ben ik verwend geworden, want na een paar bladzijden houd ik het al weer voor gezien. Totdat ik begon in Geloof je ogen van Linwood Barclay. Vanaf het begin word je op het verkeerde been gezet. En dat gebeurt telkens opnieuw, tot op de laatste bladzijde, binnen de verschillende verhaallijnen die langzaam maar zeker worden opgebouwd en, natuurlijk, uiteindelijk bij elkaar komen. Tijdens het lezen drong zich op een gegeven moment de vergelijking op met The Killing, dl.1. Je volgt steeds de verschillende spelers in het verhaal, onafhankelijk van elkaar, maar je weet dat ze iets met elkaar te maken moeten hebben.

Vijf

In een weiland wordt een jonge vrouw gevonden. Ze is vermoord. Op haar voetzolen staan coördinaten getatoeëerd. Wanneer rechercheur Beatrice Kaspary en haar collega Florin Wenninger deze plek opzoeken doen ze daar opnieuw een macabere vondst: een in plastic verpakte hand.

In 'Vijf' draait alles om gps en coördinaten en vooral het spel dat hier op gebaseerd is: geocaching. Geocaching is een spel waarbij aanwijzingen in de vorm van coördinaten de weg wijzen naar een verborgen 'schat'. In 'Vijf' levert dit een spannend verhaal op, waarvan de ontknoping wellicht ietwat gezocht is.
Zoals vaak in thrillers gaat het niet alleen om het vinden van de moordenaar, maar worden we ook meegenomen in het leven van de speurders. In 'Vijf' is dat, in tegenstelling tot veel andere thrillers, absoluut niet storend.

Het thema van 'Vijf' intrigeerde me op voorhand, alhoewel vanaf de achterflap niet duidelijk was dat het om geocaching ging. Wat me eveneens intrigeerde was de afkomst van de schrijfster. Het komt niet vaak voor dat je een Oostenrijkse thriller in handen hebt. Het verklaart misschien ook waarom men elkaar met u aanspreekt, terwijl ook de voornaam gebruikt wordt. In het Duits is het allemaal iets formeler. Overigens kun je daar in een vertaling rekening mee houden, maar er zal vast een verklaring zijn waarom voor deze vorm is gekozen.
 Ursula Poznanski schreef vooral jeugdboeken en 'Vijf' is haar eerste thriller voor volwassenen. dat de jeugdboeken van Ursula Poznanski zijn uitgegeven bij uitgeverij Lemniscaat zegt zeker iets over de kwaliteit van deze boeken. Met 'Vijf' toont ze aan dat ze ook volwassen lezers kan boeien.

Reserveer in onze catalogus

Duivelskus - Unni Lindell

Wat is er met Unni Lindell gebeurd? Rommelig. Dat is het eerste woord wat in mij opkomt na het uitlezen van 'Duivelskus'. Verslonden heb ik ze, de eerdere boeken van Lindell over de inspecteur Cato Isaksen. Heerlijke boeken met én een mooi verhaal met verrassend plot, en aandacht voor de hoofdpersonen. Al met al vond ik het een van de betere series uit de inmiddels ruime keuze Scandinavische thrillers.
Maar dit boek laat mij achter in een beetje verwarde staat. Teleurgesteld eigenlijk. Want het leest domweg niet zo lekker als die andere boeken. Waar 'm dat in zit? Misschien wel de structuur. Of dat het te lang duurt voor het echt spannend wordt en je door wilt lezen?
Of zijn het de staccato teksten, gecombineerd met de onduidelijkheid in het begin van het boek? Je weet domweg niet in wat voor verhaal je eigenlijk beland bent.

Aan de verhaallijn zelf ligt het niet; daar zitten voldoende ingrediënten in voor een lekkere crime-novel...

"Vivian Glenne, eind dertig en moeder van drie kinderen, wordt half begraven gevonden vlak bij haar huis. Terwijl Marian Dahle en Cato Isaksen op de zaak worden gezet, gaat Vivians oudste zoon, de 15-jarige Dan, met zijn vriend Jonas zelf op onderzoek uit. Als blijkt dat Vivian werd gevolgd door een grijze man in een donkere BMW, wordt ook duidelijk dat zij een relatie had met deze veel oudere man. Maar wie is hij? En waarom is Vivian vermoord?"

Daar kun je toch wel wat mee, zou je denken. Maar iets klopt er niet. Waar in de eerdere boeken een interessante verhaallijn meeliep over de hoofdpersoon, komt dat in dit deel niet echt uit de verf. Kortom: de andere boeken waren beduidend beter dan 'Duivelskus'. Wie een verklaring heeft voor deze terugval mag het zeggen...

Reserveer in onze catalogus