De nieuwe collega

De nieuwe collega van Tammy Cohen heeft als ondertitel Nieuwe baas, nieuwe regels, wie kun je nog vertrouwen?

Wat gebeurt er met een team dat al jaren met elkaar werkt, als de immer begripvolle teammanager ineens vervangen wordt door een nieuwe teammanager die de opdracht heeft orde op zaken te stellen en de boel eens flink op te schudden? En dat vervolgens met harde hand doet? Dan blijken collega's ineens heel anders naar elkaar te kijken.
Het overkomt een team op een recruitment kantoor in Londen. Hun nieuwe chef is de nachtmerrie van elke werknemer...

Wat ons niet zal doden

Wie weet het nog? De drie dikke thrillers van Stieg Larsson over hacker Lisbeth Salander en journalist Michael Blomkvist van het blad Millennium? Maandenlang hebben ze op de bestsellerslijsten gestaan. Record na record werd verbroken. Geen wonder, deze boeken waren niet alleen ontzettend spannend en beeldend geschreven, maar er zat ook nog eens het tragische verhaal achter van een gestorven auteur, die nooit van het succes van zijn boeken heeft geweten, een achtergebleven weduwe die op geen enkel recht (lees miljoenen aan inkomsten) aanspraak kon maken en de dollartekens in de ogen van de, rechtmatige (?), nabestaanden die riepen om een vervolg. Maar hoe maak je een vervolg als de schrijver dood is?

Het derde zusje

Nou moe, zie ik daar een David Hewson liggen die zich afspeelt in Nederland! (Let op de molen op de cover, je bent in Nederland of niet).

Ik ken Hewson van zijn Italiaanse thrillers met Nic Costa in de hoofdrol als Romeinse inspecteur, maak ik nu ineens kennis met Pieter de Vos, woonachtig op een woonbootje in één van de Amsterdamse grachten. Deze auteur is echt van alle markten thuis zeg. O ja, hij heeft ook nog eens, samen met de Deense scenarioschrijver Soren Sveistrup, gewerkt aan de boeken gebaseerd op de TV-serie The Killing.

Sluit je ogen Michael Robotham

Sluit je ogen is een thriller van de auteur Michael Robotham. Ik heb nooit eerder iets van deze schrijver gelezen, maar hij heeft een respectabel aantal thrillers geschreven die in vele talen vertaald zijn. Geen kleine jongen en dat blijkt ook wel, want 'Sluit je ogen' is een spannende, degelijk in elkaar stekende thriller die je vanaf het begin in z'n greep houdt.

In het plaatsje Somerset worden een moeder en dochter dood aangetroffen in hun huis. Dochterlief ligt sereen op haar bed, met haar lievelingsknuffel in haar handen. De moeder ligt beneden in huis en is met diverse messteken erg bruut om het leven gebracht. Het contrast tussen de twee moorden is zo groot dat het rechercheteam dan ook voor een raadsel staat.

24 dagen

Wat doe je als iemand je aanraadt iets absoluut niet te doen, ergens absoluut niet naar binnen te gaan, niet een deur door te gaan omdat er een verschrikkelijk geheim achter schuilgaat? Juist ja, dat ga je dan juist wél doen. Dat doet ook Arthur als hij van zijn vader een oude vervallen vuurtoren erft met de boodschap niet, absoluut niet, de deur te openen in de kelder en de kamer binnen te gaan, omdat er een vreslijke nachtmerrie achter schuilgaat.
Arthur stapt een wereld in waar hij niets van begrijpt. In deze wereld ontmoet hij Lisa, met wie hij samen een race tegen de klok begint om de tijd terug te draaien en de vloek te verbreken.

Black-eyed Susans

Black Eyed Susans, het klinkt als de naam van een metalband, maar het is een spannende thriller, over een vrouw die als enige overlevende van een seriemoordenaar begint te twijfelen aan de schuldige die op dead-row Texas wacht op zijn doodvonnis.

Julia Heaberlin kwam je deze zomer overal tegen. Een uitgekiende marketingcampagne of gewoon een heel goed boek? Ik bedacht dat ik het maar eens moest gaan lezen.

Jens Henrik Jensen - De Hondenmoorden

Het roept bij mij altijd wat twijfel op als er op de voorkant van een boek staat "De nieuwe thrillersensatie". Helemaal als een Deense schrijver steevast de nieuwe Jussi Adler Olsen wordt genoemd. Maar goed, het hield me niet tegen om 'De Hondenmoorden' van Jens Henrik Jensen te gaan lezen. En of je het nou eens bent met de aanbeveling of niet: voor de liefhebbers van de misdaadliteratuur uit het hoge noorden is dit wel weer smullen...

Seance

Dr. Whitman is een gevierd chemicus, die een beetje in het vergeetboek dreigt te raken. Dan krijgt hij bezoek van een journalist van een enigszins dubieus tijdschrift over spiritualisme, een onderwerp dat Dr. Whitman interesseert. Want hoe is het mogelijk dat een medium in staat is een energie te materialiseren tot een fysiek aanwezige persoon? Een vraagstuk dat in het laat 19e eeuwse Londen meteen een wat mythische sfeer krijgt onder de gaslampen in de mistige avonduren. Dr. Whitman zal aantonen dat het medium een oplichtster is. Maar niets is wat het lijkt en de experimenten van Dr. Whitman nemen een geheel andere wending.

A most wanted man

John le Carré kennen we als schrijver van spionagethrillers. Anton Corbijn maakt als regisseur naam met spionagefilms als The American. En Philip Seymour Hoffman kroop als acteur in elke willekeurige huid. Helaas moet de filmwereld het al twee jaar zonder hem doen. Zijn laatste voltooide rol speelde hij in A most wanted man. En die film brengt de drie genoemde kanjers samen in een pijnlijk actueel en spannend verhaal. Wie is het aas, wie de prooi en wie de schurk?

Het geheim van Vesalius

Een prachtige cover en daarbij ook nog eens de tekst:

Verraad, verboden passie en geheimen tegen de achtergrond van het tumultueuze, razendsnel veranderende Barcelona van de negentiende eeuw, waar niets is wat het lijkt en niemand veilig is voor het verleden.

Geen twijfel over mogelijk dat ik dit boek wilde lezen.
Jordi Llobregat heeft me een aantal zeer genoeglijke uren bezorgd met zijn thriller Het geheim van Vesalius. Met name zijn beeldende stijl van schrijven wekt een Barcelona van weleer tot leven.

De Val

De dood van haar zus kan ze niet vergeten. Het gezicht van de moordenaar ook niet.

Melanie Raabe onderzoekt in haar debuut De Val de betrouwbaarheid van herinneringen.

Linda Conrads is schrijfster. Haar boeken hebben veel succes, maar voor haar vele fans is Linda een groot raadsel. Ze sluit zich al ruim tien jaar op in haar luxe villa en leeft daar als een kluizenaar. Bijna niemand weet dat Linda elf jaar geleden haar vermoorde zus vond en nog net een glimp van de moordenaar opving.

Mats Olsson - Op Straffe Des Doods

Een Scandinavische thriller met zo'n cover: dat móet wel een boek voor mij zijn. Reden om op dit blog iets te doen wat niet gebruikelijk is... Namelijk een boek bespreken dat ik nog niet gelezen heb. Ik neem jullie dus graag mee in mijn nieuwsgierigheid naar 'Op Straffe Des Doods' van Mats Olsson (en vertel in een later stadium natuurlijk graag of het verhaal zelf mijn hooggespannen verwachtingen heeft waargemaakt).
Maar laat ik er duidelijk over zijn: knappe uitgever die dit qua visuele aantrekkelijkheid kan overtreffen!
Maar daarover zijn de meningen nogal verdeeld geloof ik...

Arjen Lubach: IV

Arjen Lubach ken ik van TV. Op zondag mag ik graag kijken naar Zondag met Lubach. Maar ik kwam er achter dat Lubach meer doet dan televisie maken. Sterker nog, Lubach is op de eerste plaats schrijver. En zo stuitte ik op zijn thriller IV en was nieuwsgierig of zijn vertelkunst (fictie, thriller!) op papier mij ook zou kunnen bekoren.
"IV" past in de traditie van Dan Brown, 'De DaVinci code', 'Het Bernini mysterie' en 'Het verloren symbool'. Daar kun je wat mee hebben of helemaal niet. Passend in de traditie van Brown brengt 'IV' allerlei historische wetenswaardigheden met elkaar in verband door personages die er verstand van hebben. Daar ontspruit dan een fictief verhaal uit dat mogelijk vergezocht, maar ook best waar zou kunnen zijn.

Patrick Conrad: Moco. Een maand uit het leven van Harry Kramer

Onze Belgische zuiderburen kunnen heel mooi schrijven. Dat geldt ook voor thrillers. Jef Geeraerts is een favoriet, maar Pieter Aspe, Luc Deflo en Bob Mendes zijn natuurlijk ook grote namen. Nu heb ik dan een boek gelezen van Patrick Conrad. Zoals zo vaak was het de beschrijving in de catalogus waardoor ik besloot dit boek te aan lezen:

Patrick Conrad, een Antwerpse renaissancistische kunstenaar, levert hier een schitterende thriller af met een donkere plot en scherp geprofileerde nevenfiguren uit de onderwereld. Hij schrijft daarenboven prachtig proza, nu eens rauw dan weer vertederend.

Het meisje in de trein - Paula Hawkins

Reizend met de trein is ook lekker naar buiten kijken en je afvragen wat er achter al die deuren en ramen gebeurd die voorbijflitsen. En een beetje voor je uit fantaseren over welke levens de mensen leiden die je ziet in het voorbijgaan.
Eén ding weet ik wel...na het lezen van Het meisje in de trein door Paula Hawkins kijk ik straks, als ik weer eens in de trein zit, iets anders naar buiten. Want achter al die huizen langs het spoor gebeurt vast heel wat meer dan ik mij kan voorstellen.

Dicht bij mij

Aan de randen van de waanzin op ons weblog nog eentje waar de grens tussen waan en werkelijkheid soms moeilijk te ontdekken valt. Luana Lewis schreef de psychologische thriller 'Dicht bij mij' over psychologe Stella, die na een traumatische ervaring steeds verder is weggezakt in angsten en paniek voor de buitenwereld, waardoor haar leven zich volledig afspeelt binnen de muren van haar woning. Totdat op een ijskoude middag Blue bij haar aanbelt. Stella laat haar binnen; je kunt een jong meisje dat nauwelijks warm genoeg gekleed is voor de ijzige sneeuwstorm die buiten rondraast toch niet buiten laten staan doodvriezen? En dan vertelt Blue haar levensverhaal, maar wat is daar van waar en wat niet?

The day of the Jackal

Soms moet je gewoon even ver terug in de tijd om te zien hoe bijzonder de dingen eigenlijk zijn. Dit weekend werd ineens The day of the Jackal in de dvd geschoven. Een 'bloedstollende thriller' uit 1973. Nou dan weet je het wel, sentiment alom. Die kleuren, die kleding, die telefoons, dat roken en dan natuurlijk dat hele ouderwetse acteren en monteren. Maar jee, wat een genot.

Het meisje met een klok als hart

Soms loop ik tegen een boek aan, waarvan ik denk "wat moet ik er mee". Ik ken de schrijver, Peter Swanson, niet, het ziet er niet bijzonder aantrekkelijk uit, en het heeft een titel die niet echt lekker loopt. Maar ja, zoals dat soms gaat, min keer min is plus. Ik werp er nog eens een extra blik op en vooruit, ik geef het een kans. En dan is het toch een heel aardig boek. 'Het meisje met een klok als hart' heeft een origineel thema: in het niets verdwijnen, in scene zetten dat je niet meer bestaat (lees: dood bent) om vervolgens toch weer ergens op te duiken waar het spel van voren af gaan begint. En daar kom natuurlijk pas achter als je al een eind in het boek op weg bent.

Evenbeeld

Vooruit nog een keer eentje van Theo en Marianne Hoogstraaten. Ik was het al bijna weer vergeten, maar in 2012 las ik ook al eens wat van dit duo. Ik kwam er achter omdat ik aan het zoeken was naar wat meer informatie over de boeken die ze geschreven hebben. Toen schreef ik over 'Kruisgang' en als ik nu teruglees wat ik toen over dat boek schreef kan ik dat meteen weer onderschrijven. Ook grappig dat ik vanuit dezelfde gedachte dit boek wilde lezen, namelijk omdat ik de jeugdboeken van Theo Hoogstraaten altijd zo kon waarderen.

'Evenbeeld' is opnieuw een hoogst originele roman / thriller. Achtergrond: 17e eeuw, het VOC-schip de Batavia, met aan boord een jonge, zwangere vrouw, strandt op een koraalrif.

Alles wat overblijft

Op de achterkant van dit boek staat: De persoonlijke keuze van Karin Slaughter. Dat is vast voor veel mensen een aanbeveling. Voor mij niet, ik ben geen echte Slaughter fan. Er staat echter meer op die achterkant en dat intrigeerde me wel:

"Annabel zou zichzelf nooit omschrijven als eenzaam. Ze heeft het druk met haar baan bij de politie, haar kat en haar oude moeder. Maar wanneer ze het half vergane lichaam ontdekt van een buurvrouw die al maanden dood in huis ligt, is ze geschokt dat niemand heeft opgemerkt dat de vrouw was verdwenen.